Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, μετά το τέλος της παρέλασης της 25ης Μαρτίου, ένας πολίτης πλησίασε τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Πάνο Καμμένο και τον ρώτησε με ειλικρινή αγωνία: «τι θα κάνετε με τους ψεκασμούς στο Πεντάγωνο την άλλη Κυριακή;» Το περιστατικό είναι ενδεικτικό για ένα ευρύτερο φαινόμενο. Όλο και περισσότερο, τον τελευταίο καιρό φαίνεται πως το πρόβλημα της χώρας δεν είναι μόνο το χρέος ούτε η περίφημη «επιθετική διαπραγμάτευση» αλλά η ίδια η περιγραφή και η ερμηνεία της πραγματικότητας. Σημαντικό ρόλο σε αυτή τη δυσκολία παίζει το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια στην ελληνική δημόσια σφαίρα αναπτύσσονται πολλές και διαφορετικές θεωρίες συνωμοσίας ως σταθερό ερμηνευτικό εργαλείο —ή, μάλλον εμπόδιο— για να κατανοήσουμε τις σχέσεις μας με την ευρωπαϊκή και διεθνή κοινότητα.
Στα παλιότερα χρόνια, η συνωμοσιολογία περιοριζόταν στη γραφική μυθολογία της «κρυφής υπεροχής» του περιούσιου έθνους: «κάποιοι» μας έκρυβαν ότι ο Οδυσσέας ταξίδεψε πρώτος στην Αμερική, ότι τα περισσότερα αρχαία μνημεία σχηματίζουν «ισοσκελή τρίγωνα», ότι υπάρχουν υπόγειες μυστικές στοές στο ελληνικό υπέδαφος, ότι το ελληνικό αλφάβητο δεν είναι «φοινικικό», ότι οι Πυραμίδες είναι ελληνικές κλπ. Αναμφισβήτητα, τα πιο διάσημα συνωμοσιολογικά σενάρια ήταν πάντα αυτά που αφορούσαν τις «αντεθνικές σκευωρίες», όπως π.χ. το σχέδιο «πολιτισμικής διάβρωσης», που —υποτίθεται— διατύπωσε ο Χένρι Κίσινγκερ σε ανύπαρκτη συνέντευξή του: «o ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες».
Διαβάστε την συνέχεια στο dim/art