Στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας, όπου το έλλειμμα εγκυρότητας στον δημόσιο λόγο έχει αντικατασταθεί από τα κλισέ, τις πομπώδεις αερολογίες και τη στρατηγική της επικοινωνίας, πολλοί στα κόμματα αδυνατούν να καταλάβουν τα όρια του γελοίου. Το διάστημα αυτό η πομπώδης σοβαροφάνεια έχει προσβάλει τα κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πιστεύουν άραγε ότι τα πράγματα θα κυλήσουν όπως το ποτάμι στην κοίτη του και μία ωραία ημέρα η περιπόθητος εξουσία θα δοθεί ψυχή τε και σώματι στον περιπόθητο νέο ηγέτη; Είναι η εξουσία νομοτέλεια;

Τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξε τουλάχιστον ένας ηγέτης που δεν κατανόησε ποτέ τη σημασία του γέλιου στην πολιτική. Ηταν ο μακαρίτης Μιλτιάδης Εβερτ που το προκάλεσε. Συνήθως, για να επικοινωνήσει πράγματα των οποίων το μέτρο αγνοούσε ή απλώς δεν καταλάβαινε, όταν έπρεπε να φύγει από το χειρόγραφο κατέφευγε σε εξυπνάδες, σλογκανάκια, συνηχήσεις: «Πού ?σαι Πλάτωνα να δεις τον πλάτανο», είχε πει στο ακροατήριό του μια φορά, μιλώντας κάτω από ένα ψηλό πλατάνι. Ευρισκόμενος απέναντι στον Σημίτη, απέναντι δηλαδή σε τεκμηριωμένο πολιτικό λόγο, δεν είχε τύχη. Και δεν έγινε πρωθυπουργός.

Κάπως σαν τον Εβερτ έχω την εντύπωση ότι αντιλαμβάνεται τα δημόσια πράγματα και ο Αλέξης Τσίπρας. Χθες, ας πούμε, μιλώντας για την ελληνική οικονομία στο Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, απέδειξε ακόμη μια φορά ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η παραγωγή σλόγκαν, όχι πολιτικής. Κάποια στιγμή, π.χ., καταφεύγει ξεκούδουνα σε μια φράση του Αντόρνο, ενός από τους εκπροσώπους της Σχολής της Φρανκφούρτης. Η φράση «δεν υπάρχει αληθινή ζωή μέσα στην ψεύτικη» βρίσκεται στο βιβλίο με δοκιμιακούς αφορισμούς «Minima moralia», αλλά το πιθανότερο είναι ότι κάποιος την ψάρεψε στο Ιντερνετ και την αντέστρεψαν για να πουν τι; Οτι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Γιατί δεν το έλεγε ο πρόεδρος Τσίπρας όπως η γιαγιά του; Πιστεύει μήπως ότι τα τσιτάτα των σοφών του δίνουν αριστερό κύρος;

Αραγε φτάνει ο Αντόρνο για να αποκτήσουν κύρος φράσεις όπως η παρακάτω, από την ίδια ομιλία του: «είναι γνωστό ότι το έδαφος της Ελλάδας απαριθμεί(!!!) περί τις 80 ιαματικές πηγές, που αναβλύζουν διάσπαρτες σ? όλη της την έκταση»; Και πόσο πειστική μπορεί να είναι η τουριστική ανάπτυξη που συγκεκριμενοποιείται σε «εγκαταστάσεις υδροθεραπείας, δεξαμενές για ομαδικά λουτρά και άλλες σχετικές υποδομές»;

Στο επιτελείο του προέδρου Τσίπρα, πάντως, σε αντίθεση με το επιτελείο του Εβερτ, σκέπτονται πολλοί με τον ίδιο τρόπο. Και πρώτος ο εκπρόσωπός του, που θεωρεί, π.χ., ότι «πρύτανης σημαίνει […] σεβασμό». Α priori, άραγε; Γιατί δεν λέει από ποια βαθμίδα και κάτω επιτρέπεται στο κίνημα να «χτίζει» (με τούβλα στα γραφεία τους) τους καθηγητές;.