Παρά την ισοπεδωτική γκρίνια για το πολιτικό σύστημα υπήρξαν περιπτώσεις που το κράτος μειώθηκε και υπάλληλοί του έφυγαν. Είχαμε την μεγάλη έξοδο των 32.000 Stagiers στα τέλη του 2009. Μετά τη διακοπή 60.000 συμβάσεων στο Δημόσιο το 2010-2011. Υπήρξε και η μείωση, λόγω «Καλλικράτη», άλλων 9.100 αμειβόμενων θέσεων αιρετών Διοικητικών Συμβουλίων κ.λπ. Βεβαίως όλα αυτά είναι σταγόνα στον ωκεανό των όρων που εφευρέθηκαν κατόπιν (κινητικότητα, διαθεσιμότητα κ.λπ.) για να μην γίνει τίποτε, αλλά αν κοιτάξουμε τη συνολική εικόνα της Δημόσιας Διοίκησης θα βρούμε πολλά success stories, τα οποία μάλιστα καταγράφει και η τρόικα στις εκθέσεις της.
Στον δημοτικό ραδιοσταθμό της Αθήνας 984, για παράδειγμα, από τα 347 άτομα που εργαζόταν (και κάποια «δούλευαν») στις 31/12/2010, δύο χρόνια μετά είχαν μείνει 231 και χωρίς ο σταθμός να κλείσει ούτε ώρα. Το κόστος μισθοδοσίας του μειώθηκε κατά 40%, συμπεριλαμβανομένου του κόστους αποζημιώσεων όσων έφυγαν. Παρένθεση: εντυπωσιακή είναι και η μείωση σε «γραφική ύλη και αναλώσιμα». Από 125.000 ευρώ (!) το 2010 σε 18.500 το 2011, αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο με τις σπατάλες του Δημοσίου.
Συνολικά, ο μεγαλύτερος ΟΤΑ παρουσίασε εντυπωσιακά αποτελέσματα στα χρόνια της δημαρχίας του κ. Γιώργου Καμίνη. Τον Ιανουάριο του 2011 ο Δήμος Αθηναίων απασχολούσε 11.500 εργαζόμενους. Σήμερα είναι 8.700. Οι διευθύνσεις από 34 έγιναν 23. Οι εταιρείες του μειώθηκαν από δεκαοκτώ σε έντεκα. Η χρηματοδότησή από τον κρατικό προϋπολογισμό μειώθηκε κατά 60% και παρ’ όλα αυτά ο Δήμος Αθηναίων έχει γίνει ο ισχυρότερος πυλώνας του κοινωνικού κράτους που απέμεινε στην πρωτεύουσα: 5.500 παιδιά φιλοξενούνται και τρέφονται στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς. Το Δημοτικό Βρεφοκομείο παρασκευάζει καθημερινά 9.500 μερίδες φαγητού για απόρους και σχολεία. Φυσικά έχει και τη συμπαράσταση της Κοινωνίας των Πολιτών. Ο Κόμβος Αλληλοβοήθειας που δημιουργήθηκε μοιράζει τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης σε 3.000 οικογένειες.
Παρά την κρίση, παρά την αυξανόμενο έργο πρόνοιας ο Δήμος Αθηναίων κατάφερε να μειώσει τα χρέη προς ιδιώτες προμηθευτές από 48 σε 25 εκατ. ευρώ.
Αυτό το (πραγματικό) success story του Δήμου Αθηναίων δεν είναι μοναδικό. Υπάρχουν κι άλλοι ΟΤΑ στην Ελλάδα που με περιορισμένους πόρους παράγουν εντυπωσιακά αποτελέσματα, τα οποία περνούν απαρατήρητα από τα ραντάρ των -επίσης κρατικοκεντρικών- ΜΜΕ. Υπάρχουν πολλές ιστορίες αποτυχίας στην Τ.Α. (γι’ αυτό στις τοπικές εκλογές οι δημοτικές αρχές αλλάζουν σε ποσοστό 45%-50%) αλλά υπάρχουν και ιστορίες επιτυχίας στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στα Γιάννενα, στον Βόλο, στο Καρπενήσι και αλλαχού.
Θα συμφωνήσουμε ότι ο κ. Καμίνης είναι πιο έξυπνος, από πολλούς υπουργούς που μας κυβέρνησαν διαχρονικά. Αλλά το μυστικό της επιτυχίας του δεν βρίσκεται εκεί. Εχει και μικρότερο πεδίο διαχείρισης, από έναν υπουργό που είναι αναγκασμένος να ασχολείται με μονάδες σε περιοχές που αγνοεί ότι υπάρχουν.
Το μυστικό είναι ότι ένας δήμαρχος είναι πιο κοντά στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και μπορεί να τις εξυπηρετήσει καλύτερα. Το άλλο μυστικό είναι ότι και η κοινωνία είναι πιο κοντά στον δήμαρχο και έχει περισσότερες ευκαιρίες να του τα ψάλει, αν δεν εξυπηρετεί αυτές τις ανάγκες.