Μετά την ψήφιση της ρύθμισης για την εξάντληση της θητείας των πρυτάνεων, οι Νέοι Μεταρρυθμιστές εμπνεόμενοι από την αποτελεσματικότητα των κάθε λογής –όπουλων (Μυλόπουλος, Μπαλασόπουλος, Φωτόπουλος, Λυμπερόπουλος κλπ) δημοσιοποιούν «Οδηγίες προς Ναυτιλομένους».
Κάντο όπως οι Πρυτάνεις!
1. Φτιάξε ένα συντονιστικό όργανο χωρίς καμία θεσμική δέσμευση και νομιμοποίηση για να μην έχεις καμία ευθύνη γι’ αυτά που λες αλλά και για να μην λογοδοτείς παρά μόνο στον εαυτό σου. Φτιάξε δηλαδή ένα «συντονιστικό καταλήψεων» (μην πάει τζάμπα η τεχνογνωσία των καταλήψεων)
2. Βρες όλους τους συναδέλφους σου που είναι Βουλευτές και εξήγησέ τους ότι αν θέλουν κάποτε να ξαναμπούν στο αμφιθέατρο (γιατί πού θα πάει, κάποτε θα χάσουν τις εκλογές), καλό θα είναι να μην πάνε ενάντια στα συμφέροντα του κλάδου τους διότι υπάρχουν κάτι «φοιτητές» που ξέρουν να χτίζουν τους καθηγητές μέσα στα γραφεία τους όπως έκανε ο πρωτομάστορας με την γυναίκα του…
3. Ξεκαθάρισε ότι όποιος θέλει να εφαρμόσει έναν νόμο με τον οποίο δεν συμφωνείς εσύ ο ίδιος που σε αφορά, είναι αυταρχικός, αλαζόνας, άσχετος και τελικά φασίστας. Ο μόνος που έχει δικαίωμα να αποφασίζει για το πώς θα είναι το Πανεπιστήμιο είναι ο Καθηγητής (προτεραιότητα έχει όποιος είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ) και όχι ο κάθε τυχάρπαστος «Βουλευτάκος» που εκπροσωπεί αυτούς που πληρώνουν τους φόρους για να υπάρχει το Πανεπιστήμιο.
4. Οργάνωσε τα Τάγματα Εφόδου με μπροστάρηδες τους φοιτητοπατέρες (πρόκειται για τους φοιτητές που λόγω της επιμονής τους να μάθουν καλά το μάθημα τους, μεγάλωσαν, παντρεύτηκαν, απόκτησαν παιδιά αλλά ακόμα ηγούνται του φοιτητικού κινήματος) και τους συμβασιούχους διδάσκοντες (τους οποίους εκβιάζεις ότι αν δεν κάνουν ό,τι ακριβώς τους ζητάς, το επόμενο εξάμηνο θα μείνουν άνεργοι διότι ΕΣΥ αποφασίζεις αν θα τους προσλάβεις ή όχι χωρίς να σε ελέγχει κανένας).
5. Χτύπησε, βρίσε, απείλησε, χτίσε την πόρτα, σπάσε το αυτοκίνητο, ρίξε γιαούρτια, δώσε δημοσιεύματα στα blogs, διέδωσε αθλιότητες στο facebook για όποιον συνάδελφό σου Καθηγητή, τολμά να πει ότι τα Πανεπιστήμια πρέπει να αλλάξουν και ότι η σημερινή κατάσταση δεν πάει άλλο. Έτσι θα εξασφαλίσεις ότι δεν θα υπάρχουν «προδότες» στο συνάφι σου οπότε θα μπορείς να λες περήφανα ότι «όλη η ακαδημαϊκή κοινότητα αντιδρά στο νέο νόμο». Επίσης θα εξασφαλίσεις ότι κανένας από αυτούς που θέλουν τις αλλαγές δεν θα τολμήσει να σε ρωτήσει αν έχεις κάνει έστω και μία δημοσίευση σε ξένο περιοδικό (ακόμη και σε περιοδικό αγγλικής μαγειρικής)
6. Μην επιτρέπεις να εφαρμοστεί ο νόμος ώσπου να γίνουν νέες εκλογές. Συγκέντρωσε τα πυρά σου στον Υπουργό που τον ψήφισε και σε έναν ή δύο Βουλευτές που τον υποστήριξαν ώστε να μειώσεις τις πιθανότητες της εκλογής τους. Έτσι θα φοβηθούν οι υπόλοιποι και δεν θα μιλήσουν ούτε στις παρέες τους για να υπερασπιστούν τις αλλαγές. Αν μάλιστα πετύχεις να μην εκλεγεί κάποιος από αυτούς που έχεις στοχοποιήσει, έχεις το ακλόνητο επιχείρημα για κάθε πολιτευόμενο: κάνε τα ίδια και δεν θα βρεις ούτε την ψήφο σου.
7. Όταν επιτέλους πετύχεις το στόχο σου να αλλάξουν αυτά που σου χάλαγαν τη σούπα, μην πανηγυρίσεις και μην παραδεχθείς ότι πέτυχες αυτό που ήθελες. Αντίθετα να εξακολουθήσεις να διαμαρτύρεσαι διότι αφού άρχισαν να υποχωρούν, δεν ξέρεις πού θα σταματήσουν οπότε στο τέλος θα πάρεις περισσότερα από αυτά που έλπιζες.
8. Μην ανάψεις πούρο όταν μάθεις τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας διότι με τις περικοπές που σου έκαναν, δεν έχεις δεύτερο. Κράτησέ το για τη μέρα που θα γίνει ο Τσίπρας Πρωθυπουργός κι εσύ θα αναλάβεις Διοικητής σε κάποιον από τους χιλιάδες οργανισμούς που θα είναι ακόμα στη θέση τους παρά την διακοσιοστή εξαγγελία ότι θα κλείσουν (τζάμπα οι συναγωνιστές τους κράτησαν ζωντανούς;). Βέβαια θα πληρώνεσαι σε δραχμές αλλά δεν βαριέσαι, σημασία έχει ότι το Πανεπιστήμιο παρέμεινε το μικρό, παρακμασμένο, αλλά, πάνω απ’ όλα, δικό σου μαγαζί.