Στέφανος Κασσελάκης: «Καλώ τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί. Να γίνουν εκλογές με την παρουσία διεθνών παρατηρητών»!!! Δεν στέκει καθόλου επί κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προσβάλλει τη δημοκρατική κοινοβουλευτική ομαλότητα και τη λαϊκή βούληση, να παρουσιάζει την Ελλάδα ως ανελεύθερη, τριτοκοσμική ψευτοδημοκρατία και να ζητά …παρατηρητές στη διεξαγωγή των εκλογών, που θα γίνουν βέβαια σε 3 χρόνια και όχι όποτε θελήσει αυτός... Ακόμη και ο Σπίρτζης το παραδέχτηκε. Ο Κασελάκης – που δεν είναι κουτός γκαφατζής, επειδή δείχνει πως μαθαίνει γρήγορα – μπορεί να αποβεί ενοχλητικός, δυσάρεστος, ακόμη κι επικίνδυνος γιατί έχει ροπή προς τη λαϊκιστική δημοκοπία λόγω ευκολίας, ναρκισσισμού και δημαγωγικής ρητορικής  που  «πιάνει»...

Παρά τις αλλαγές  φρουράς η στενοκεφαλιά κι η χοντροκοπιά του ΣΥΡΙΖΑ εν πολλοίς επιμένει, κάτι που φαίνεται σε πλήθος δογματικές, απλοϊκές, σεχταριστικές, σχηματικές, μισαλλόδοξες και μαξιμαλιστικές θέσεις κι απορρίψεις εκ μέρους της τωρινής ηγεσίας Κασσελάκη, θετικών μέτρων· όπως αυτά για την επιστολική ψήφο και την ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ, τον άκριτο εναγκαλισμό όλων ανεξαιρέτως των αιτημάτων που διεκδικούν οι αγρότες στα μπλόκα και την πρόσφατη προβολή οικονομικών μέτρων του ΣΥΡΙΖΑ, με μεγάλο κόστος για τον προϋπολογισμό… Η τωρινή εμμονή του Κασσελάκη να παραμείνουν στην ευρωπαϊκή ομάδα της Αριστεράς και να μην επιχειρήσουν να εισέλθουν στη σοσιαλδημοκρατική, ευρωπαϊκή Συμμαχία των σοσιαλιστών και δημοκρατών, υποδεικνύει τον καιροσκοπισμό του, μιας και αρχικά είχε εμφανιστεί στον ΣΥΡΙΖΑ με μετριοπαθέστερο και φιλοεπιχειρηματικό προφίλ... Παίρνοντας ως παράδειγμα την απόφασή του για εκλογή των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ από ψηφοφορία των μελών και φίλων, που δίνει δικαιώματα λόγου στην παραμελημένη βάση και στους οπαδούς του κόμματος.

Ισχυρίζεται, όμως, παράλληλα, πώς οι συριζαίοι παραμένουν ριζοσπάστες και ανατρεπτικοί αριστεροί, παρά το ότι υιοθετεί το life style και την ιντερνετική-σοσιαλμιντιακή, ψηφιακή πολιτική προπαγάνδα.

