Η πορεία του Π. Καμμένου σε ρόλο πρωταγωνιστή της πολιτικής σκηνής ήταν προδιαγεγραμμένη και δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα κατέληγε σε στάχτες. Εκμεταλλεύτηκε την οικονομική και πολιτική συγκυρία και τις επιπτώσεις της, βρήκε το κοινό που «εκπαιδεύτηκε» στον αντιμνημονιασμό όταν η Νέα Δημοκρατία πορευόταν με ανάλογη γραμμή, διέγνωσε ότι θα είχε προσωπικό πολιτικό όφελος παραμένοντας ο ίδιος ανένδοτος, όταν το κόμμα του μπήκε στη λογική της πραγματικότητας, συσπείρωσε στους Ανεξάρτητους Ελληνες μερικούς συνάδελφους βουλευτές που διαφώνησαν με αλλαγή πολιτικής του Α. Σαμαρά και κάποιους άλλους που απέκτησαν αναγνωρισιμότητα μέσω της τηλεόρασης και ακολούθησε τακτική εκτόξευσης ασυνάρτητων λαϊκίστικων πυροτεχνημάτων. Αυτήν ήξερε καλά, αυτήν υιοθέτησε, αλλά ποτέ δεν θα μπορούσε να ελπίζει σε μακροημέρευση με τη συγκεκριμένη συμπεριφορά.
Βεβαίως, αποτελεί ζήτημα σε τι απέβλεπαν οι πρώην νεοδημοκράτες βουλευτές και τα στελέχη που πλαισίωσαν τον Π. Καμμένο στο μόρφωμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Αποκλείεται να μην ήξεραν τα πολιτικά όρια και την εμβέλεια του αρχηγού τους από την θητεία του ως βουλευτή και το πιθανότερο είναι ότι εντάχθηκαν στο μοναδικό πλαίσιο που υπήρχε εκείνη τη στιγμή με την κρυφή προσδοκία ότι στη συνέχεια θα μπορούσαν να τον «φάνε». Φαίνεται ότι η συνέχεια έφτασε στο τέρμα της όταν διαπίστωσαν, πρώτον ότι ο Π. Καμμένος ήθελε τους Ανεξάρτητους Ελληνες προσωπικό εργαλείο και όχι κόμμα, και δεύτερον ότι οι προοπτικές πολιτικής επιβίωσης (και δικής τους) μειώνονται αισθητά, εξαιτίας της άσκησης πολιτικής με λαϊκισμούς και πυροτεχνήματα.
Η κρίση στους Ανεξάρτητους Ελληνες και το μέλλον του Π. Καμμένου έχει κανονικά περιορισμένο πολιτικό ενδιαφέρον, αφού δεν υπάρχει ίχνος ιδεολογικής βάσης, πέρα από τον ασυνάρτητο αντιμνημονιασμό. Το μόρφωμα όμως διέθετε 20 έδρες στη Βουλή όταν ήταν ενιαίο και τώρα προκύπτει μια σειρά ερωτημάτων. Θα αποκαθηλωθεί τελικά ο Π. Καμμένος και από ποιον θα αντικατασταθεί; Θα δημιουργήσουν δική τους ομάδα οι αμφισβητίες; Θα προσπαθήσουν να δείξουν ότι εκπροσωπούν τη λεγόμενη λαϊκή Δεξιά; Υπάρχει περίπτωση να επιστρέψουν στη Νέα Δημοκρατία, και αν δείξουν τέτοια πρόθεση θα τους δεχθεί ο Α. Σαμαράς; Και προς τα πού θα στραφούν οι ψηφοφόροι των Ανεξάρτητων Ελλήνων αν και όταν γίνουν εκλογές;
Δύσκολες οι προβλέψεις, καθώς όλα σχεδόν θα εξαρτηθούν από τον χρόνο και τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν μέχρι τις επόμενες εκλογές. Αλλιώς θα είναι τα πράγματα αν σταθεροποιηθεί η οικονομία και αρχίσουν να διαμορφώνονται ενδείξεις ανάκαμψης και αλλιώς θα είναι αν συνεχισθεί η ύφεση και υπάρξει ανάγκη λήψης νέων μέτρων. Προς το παρόν μπορούμε να πούμε ότι απομακρύνεται ή και εξαφανίζεται η πιθανότητα κυβερνητικής συνεργασίας των Ανεξάρτητων Ελλήνων με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν ποτέ υπήρχε. Επίσης, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να δεχθεί στη Ν.Δ. ο Α. Σαμαράς εκείνους που την εγκατέλειψαν όταν έκανε στροφή στην πολιτική του, όπως είναι πολύ δύσκολο για τους ίδιους να επιδιώξουν την ένταξή τους στη Ν.Δ., αφού έκαναν σημαία τους τον αντιμνημονιασμό. Εκτός και αν η Ν.Δ. στραφεί προς τη λαϊκή Δεξιά…
Ως τότε όμως μάλλον θα έχουν σβήσει από την πολιτική και δεν αποκλείεται τελικά το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων να προτιμήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ή, δυστυχώς, τη Χρυσή Αυγή.