Καμία αλλαγή…

Νικηφόρος Αντωνόπουλος 13 Οκτ 2012

Με τον υπουργό Εργασίας κ. Βρούτση, έτσι κι αλλιώς δεν τα πάω καλά. Όχι βέβαια για προσωπικούς λόγους, καθώς ούτε τον ξέρω τον άνθρωπο, ούτε με ξέρει. Απλώς, είναι οι κατά καιρούς αποφάσεις, δηλώσεις και το ύφος του με τα οποία έχω πρόβλημα. …

Αφορμή για το σχόλιο, η νέα απόφασή του, κάθε μεταβολή της οικογενειακής μας κατάστασης που αφορά τα ασφαλιστικά ταμεία να δηλώνεται στους … συμβολαιογράφους, οι οποίοι, έναντι αμοιβής ασφαλώς, θα ενημερώνουν αυτοί τα Ταμεία!

Στην εύλογη ερώτηση, μάλιστα, γιατί δεν διεκπεραιώνει αυτή τη δουλειά, να ενημερώνει, δηλαδή, τα ασφαλιστικά ταμεία ο «καθ’ ύλην» αρμόδιος φορέας, το Ληξιαρχείο, ο κ. Βρούτσης απάντησε ότι αυτό δεν γίνεται γιατί στο Ληξιαρχείο …δεν υπάρχει μηχανοργάνωση!!

Κατόπιν αυτού, γίνεται νομίζω απολύτως κατανοητό γιατί ακόμη ψάχνουν να βρουν πάνω από 90.000 που συνταξιοδοτούνται μόνο από δύο Ταμεία, το ΙΚΑ και τον ΟΤΕ, χωρίς …να υπάρχουν!

Πόσο υπολογίζεται, μόνο για το ΙΚΑ, η απώλεια από τη «συνταξιοδότηση» αυτών των δεκάδων χιλιάδων, που όπως φαίνεται δεν υπάρχουν πλέον σ’ αυτόν το μάταιο κόσμο;

• Σε πάνω από 500.000.000 ευρώ το χρόνο! Πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ!! Πρόκειται για μια πραγματική αιμορραγία ενός έτσι κι αλλιώς ελλειμματικού οργανισμού, που γίνεται πολύ μεγαλύτερη αν συνυπολογιστούν και τα επιδόματα που δίνει ακόμη το ΙΚΑ σε χιλιάδες ανοιχτομάτηδες «τυφλούς» και πολλές άλλες χιλιάδες μαϊμού «ανάπηρους», που μόλις τώρα αρχίζουν να ανακαλύπτονται (;) …

Δεν μπορώ να υπολογίσω πόσο θα κόστιζε η μηχανοργάνωση ενός τόσο ζωτικού για τη λειτουργία του Δημοσίου, φορέα, όπως είναι το Ληξιαρχείο. Εκείνο πάντως που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι αν προχωρήσει αυτό το μεγαλοφυές σχέδιο του κ. Βρούτση, το Δημόσιο δεν θα σταματήσει να αποτελεί τον προνομιακό χώρο για τη διάπραξη κάθε είδους απάτης.

Όπως και να έχει, είναι αδιανόητο να καλούνται οι πολίτες να πληρώνουν την ανικανότητα του κράτους να οργανώσει έτσι τις λειτουργίες του, ώστε και να μη χάνει εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο και να παρέχει αποτελεσματικές υπηρεσίες στους πολίτες και να μην τους επιβαρύνει επιπλέον κάθε φορά που χρειάζονται τις υπηρεσίες του.

Το τερατώδες που αναδεικνύεται στην επιφάνεια από αυτή την πρόθεση της κυβέρνησης -γιατί και ο κ. Βρούτσης μέλος της κυβέρνησης είναι, δεν λειτουργεί αυτόνομα…- είναι ότι αντί να προχωρήσει και με κατεπείγουσες μάλιστα διαδικασίες στη μηχανοργάνωση του Ληξιαρχείου, όπως και όλων των υπηρεσιών του Δημοσίου, άλλωστε, φαίνεται να προχωρά στην εύκολη λύση: να αναθέσει δηλαδή και με το αζημίωτο στους συμβολαιογράφους τη δουλειά που δεν κάνει το Δημόσιο.

Υπάρχει βέβαια και η εκδοχή να θέλει ο κ. Βρούτσης μέσω αυτού του μελλοντικού χαρατσιού που σκέφτεται να επιβάλει σε όσους θα χρειαστούν π. χ. να βγάλουν μια άδεια γάμου, ή και στο δημόσιο για μια άδεια ταφής, να ενισχύσει τα εισοδήματα των συμβολαιογράφων!