Ο Κασσελάκης αρχίζει να ανακάμπτει και ίσως ο νέος ΣΥΡΙΖΑ τείνει στο να ξαναγίνει δεύτερο κόμμα, υιοθετώντας σήμερα (ποιος ξέρει τι θα πει μεθαύριο;) καθαρά αριστερές θέσεις, επαναπατρίζοντας κάποιους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν ανησυχήσει κι αντιδράσει, διακρίνοντας το αστικό, φιλοκαπιταλιστικό προφίλ του ομογενή επιχειρηματία, νέου προέδρου τους. Γι’ αυτό και ο Κασσελάκης σήμερα …αριστερίζει ασύστολα… Μα και οι πολίτες, το κοινό των πολιτικών-κομματικών ρητορειών και οι σχολιαστές παύουν να δείχνουν ανοχή στα φάουλ του επειδή το …παιδί «δεν τα ξέρει καλά» διότι είναι ομογενής. Τα περιθώρια ανοχής του λογικού και συνετού ψηφοφόρου μειώνονται, μα ο Στέφανος το παίζει ολοένα και περισσότερο ανατρεπτικός κι επαναστάτης επειδή οι «γνήσιοι» αριστεροί εκτός και εντός του ΣΥΡΙΖΑ τον επικρίνουν αδιάκοπα και επειδή τα τελευταία γκάλοπ δείχνουν πως αυτή η δημαγωγική λαϊκιστική ρητορική πιάνει τόπο και παρασύρει τον αφελή κόσμο της αριστεράς… Ο Κασελάκης δεν είναι  ανόητος, άχρηστος και άσχετος όπως τον κατηγορεί η Νέα Αριστερά και η Νέα Δημοκρατία, γιατί αποδεικνύει πως μαθαίνει γρήγορα. Τον κατηγορούν από τα αριστερά του πως είναι φιλελεύθερος επιχειρηματίας και καπιταλιστής και όχι αριστερός που προέρχεται από τα σπλάχνα της αριστεράς. Οι εναντίον του κατηγορίες όταν προσπαθεί να προσθέσει κάποιες σύγχρονες και θετικές πινελιές στην ελληνική αριστερά δεν σημαίνουν τίποτε ουσιώδες, ενώ οι επικρίσεις για εχθροπαθή και τυχοδιωκτικό λαϊκισμό και φωνακλάδικη, ακραία «αντιδεξιά» δημαγωγία είναι πολύ ουσιαστικότερες και σοβαρότερες.

Το πρόβλημα όμως είναι πως μαθαίνει να κάνει το στραβό και όχι το λογικό και συμφέρον για τη χώρα· «ριζοσπαστικοποιούμενος» και ανεβαίνοντας σε ισχυρότερα ποσοστά δημοφιλίας μπορεί να αποβεί επικίνδυνος εάν συνεχίσει να έχει ροπή προς τη λαϊκιστική δημοκοπία, την πασπαλισμένη με εγωπάθεια και ναρκισσισμό, δες και την «έμπνευσή» του να μετονομάσουμε την τουαλέτα Καλλιόπη στα στρατόπεδα, σε …Κούλη! Αυτό που συμπεραίνουμε από την πορεία του Κασσελάκη, εάν ανακάμψει και γλυτώσει από τον πολύ επικίνδυνο σκόπελο των αποτελεσμάτων των Ευρωεκλογών, που ίσως να αποβούν αρνητικά γι’ αυτόν, είναι πως αν προσπεράσει τον εμπόδιό τους, θα γίνει ένας σοβαρός παίκτης στην ελληνική πολιτική, σοβαρός και επικίνδυνος.

