Η οργανωμένη μετακίνηση χούλιγκαν της Ντιναμό Ζάγκρεμπ -παρά την επίσημη απαγόρευση- είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία ενός νέου παιδιού και τον τραυματισμό άλλων 8 ατόμων.
Άλλο ένα κακό παράδειγμα για το κατ’ ευφημισμό επιτελικό κράτος που αδυνατεί να προσφέρει τη στοιχειώδη ασφάλεια στους πολίτες της χώρας. Εν προκειμένω δεν αφορά μόνο στην αδυναμία να αποτρέψει ένα συμβάν, που όφειλε να μην είχε συμβεί σε μία οργανωμένη χώρα, αλλά και στο έλλειμμα πληροφόρησης για μία οργανωμένη προγραμματισμένη βίαιη δράση, προερχόμενη μάλιστα εκτός της Ελλάδας - η οποία τελικά φαίνεται πως ήταν γνωστή και προδιαγεγραμμένη.
Είμαστε πλέον προετοιμασμένοι για την επόμενη παρόμοια επικοινωνιακή διαχείριση της κυβέρνησης, η οποία θα αποδώσει επιχειρησιακές και όχι ΚΑΙ πολιτικές ευθύνες, θα εστιάσει σε εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς και θα μιλήσει για αύξηση των ποινών σε αντίστοιχες παραβατικές συμπεριφορές.
Μέχρι πότε όμως θα πετάμε την μπάλα στην εξέδρα, θα αποπροσανατολίζουμε τους πολίτες, θα δείχνουμε με το δάχτυλο τους γραμματείς και τους διοικητές (υποκλοπές), τους σταθμάρχες (Τέμπη), τους εμπρηστές (πυρκαγιές) και όχι αυτούς που έχουν ιεραρχικά την αντικειμενική πολιτική ευθύνη, δηλαδή τους κυβερνώντες;
Μέχρι πότε θα επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας (δεν πέρασε πολύς καιρός από τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού) χωρίς να λαμβάνουμε πραγματικά μέτρα, χωρίς καν να συζητάμε στη δημόσια σφαίρα τα ουσιώδη και πώς θα βελτιωθούμε, μέχρι πότε θα εξαντλούμαστε σε κενά συνθήματα, γραμμώνοντας τα φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ να ορίζουν παραπειστικά την ατζέντα;
Μέχρι πότε θα επικαλούμαστε το 41% ως άλλοθι της εμπιστοσύνης του λαού για τη μη διόρθωση των καταφανών αδυναμιών της κυβέρνησης να λειτουργήσει με όρους μίας σύγχρονης Δημοκρατίας;
Υποτίθεται ότι τα κράτη υιοθετούν παρακολουθήσεις, υποκλοπές και άλλες επεμβατικές στην ιδιωτικότητα μεθόδους, για να καταπολεμήσουν το οργανωμένο έγκλημα. Αυτή η επιχείρηση ήταν ο ορισμός του οργανωμένου εγκλήματος. Εμείς βέβαια, εδώ, επιλέγουμε να υποκλέπτουμε τους πολιτικούς μας αντιπάλους.
Καμία δικαιολογία για την έλλειψη:
Διασυνοριακής συνεργασίας με γειτονικές χώρες
Ελέγχου στα σύνορα
Ελέγχου εντός της χώρας
Η σημερινή κυβέρνηση δείχνει, μέρα με την ημέρα, πως ο στόχος της δεν είναι να αλλάξει αλλά να ελέγξει τη χώρα, δεν είναι να διορθώσει αλλά να ωραιοποιήσει τη δύσκολη πραγματικότητα, δεν είναι να εκσυγχρονίσει αλλά να εξουσιάσει με τους δικούς της όρους και τους δικούς της ανθρώπους.