Η ιστορία με τους αγρότες και το δήθεν ενδιαφέρον της κυβέρνησης, που έβαλε τον πλέον άχρηστο, υποτίθεται, για να βρει λύσεις, έχει αρχίσει και δημιουργεί πελώρια κενά και σε λίγο καιρό, θα φερει, σπουδαίες αντιδράσεις.
Μια Ευρώπη που παραπαίει, χωρίς να μπορεί να βρει πειστικές απαντήσεις, σε μεγάλα προβλήματα πλέον, όπως για παράδειγμα την πορεία και εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία, οδηγείται σε άθλιες πια απαντήσεις και στα θέματα της αγροτικής πολιτικής.
Υποτίθεται δίνει λύσεις, σε θέματα περιβάλλοντος και επί της ουσίας, φέρνει σε αδιέξοδο τον αγροτικό κόσμο, της ηπείρου μας.
Μέσα σε αυτό το πανηγύρι και τον αχταρμά, όπου η Ελλάδα δεν έβγαλε άχνα, σε όλο το χρονικό φάσμα της πρώτης διαπραγμάτευσης, καλείται τώρα, με τον ελεγχόμενης ευφυΐας, δήθεν πολιτικό, να συμμετάσχει σε διάλογο, για τα πλέον δύσκολα και δυσεπίλυτα σημερινά προβλήματα, του αγροτικού τομέα.
Βρήκαν την εύκολη λύση της αγρανάπαυσης στην Ευρώπη, έχοντας όμως υπόψη τους μόνον την Γαλλία, τη Γερμανία και λιγότερο την Ισπανία, λόγω του ότι εκεί οι αγρότες έχουν μεγάλες εκτάσεις. Στην Ελλάδα του ελάχιστου κλήρου, τι ρόλο μπορεί να παίξει η αγρανάπαυση;
Για να γίνει ΚΟΙΝΗ, η αγροτική πολιτική, πρέπει να συμπεριλαμβάνονται όλοι σε όλα τα μέτρα, ακόμη και τα άχρηστα;
Συζήτησαν στη Αθήνα με 15μελή επιτροπή των αγροτοσυνδικαλιστών, όπου δεν συμμετείχε κανένας κτηνοτρόφος.
Θα πάει την άλλη εβδομάδα ο Μητσοτάκης στη Λάρισα, να συζητήσει υποτίθεται, πάλι με εκπροσώπους και όχι με τους ίδιους τους αγρότες, που κάηκε η γούνα τους πέρσι. Θα πάει και θα μιλήσει γενικά, αλλά, δεν θα πάει να δει ποια χωριά παραμένουν ακατοίκητα , ποια χωράφια είναι αδύνατον να καλλιεργηθούν, ποιες μάντρες μείναν άδειες και δεν ξαναγέμισαν με ζωντανά.
Και νομίζουν, ότι με μιαν επίσκεψη τριών, τεσσάρων, πέντε, δέκα ωρών, αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα της Θεσσαλίας. Και κανένας δεν φαίνεται να ασχολείται με αυτό το θέμα και να ανησυχεί.
Αυτή η πολιτική, ιδίως όπως εφαρμόζεται από τη ελληνική κυβέρνηση, οδηγεί στο θάψιμο των αγροτών, στη οριστική ταφή τους. Και μην προσπαθείτε να απαντήσετε με ανοησίες και κενά. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Γιατί όταν λες, παίρνω πιο φτηνό στάρι και δημητριακά, είτε από την Ουκρανία, είτε από την Κολομβία, χωρίς να έχεις απαντήσει πειστικά, στο τι θα κάνεις με την ευρωπαϊκή αντίστοιχη παραγωγή, σημαίνει ότι οδηγείς τον ευρωπαίο καλλιεργητή, στο ανάθεμα . Και εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα .
Οι νέοι αγρότες δεν παίρνουν μπροστά, γιατί φοβούνται τη παρουσία των παλιών αγροσυνδικαλιστών. Αλλά, μόνον αυτοί, μπορούν να βρουν απαντήσεις και λύσεις, που να τους αφορούν.