Ο Κασσελάκης δείχνει πως ίσως θα είναι δύσκολος αντίπαλος για όλους, αριστερούς αντιπάλους, πασοκίτες και νεοδημοκράτες φιλελεύθερους ηγέτες. Υπό την πίεση των «σωστών» αριστερών υιοθετεί ένα σωρό σεχταριστικές, σκληρές θέσεις και έτσι είναι πιθανό να καταλήξει τελικά να γίνει ένας δημαγωγός αριστερός σαν τον προκάτοχό του Τσίπρα, που ομολογεί πως τον θαυμάζει, μα πιο μοδάτος και trendy. Ενδεικτική είναι η ανοχή του έναντι των ακροτήτων του Πολάκη και του σκληροπυρηνικού Αρβανίτη στο Ευρωκοινοβούλιο, σχετικά με τον ρόλο που ο τελευταίος έπαιξε στο ψήφισμα που καταγγέλλει την περιστολή των ελευθεριών, του τύπου ειδικότερα, στην Ελλάδα, κ.λπ… Αν ο Κασσελάκης ξεπεράσει με κάποιον τρόπο το εμπόδιο των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών, θα βρει θέση και θα θρονιαστεί για τα καλά στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Μπορεί όμως με ένα κακό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές, οι παραδοσιακοί κι άκαμπτοι, εσωκομματικοί αντίπαλοί του να τον εκπαραθυρώσουν. Ο πιο επικίνδυνος από δαύτους είναι ο Τεμπονέρας, που έχει υιοθετήσει τη δημοφιλέστατη γραμμή του να φτιάξουν το μέτωπο της κεντροαριστεράς. Από δίπλα ο Πολάκης, ο Σπίρτζης και η Γεροβασίλη. Από τα ανώτατα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, υπολογίσιμοι, πονηρότεροι, λειτουργικοί και πιο καταρτισμένοι δείχνουν οι Ν.Παππάς, Σπίρτζης και Τεμπονέρας. Αυτοί οι ανωτέρω πέντε μπορούν να γίνουν θανάσιμοι αντίπαλοι του προέδρου ή, μελλοντικά, κάποιοι εξ αυτών, σύμμαχοί του.

Το χειρότερο πολιτικό ελάττωμά του Κασσελάκη είναι πως πηδάει, ανερυθρίαστα, από μία θέση που είχε πάρει, στην αντίθετή της, σε χρόνο dt, δηλαδή η κυνική ροπή του προς τη δημαγωγία, θεμελιώδες χαρακτηριστικό του λαϊκισμού. Έχει μοδάτο image, λάμψη, λέγειν και τάση προς τον «εκτσογλανισμό» της πολιτικής, life style και trendy παρουσιαστικό, ομορφιά και αλαζονεία, άνεση στην ψηφιακή και σοσιαλμιντιακή ψηφιακή και virtual επικοινωνία, ναρκισσισμό κι εγωκεντρισμό.

Φαίνεται, όμως, πως ο σκληρός αντιδεξιός αντιμητσοτακισμός έχει πέραση στα αρτηριοσκληρωτικά και αγκυλωμένα μυαλά των (παλαιο)αριστερών, νεοκομμουνιστών και νεοαριστερών. Για παράδειγμα, προ ημερών δύο φίλες μού είπαν πως ο Μητσοτάκης είναι ηθικός αυτουργός εγκλημάτων [βλ. Τέμπη(*) και Ρομά θύματα των αστυνομικών καταδιώξεων] και ο Φλωρίδης, επειδή κατάργησε τον ποινικό κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ και τον αντικατέστησε με αυστηρότερο, είναι οπισθοδρομικό κάθαρμα!

Ο Κασσελάκης είναι αποτελεσματικός κι εύστοχος, επικοινωνιακά και ψηφιακά, δηλ. ικανός στο πεδίο των μοντέρνων μέσων, εργαλείων και όπλων που παίζουν σήμερα μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση της εικόνας ενός πολιτικού αρχηγού κόμματος εξουσίας. Γνωρίζει καλά τα της ψηφιακής εποχής κι επικοινωνίας και των social media γιατί πήρε μαθήματα από τον τρόπο που διεξάγεται η «προωθημένη», δυναμική πολιτική μάχη στις ΗΠΑ (βλέπε τη χρήση των κοινωνικών δικτύων από τον Τραμπ), κατά την εκεί πολυετή παραμονή του…

Υ.Γ. Σχετικά με τη Νέα Αριστερά: Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της, Χαρίτσης, είπε στις 27 Μαρτίου: «Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη πρέπει να πέσει. Η Νέα Αριστερά θα πρωταγωνιστήσει σε αυτή την υπόθεση». Μήπως ξέχασε πως κάναμε βουλευτικές εκλογές πριν εννιά μήνες και τις κέρδισε με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο, ο Κ.Μητσοτάκης; Μήπως έγινε τότε …νοθεία, σ.Στέφανε, επειδή δεν ήρθαν διεθνείς παρατηρητές;

……………..

