Με την ανακοίνωση των Γενικών Γραμματέων της Προεδρίας της κυβέρνησης τελείωσε η φάση της στελέχωσης της νέας κυβέρνησης σε ανώτατο επίπεδο.

Το προφανές συμπέρασμα από τη σύνθεση των προσώπων είναι πως η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη είναι κάτι πολύ ευρύτερο από μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με δεδομένο το άνοιγμα σε πρόσωπα με προέλευση αφενός από το Κέντρο και την Κεντροαριστερά και αφετέρου από τα Πανεπιστήμια ή/και την «αγορά».

Θα μπορούσε κανείς να πει πως η σύνθεση της κυβέρνησης ανταποκρίνεται στο κοινωνικό σώμα που εξέλεξε τον Κ. Μητσοτάκη Πρόεδρο της Ν.Δ. και στο οποίο, ως γνωστόν, συμμετείχαν και πολίτες που δεν είχαν ψηφίσει έως τότε Ν.Δ. και σίγουρα δε θα τους έλεγες νεοδημοκράτες.

Τα πράγματα ως εδώ μοιάζουν να έχουν κάτι από… Μακρόν και τη μέθοδο κατάληψης του Κέντρου με στελέχωση και πολιτικές «και Δεξιά και Αριστερά».

Με μια κρίσιμη και ειδοποιό διαφορά, βέβαια. Ο Μακρόν δημιούργησε -με δεδομένο και το προεδρικό πολιτικό σύστημα της Γαλλίας- ένα νέο πολιτικό κίνημα και μετέπειτα κόμμα ενώ ο Κ. Μητσοτάκης ηγείται του παραδοσιακού κεντροδεξιού πολιτικού πυλώνα του ελληνικού πολιτικού συστήματος, το οποίο μετατοπίζει ολοένα και περισσότερο προς το Κέντρο, χωρίς, όμως, να χάνει την επαφή με την Δεξιά.

Αξίζει να παρακολουθήσει κανείς αυτό το πολιτικό πείραμα, όπως, βέβαια, και το γαλλικό που -σε επίπεδο Ευρώπης- είναι σημαντικότερο, καθώς ζούμε σε μια εποχή μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών ανακατατάξεων.

Το σίγουρο, πάντως, είναι πως μετά τη νίκη Μητσοτάκη και τις πρώτες του κινήσεις έχει ανοίξει ένας εντελώς νέος πολιτικός κύκλος στη χώρα.

Μέχρι στιγμής δε οι ποικίλες αντιπολιτεύσεις μοιάζουν εγκλωβισμένες στο παρελθόν, να δίνουν παλιές μάχες και, μάλιστα, εναντίον των φανταστικών αντιπάλων της… ακροδεξιάς και του νεοφιλελευθερισμού.

Ως εκ τούτου αν το άνοιγμα της κυβέρνησης σε επίπεδο προσώπων συνοδευθεί και από αντίστοιχο σε επίπεδο πολιτικών και κυρίως αν αποδειχθεί στοιχειωδώς αποτελεσματική στην προσπάθεια εθνικής ανασυγκρότησης, οι αντιπολιτεύσεις κινδυνεύουν να μακροημερεύσουν σε αυτό τον ρόλο, ενώ κάποια τμήματα ενδέχεται να περιθωριοποιηθούν.

Υ.Γ. Μιλώντας για τις «αντιπολιτεύσεις» τη χειρότερη μετεκλογική εικόνα παρουσιάζουν ορισμένοι «απελπισμένοι γεφυρατζήδες» και το ΚΙΝΑΛ.

Από ανάρτηση στο facebook