Όλα είναι πιθανά πλέον σ’ αυτή τη χώρα… Γιατί, ποιος στ’ αλήθεια θα σκεφτόταν ότι θα βρισκόταν κόμμα της αριστεράς που θα ξεσήκωνε τον κόσμο και θα απειλούσε θεούς και δαίμονες για να μην περάσουν σε ιδιώτες οι δραστηριότητες του ΟΠΑΠ, ο τζόγος δηλαδή;

Κι όμως, βρέθηκε ο αρχηγός ενός κόμματος που αυτοτοποθετείται στο χώρο της αριστεράς, ο κ. Τσίπρας, ο οποίος, αφού χαρακτήρισε «έγκλημα» την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην παραχώρηση του 33% του ΟΠΑΠ από το 34% που κατέχει το Δημόσιο, προχώρησε στην «προειδοποίηση» των πιθανών επενδυτών, ότι «δεν αναγνωρίζει» (ο ΣΥΡΙΖΑ!) τις συμβάσεις που θα υπογραφούν και ότι «θα πρέπει να προσέξουν πολύ, γιατί (η … κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ!) θα τις ακυρώσει»…

Είπε και άλλα ενδιαφέροντα ο κ. Τσίπρας. Όπως ότι οι ιδιώτες ενδιαφέρονται για τα κέρδη (λες κι αν ο «ιδιωτικός» πλέον ΟΠΑΠ, αν αυξήσει τα κέρδη του δεν θα αυξήσει και το κράτος τα δικά του κέρδη από τους φόρους που θα εισπράξει…) και το καλύτερο, ότι ο ΟΠΑΠ βοηθάει τον ελληνικό αθλητισμό, τη στιγμή που είναι δεδομένο ότι τα πολλά χρήματα ο ΟΠΑΠ τα δίνει στις Ανώνυμες Ποδοσφαιρικές Εταιρίες – στις ομάδες, δηλαδή – για να διαφημίζεται στις φανέλες τους.

Αυτές τις ομάδες που ανήκουν σε ιδιωτικές εταιρίες και που πολλές από αυτές έχουν εμπλακεί σε υποθέσεις «στημένων αγώνων» και παράνομου στοιχήματος και που οι υποθέσεις τους εκκρεμούν -ακόμη…- ενώπιον της Δικαιοσύνης, είναι που χρηματοδοτεί ο ΟΠΑΠ.

Αν αυτό εννοεί ο κ. Τσίπρας βοήθεια στον ελληνικό αθλητισμό, υπάρχει ο αντίλογος ότι και οι ιδιωτικές εταιρίες στοιχήματος στο εξωτερικό διαφημίζονται στις φανέλες των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών ομάδων και με μεγαλύτερη μάλιστα απόδοση. Και για τις ομάδες και για τις εταιρίες στοιχήματος…

Ασφαλώς, οι «προειδοποιητικές βολές» προς πιθανούς ενδιαφερόμενους για τον ΟΠΑΠ, δεν έχουν να κάνουν μόνο με το μέλλον αυτού του Οργανισμού. Στην πραγματικότητα, βάλουν κατά της διαδικασίας αποκρατικοποιήσεων που φέρεται αποφασισμένη η κυβέρνηση να ξεκινήσει, αποθαρρύνοντας ή και εκφοβίζοντας κάθε πιθανό επενδυτή που θα πάρει στα σοβαρά τις απειλές του Τσίπρα.

Αυτός είναι ο στόχος. Να παραμείνει το Δημόσιο ως έχει. Το έχει θέσει επίσημα ο ΣΥΡΙΖΑ και με τον πλέον αποκαλυπτικό τρόπο, ζητώντας «να μην εφαρμοστούν οι δεσμεύσεις του Μνημονίου που αφορούν το Δημόσιο», γιατί, όπως ανέφερε αντιπροσωπεία βουλευτών του κόμματος στον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, «το κράτος και η Δημόσια Διοίκηση εν γένει (…) πρέπει να καταστεί το βέλτιστο δημιούργημα της Πολιτικής Κοινωνίας, που θα εξυπηρετεί με δικαιοσύνη και ισότητα όλους τους πολίτες βάσει ενός εθνικού σχεδίου ανόρθωσης»!

Μεγαλοστομίες και αοριστολογίες περί «πολιτικής κοινωνίας» και «εθνικό σχέδιο ανόρθωσης», χωρίς κανένα περιεχόμενο και το κυριότερο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη για ποιο κράτος, για ποια δημόσια διοίκηση εν τέλει μιλάμε. Πλήρης απόσπαση από την πραγματικότητα. Ή μάλλον, μια ακόμη απόδειξη της αναντιστοιχίας των λόγων με τις πράξεις.

