Το πρόβλημά μας δεν είναι ότι έχουμε την Αριστερά στην κυβέρνηση. Οχι. Το πρόβλημά μας είναι ότι έχουμε μια Αριστερά με στελέχη, βουλευτές και υπουργούς που είναι ακόμη «κολλημένοι» με τον πάλαι ποτέ σοβιετικό «υπαρκτό σοσιαλισμό». Πιστεύουν, δηλαδή, σε ένα μοντέλο παραγωγής και ανάπτυξης που δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Απεχθάνονται το κέρδος και τον ιδιωτικό τομέα και ανατριχιάζουν με την έννοια των ιδιωτικοποιήσεων. Το χειρότερο, όμως, δεν είναι αυτό, αλλά το ότι δείχνουν να αγνοούν για το πώς άλλαξε ο πλανήτης από την εποχή της νιότης τους…
Θα ήμασταν πολύ τυχεροί αν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μελετούσαν λίγο το πολύ επιτυχημένο μοντέλο των Κινέζων συντρόφων τους.
Δεν μπορούν όμως. Κοιτάξτε το πώς μία σπουδαία στρατηγική σχέση μεταξύ Ελλάδας και Κίνας, η οποία εγκαινιάσθηκε επί Κ. Καραμανλή, μπλοκαρίστηκε στις εσωτερικές ιδεοληψίες και ισορροπίες του ΣΥΡΙΖΑ. Οι Κινέζοι έχουν ένα μεγάλο πρόγραμμα επενδύσεων για την Ευρώπη. Τους ενδιαφέρουν στρατηγικές επενδύσεις, λιμάνια, τρένα, αεροδρόμια, real estate. Εχουν όμως δώσει πολύ μεγάλη προτεραιότητα στην επένδυση της Cosco. Οπως λένε οι ίδιοι χαρακτηριστικά, η Cosco «είναι το κεφάλι του δράκου, αν το αφήσετε να περάσει θα ακολουθήσει και το σώμα, άλλοι επενδυτές με πολύ σοβαρά σχέδια». Ο πρωθυπουργός δεν τολμά όμως να προχωρήσει, γιατί φοβάται τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματός του. Η Ελλάδα, λοιπόν, κινδυνεύει να χάσει μια τεράστια ευκαιρία και να βρεθεί στο περιθώριο, την ώρα που η Κίνα θέλει να επενδύσει σοβαρά στην Ευρώπη. Εμείς νομίζουμε ότι οι Κινέζοι και όλοι οι υπόλοιποι έχουν τις αντοχές και την υπομονή να περιμένουν τις εσωκομματικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ να ωριμάσουν για να δεχθούν επιτέλους ότι μια ιδιωτικοποίηση δεν είναι ανάθεμα. Ελεος. Κανείς δεν έχει υπομονή και ανοχή για μας όταν η Σερβία, η Ουγγαρία, η Μεγάλη Βρετανία, ναι η Μεγάλη Βρετανία, στρώνουν τα κόκκινα χαλιά. Εχουμε τόσο μεγάλη ιδέα για τη μοναδικότητα της θέσης μας που νομίζουμε ότι οι όποιοι ξένοι επενδυτές θα περιμένουν, αφού τους σπάσουμε τα νεύρα με την αργοπορία της δικαιοσύνης, τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, την ανικανότητα των υπηρεσιών, να ωριμάσουμε και πολιτικά για να αποδεχθούμε το αυτονόητο.
Ο κ. Τσίπρας πρέπει να κάνει ό,τι έκαναν οι Κινέζοι κομμουνιστές. Να πάρει το κόμμα του και την κουλτούρα της καταγγελίας και της άρνησης και να το κάνει κόμμα ρεαλιστικής διαχείρισης της εξουσίας. Αλλιώς θα πληρώσουν τη νύφη οι άνεργοι, οι νέοι, όσοι δεν εξυπηρετούνται ή πληρώνονται από ένα μεγάλο πελατειακό κράτος. Ο λαός έφερε στην εξουσία την Αριστερά γιατί σιχάθηκε το παλαιό πολιτικό σύστημα και την ανεπάρκειά του. Δεν επιβράβευσε όμως τις παλαιολιθικές αντιλήψεις όσων νοσταλγούν τη Σοβιετία ή θέλουν να κάνουν την Ελλάδα Βενεζουέλα. Ξέρετε τι θα έκανα αν ήμουν στη θέση του κ. Τσίπρα; Θα φόρτωνα ένα αεροπλάνο με όλα τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και του υπουργικού συμβουλίου και θα τους πήγαινα για ένα μήνα στη Σαγκάη. Να δουν πώς αλλάζει ο κόσμος, πόσο ξεπερασμένοι, ιδεοληπτικοί και αφόρητα κολλημένοι είναι με κάτι που δεν υπάρχει. Θα έπρεπε να το έχει κάνει βεβαίως αυτό από τον καιρό της αντιπολίτευσης ο κ. Τσίπρας, γιατί τώρα δεν έχει χρόνο ούτε ο ίδιος ούτε η χώρα.
Υ.Γ. Επειδή στη χώρα του χαυνωτικού κυνισμού όλα ερμηνεύονται συνωμοσιολογικά, να εξηγήσουμε πως η «Κ», οι ιδιοκτήτες και το επιτελείο της δεν έχουν κανένα απολύτως συμφέρον από την κινεζική επένδυση ή και καμία άλλη. Απλά πάγια θέση της εφημερίδας είναι πως ό,τι φέρνει θέσεις εργασίας, αναβαθμίζει τη σημασία της χώρας και κάνει καλό στον τόπο πρέπει να στηρίζεται κόντρα στα μικροσυμφέροντα και τις μικρονοϊκές αντιλήψεις, που κρατούν το απίστευτο δυναμικό του καθηλωμένο.