(*) Το Liberal γράφει σχετικά: «Κάτι δεν πήγε καλά στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. Κακώς δεν αντιμετωπίστηκαν εξ αρχής ισχυρισμοί πάνω σε ανύπαρκτα δεδομένα. Κακώς δεν κλήθηκαν ως μάρτυρες όλοι όσοι προτάθηκαν από την Αντιπολίτευση. Η φοβική συμπεριφορά εκλαμβάνεται σαν αδυναμία κι η πλειοψηφία παραδόθηκε σε μια Αντιπολίτευση με αμοραλισμό και χωρίς κανένα ενδοιασμό. Δεν έχει καμία αμφιβολία η κοινή γνώμη, γιατί έτσι όπως παρουσιάστηκαν τα στοιχεία δεν έχει λόγο να μην το πιστέψει, ότι εάν είχε πράγματι εγκατασταθεί το σύστημα της σηματοδότησης και της φωτοσήμανσης κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής και εντός των αμαξοστοιχιών (ETCS), τότε ακόμη και στο λάθος του σταθμάρχη το τρένο θα είχε ακινητοποιηθεί. Όμως, επειδή η Σύμβαση 717 δεν υλοποιήθηκε από τον Κ. Καραμανλή, αυτό δεν προσφερόταν ως ασφάλεια τη μοιραία βραδιά. Ναι, έτσι θα συνέβαινε εάν είχε εγκατασταθεί πλήρως το σύστημα. Υπό μία βασική προϋπόθεση. Ότι η χάραξη της διαδρομής του τρένου θα γινόταν από τον σταθμάρχη πάνω στον υπολογιστή κι όχι χειροκίνητα. Το βράδυ του Φεβρουαρίου 2023, στο σταθμό της Λάρισας, ο σταθμάρχης είχε κονσόλα για αυτόματη χάραξη διαδρομής σε τοπικό επίπεδο, συνολικού μήκους οκτώ χιλιομέτρων που του έδινε τη δυνατότητα να βάλει το τρένο στη σωστή γραμμή ανόδου ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα την πορεία του προς την Κατερίνη. Ο σταθμάρχης δεν χρησιμοποίησε το αυτόματο σύστημα. Έκανε τη δουλειά του με το …χέρι. Μια επιλογή που στάθηκε μοιραία για τους 57 επιβάτες. Εάν αντιθέτως είχε λειτουργήσει το αυτόματο σύστημα, όπως έκανε άλλες ημέρες στη βάρδιά του, η αμαξοστοιχία θα είχε κινηθεί στη γραμμή ανόδου και δεν θα είχε μπει στη διαγώνιο για να βρεθεί στη γραμμή καθόδου, όπου κινούνταν προς τη Λάρισα η εμπορική αμαξοστοιχία. Κατηγορείται ο παραιτηθείς από την πρώτη στιγμή Κ. Αχ. Καραμανλής ότι δεν ολοκλήρωσε εγκαίρως τη Σύμβαση 717, αλλά κατηγορείται ταυτοχρόνως ότι δεν κήρυξε έκπτωτη την ανάδοχο εταιρεία στην οποία έπρεπε να έχει καταλογίσει πρόστιμο ενώ αυτός της έδωσε κι άλλο ποσό να συνεχίσει! Αυτή τη σκόπιμη ασυναρτησία την ονομάζουν …αντιπολίτευση. Πετάνε προτάσεις κι όποιος καταλάβει. Είναι η απόλυτη αντίφαση ο ισχυρισμός. Εάν σταματούσε τη σύμβαση θα έλεγαν ότι κακώς το έκανε, όπως κι ότι τη συνέχισε. Το γνωστό «μονά-ζυγά όλα δικά σου»… Αλλά κι ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής έπρεπε να τολμήσει να ζητήσει την παραπομπή του στην Προανακριτική και να δώσει τις απαντήσεις του.