Οταν ο Γιώργος Καμίνης εμφανίστηκε στον πολιτικό στίβο, διεκδικώντας τον Δήμο Αθηναίων, ερχόταν από το πουθενά. Με μια χαλαρή κομματική στήριξη από τη ΔΗΜΑΡ και με το ΠαΣοΚ εκόν-άκον να ακολουθεί καταϊδρωμένο, ο δήμαρχος Αθηναίων είχε γύρω του μερικούς πολίτες αποφασισμένους να στηρίξουν μια πολιτική που περισσότερο πρόβαλλε τον εναλλακτικό χαρακτήρα της. Το παλαιό σύστημα πίστευε ότι θα κάνει περίπατο. Είχε τους μηχανισμούς, τα κόμματα, τα ρουσφέτια και επιπλέον ήταν εξοικειωμένο με τα ΜΜΕ και ιδίως με την τηλεόραση. Αλλά εκεί, στην τηλεόραση, οι εκπρόσωποι της παλαιάς φρουράς πολιτικών απέδειξαν ότι ήξεραν μεν να στηθούν, να διακόψουν, να κάνουν ρητορικές ερωτήσεις, αλλά τους έλειπε κάτι ουσιαστικό: ο βαθύς πολιτικός λόγος. Ο Καμίνης κέρδισε τις εντυπώσεις σε μερικές τηλεοπτικές αψιμαχίες, στις οποίες όλοι πίστευαν ότι θα κατατροπωθεί. Τα υπόλοιπα τα έλυσε η εκλογική ετυμηγορία της κοινωνίας των πολιτών, που δεν απεμπόλησε τον ρόλο της.
Διαβάζοντας τις χθεσινές αναφορές από την προχθεσινή συνάντηση των 58, που βρέθηκαν προ εκπλήξεως μετά την αιφνιδιαστική απόφαση των κυβερνητικών εταίρων Σαμαρά και Βενιζέλου, να διεξαχθούν οι επερχόμενες ευρωεκλογές με σταυρό και όχι με λίστα, μπορεί εύκολα κανείς να δικαιολογήσει το ξάφνιασμα, ενδεχομένως και την πικρία ή την οργή ορισμένων από τους πρωτεργάτες της κίνησης που προσπαθεί να ενώσει όλους τους πολίτες του λεγόμενου δημοκρατικού χώρου. Αλλιώς περίμεναν τις εξελίξεις κι αλλιώς ήρθαν. Ευνόητη είναι η κριτική της απόφασης και της μεθόδευσής της. Αλλά δεν είναι διόλου ευνόητη η πιθανότητα εγκατάλειψης του εγχειρήματος που οι συγκεκριμένοι πολίτες έχουν αναλάβει. Και το εγχείρημα, ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο το αντιμετωπίζουν οι τακτικιστές της πολιτικής, όσοι πασχίζουν να επιβιώσουν, όσοι εκπροσωπούν το παλιό, είναι ακόμη ισχυρό και αναγκαίο. Η ανάγκη εκ νέου συγκρότησης μιας μεγάλης παράταξης κεντροαριστερών (αλλά και κεντρώων και κεντροδεξιών) πολιτών που είναι με τη λογική, τους ισχυρούς θεσμούς, τις μεταρρυθμίσεις και τον ευρωπαϊκό δρόμο δεν εξέλιπε. Ισα ίσα, κάθε στιγμή που περνάει ενδυναμώνεται.
Γι? αυτούς τους λόγους το σόου πρέπει να συνεχιστεί. Μαθαίνω ότι οι βασικές πολιτικές θέσεις του σχήματος είναι έτοιμες, όπως άλλωστε έτοιμες είναι και οι βασικές κατευθύνσεις για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και, επιτέλους, για τις δομές αλληλεγγύης, τη χρηματοδότησή τους, τη δρομολόγησή τους. Τα επόμενα βήματα είναι η διεκδίκηση της πολιτικής από τον τακτικισμό, του επιχειρήματος απέναντι στο κλισέ, του δημοκρατικού πολιτισμού απέναντι στις κραυγές.
Η πολιτική είναι μάχη. Αλλά όσοι έχουν θέσεις, επιχειρήματα και δημοκρατική παιδεία διαθέτουν τα καλύτερα πολεμοφόδια. Χρειάζεται απλώς, όπως έκανε και ο Καμίνης, να πολεμήσουν.