Μειωμένα τα αντανακλαστικά της σημερινής εξουσίας σε μια σειρά από γεγονότα που δυστυχώς δηλητηριάζουν για άλλη μια φορά τη πολιτική ζωή του τόπου. Θα περίμενε κανείς από μια δημοκρατική και μάλιστα αριστερή κυβέρνηση, καλύτερη διαχείριση των πραγμάτων. Η ταύτισή της με ότι αντιδραστικό και αρνητικό κυριαρχεί στη κοινωνική και πολιτική ζωή, έχει σβήσει ότι ελπιδοφόρο δημιούργησε στη κοινωνία. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ξόδεψε και τη τελευταία ελπίδα και προσδοκία, που η ίδια καλλιέργησε. Δυστυχώς για τον πραγματικό κόσμο της αριστεράς, διαψεύστηκε οικτρά! Και φυσικά και για την κοινωνία ολόκληρη, η οποία ανεξάρτητα του πως εκφράζονταν κάθε φορά στις κάλπες, είχε διαμορφώσει θετική εικόνα για τις ιδέες, το ήθος και τις αξίες της αριστεράς!
Οι πωλήσεις στρατιωτικού εξοπλισμού στους Σαουδάραβες, που θα χρησιμοποιούνταν κατά του άμαχου πληθυσμού και μικρών παιδιών της Υεμένης, πέραν του ύποπτου τρόπου της αγοραπωλησίας, δεν αρμόζουν στην λογική και στο ήθος της αριστεράς.
Η εξόντωση της μεσαίας τάξης, με στόχο δήθεν την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των αδυνάτων, συμβάλει στην διεύρυνση της φτωχοποίησης της κοινωνίας, η οποία δεν προσιδιάζει προς τις μαρξιστικές θεωρήσεις.
Οι πλειστηριασμοί των ακινήτων, των φτωχών και των αδύναμων δανειοληπτών, δεν συνιστούν πολιτικές προστασίας των λαϊκών στρωμάτων και φυσικά δεν αποτελούν «νέα σεισάχθεια».
Η καθιέρωση φορολοταρίας σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί κίνητρο για τη δημιουργία φορολογικής συνείδησης, αλλά ώθηση της κοινωνίας σε λογικές τζόγου και στοιχημάτων, στοιχεία που πόρρω απέχουν για τη δημιουργία πολιτών εκπαιδευμένων κατά της φοροδιαφυγής. Με τέτοιες πρακτικές δεν εδραιώνεται η φορολογική δικαιοσύνη στη χώρα μας και πολύ περισσότερο, δεν υπηρετούνται τα αριστερά ιδεώδη!!!
Φευ, όταν όλα αυτά συνοδεύονται και με αφηγήματα φτηνών και ψευδών επιχειρημάτων, τότε κάτι δεν πάει καλά στο σάπιο «βασίλειό» μας!
Υ.Γ.: Οι θέσεις που εκφράζω σε αυτό το σημείωμά μου, δεν έχουν την έννοια της νουθεσίας προς το κυβερνών κόμμα. Είναι δικαίωμα τους να ακολουθούν τις όποιες πολιτικές επιθυμούν, στο όνομα του λαού, που τους εμπιστεύτηκε. Όμως οφείλω να επισημάνω, ότι με τις πολιτικές πρακτικές τους, έχουν συμβάλει, πολύ περισσότερο από τους προηγούμενους, στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος και στο διχασμό της ελληνικής κοινωνίας. Νομίζω ότι πρέπει να.το πάρουν αλλιώς, πριν είναι πολύ αργά.