Ευρωεκλογές και μερικές φορές νομίζω ότι ονειρεύομαι. Τριάντα χρόνια στην Ελλάδα, τα έχω δει σχεδόν όλα και πάντα σε απόσταση από την όποια εξουσία (ακαδημαϊκή, πολιτική), συνήθως ως αντιρρησίας συνείδησης. Κι όμως, τις τελευταίες εβδομάδες βλέπω τα κόμματα του μεσαίου χώρου που με αφορούν, που τα παρακολουθώ να έχουν επιλέξει υποψήφιους ευρωβουλευτές συνειδητοποιημένους πολίτες, μορφωμένους, με προσόντα και γνώση, με προσωπικότητα, με άποψη, με το θάρρος ρήξεων, με εντιμότητα, με επιτυχίες στον επαγγελματικό τους χώρο και όχι στους κομματικούς διαδρόμους
Ονόματα; Πολλά και ανάκατα, όπως μου έρχονται στον νου αυθόρμητα:
Π. Αγανίδης, Α. Λυμπεράκη, Σ. Κατσέλος, Τ. Αναστόπουλος, Σ. Τσακυράκης, Γ. Μαυρωτάς, Μ. Κύρκος, Κ. Πιερρακάκης, Κ. Θεοδωρόπουλος, Π. Ιωακειμίδης, Α. Παπαδόπουλος, Α. Κατσαμούρης, Π. Κωστούλας, Σ. Παπαθεοδώρου, Γ. Τσαμουργέλης, Δ. Κουρέτας, Ν. Τσικαρδάνη, Π. Βαλλιάνος, Ν. Γιατρομανωλάκης, Χ, Ταχιάου, Β. Κιντή, Φ. Σπυριδάκη, M. Βιτωράκη, Μ. Δημητρίου, Τ. Καρκαντζέλης, Κ. Πατέστος. Τους περισσότερους δεν του γνωρίζω παρά μέσα από τον δημόσιο λόγο τους και της αναζήτηση των βιογραφικών τους. Ψάξτε να βρείτε με ποιο από τα κόμματα του μεσαίου χώρου κατεβαίνουν. Δεν τους διαχωρίζω, θα τους ήθελα κάτω από την ίδια πολιτική ομπρέλα. Για να ήμουν ακόμη πιο ευτυχής θα ήθελα και πολλούς άλλους αντίστοιχους μαζί τους όπως οι Μ. Ματσαγγάνης, Γ. Παγουλάτος, Λ. Καστανάς, Γ. Γεωργελές, Α. Δοξιάδης, Α. Αιβαλιώτης, Δ. Παπαδημητριάδης, Μ. Κούτρας, Α. Δρέττα, Π. Κουπέγκος, Β. Βαμβακάς, Π. Παναγιωτόπουλος, Π. Μήτσιου, Δ. Σιώτος, Ο. και Γ. Καλογήρου, Θ. Παπαδόπουλος, Φ. Παππάς, Π. Βλάχος, Σ. Σκουμπουρδής. Αντίστοιχη ποιοτική ανθρωπογεωγραφία παρατηρείται και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, με την κινητοποίηση σημαντικών μελών των τοπικών κοινωνιών.
Βέβαια, όπως επιβάλλεται, θα ψηφίσω μόνο μερικούς, τους άλλους ελπίζω σύντομα να τους συναντήσω κάτω από την επιβεβλημένη κοινή πολιτική στέγη του μεσαίου χώρου. Αυτού του είδους των νεόφερτων στην πολιτική έχω στο νου μου όταν αναφέρομαι στην πρόσκληση μετά τις εκλογές ατόμων (όχι συλλογικοτήτων η κομμάτων) για την δημιουργία του μεγάλου μεταρρυθμιστικού κόμματος του ευρωπαϊκού ορθολογισμού και φιλελευθερισμού. Και υπάρχουν ακόμη περισσότεροι αντίστοιχοι μέσα στην σφύζουσα κοινωνία της δημιουργίας, την παραγωγής, της γνώσης. Μέσα κι έξω από τη χώρα.
Θα μου πείτε, αιθεροβάμων. Ίσως. Όμως, αντίστοιχοι νέοι αιθεροβάμονες ήρθαν στην Κρήτη από το εξωτερικό πριν τριάντα χρόνια και δημιούργησαν το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το οποίο στην πρόσφατη διεθνή κατάταξη των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων του Times, κατέλαβε την 48η θέση στα 100 καλύτερα νέα Παν/μια (< 50 years rising stars), και μία θέση μεταξύ 300-350 στη γενική κατάταξη. Σίγουρα μπορούσε και καλύτερα, ιδιαίτερα εάν λειτουργούσε κάτω από την πλήρη εφαρμογή του Ν4009 για τα ΑΕΙ!