Την ώρα που μιλάμε για «εθνικό σχέδιο ανόρθωσης» του κράτους, παρέχουμε πολιτική κάλυψη σε όλες τις έκνομες ενέργειες που έχουν ως διακηρυγμένο στόχο να παραλύσουν τη λειτουργία αυτού του κράτους, σε μια στιγμή μάλιστα που κρίνεται αυτή η ίδια η ύπαρξή του.

Γιατί την ώρα που ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του καλύπτουν και με την παρουσία τους όλες τις ενέργειες που στρέφονται κατά της λειτουργίας του κράτους, είτε αυτές είναι το ντου στο Πεντάγωνο, είτε η κατάληψη του κέντρου μηχανοργάνωσης της ΔΕΗ, είτε οι καταλήψεις υπουργείων, είτε το χτίσιμο των εισόδων δημόσιων υπηρεσιών, είτε η κάλυψη των φοροφυγάδων της Ύδρας, είτε η απόφαση καθηγητών και δασκάλων να «ακυρώσουν δυναμικά» κάθε προσπάθεια αξιολόγησης, είτε είναι η διακηρυγμένη άρνηση των πρυτάνεων να εφαρμόσουν τους νόμους για τα ΑΕΙ, είτε είναι η εκ των έσω οργανωμένη προσπάθεια των συνδικαλιστών να μποϋκοτάρουν κάθε προσπάθεια αναδιοργάνωσης της λειτουργίας των δημόσιων οργανισμών, είτε είναι ακόμη η προσπάθεια να περικοπούν σκανδαλώδη «προνόμια» που απέκτησαν επαγγελματίες συνδικαλιστές μέσα από σκοτεινές συναλλαγές με διοικήσεις και πολιτικούς, το μήνυμα που στέλνουν καθημερινά, είναι ένα και σαφές:

• Καμία αλλαγή!

Όλα θα πρέπει να παραμείνουν ως έχουν. Το σπάταλο και αναποτελεσματικό δημόσιο θα πρέπει να εξακολουθήσει να μοιράζει θέσεις, επιδόματα, πριμ, φακελάκια, και να στηρίζει μόνο την κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, να χρηματοδοτεί συνδικαλιστικές «εκπαιδευτικές εκδρομές» και συνδικαλιστικές συντάξεις, να χρηματοδοτεί καταχρεωμένες ομάδες που χρωστάνε φόρους και εισφορές και να επιδοτεί υπόδικους προέδρους, οι καθηγητές όλων των βαθμίδων να αρνούνται να εφαρμόσουν τους νόμους αλλά να πληρώνονται κανονικά από αυτά που δανείζεται το κράτος, οι φορτηγατζήδες, οι φαρμακοποιοί, οι ταξιτζήδες, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι συμβολαιογράφοι (εντάξει, γι’ αυτούς φροντίζει και ο Βρούτσης!) ακόμη και οι δικαστές που περιφρονούν ακόμη και το Σύνταγμα που τους απαγορεύει να απεργούν «με οποιαδήποτε μορφή», όλες αυτές εν τέλει οι συμπαθείς κοινωνικές ομάδες να εξακολουθούν να λειτουργούν ωσάν να μην έχει συμβεί τίποτε σ’ αυτόν «τον ωραιότερο των δυνατών κόσμο» – όπως συνήθιζε να λέει ο αείμνηστος Ηλίας Ηλιού όταν αναφερόταν στην Ελλάδα! – και από την άλλη, να εξακολουθούν να πληρώνουν τα σπασμένα, που έχουν δημιουργήσει όλοι οι πιο πάνω, οι «συνήθεις ύποπτοι» συνταξιούχοι και μισθωτοί, του ιδιωτικού τομέα βεβαίως, όσοι τέλος πάντων από αυτούς έχουν ακόμη τη δουλειά τους…

Αυτό είναι το μήνυμα που εκπέμπει καθημερινά ο κ. Τσίπρας από τη θέση του αρχηγού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ακολουθούμενος και από τα άλλα κόμματα της λοιπής αριστερής και της δεξιάς αντιπολίτευσης.

Το θέμα είναι, ποιο μήνυμα εκπέμπει η κυβέρνηση.

Είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί με όλα αυτά τα οργανωμένα συντεχνιακά συμφέροντα που δίνουν την απελπισμένη μάχη να διασώσουν τις θέσεις και τα προνόμια που τους έχει παραχωρήσει το ίδιο το κράτος, αυτό που σήμερα πολεμούν με όλα τα μέσα, ή όχι;

Αν είναι, τότε ναι, υπάρχει ελπίδα όλες οι θυσίες που έχουν υποστεί οι υγιείς δυνάμεις αυτής της χώρας να μην πάνε χαμένες και να χαράξει επιτέλους μια ελπίδα ότι μπορούμε να υπερβούμε την κρίση.

Διαφορετικά…