Αυτή είναι η πιο συχνή ερώτηση που εισέπραξα κατά την διάρκεια των σύντομων διακοπών μου στην Ελλάδα, από ανθρώπους που σχεδόν όλοι είχαν ψηφίσει Ποτάμι στις εκλογές του ’14-’15, και οι περισσότεροι ψήφισαν το Ποτάμι και στις πρόσφατες Ευρωεκλογές.
Υπάρχει λοιπόν ακόμα το Ποτάμι;
Ναι, υπάρχει.
Πρέπει όμως να υπάρχει ακόμα το Ποτάμι;
Ανατρέχοντας στο τι προσπάθησε να κάνει διαχρονικά το Ποτάμι, μπορούμε να δούμε ότι πολλές πολιτικές θέσεις του Ποταμιού έγιναν πραγματικότητα, χάρη στην κοινοβουλευτική παρουσία αλλά και την κρίσιμη ψήφο των βουλευτών του Ποταμιού. Την ψήφο αυτών που μετά λιγοψύχησαν, την ψήφο αυτών που στην πορεία διαφώνησαν και έφυγαν ή έμειναν (στο ΚινΑλ …!), αλλά κυρίως την ψήφο αυτών που έμειναν μαζί μέχρι και το τέλος της Κοινοβουλετικής μας παρουσίας.
Χάρη και στο Ποτάμι η Ελλάδα βρέθηκε πιο κοντά στην Ευρώπη.
Πέρασε ο νόμος για την ιθαγένεια.
Πέρασε ο νόμος για το σύμφωνο συμβίωσης.
Πέρασε ο νόμος για την τεκνοθεσία και αναδοχή.
Πέρασε ο Νέος Ποινικός Κώδικας.
Πέρασε η συμφωνία για την Βόρεια Μακεδονία.
Όλες αυτές ήταν θέσεις του Ποταμιού, και το Ποτάμι επέτρεψε στον ΣΥΡΙΖΑ να τις ψηφίσει, παρά τις αντιρρήσεις των ευκαιριακών συγκυβερνητών του της Λαϊκής (οΘντκ) Δεξιάς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ φυσικά δεν τόλμησε μια πραγματική συμφωνία με την Εκκλησία που θα αποδέσμευε και τα δύο μέρη με αμοιβαία ικανοποιητικό τρόπο, σεβόμενη τους ιστορικούς δεσμούς τους. Παρά κάποιες αξιόλογες προσπάθειες στην Υγεία, την Οικονομία και τα Εργασιακά, έμεινε στην επιφάνεια. Επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπαραγωγικός στις μεταρρυθμίσεις που το Ποτάμι πάντα επέμενε ότι είναι απόλυτα απαραίτητες στην διοίκηση, την φορολογία, την οικονομία, την εκπαίδευση, την δικαιοσύνη, την οικολογία.
Η ΝΔ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έρχεται με υποσχέσεις κυρίως για μεταρρυθμίσεις στην διοίκηση, την φορολογία, την οικονομία, την εκπαίδευση, οι οποίες κινούνται προς την φιλοσοφία του Ποταμιού.
Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέχρι τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2020 έχει κάνεις σαφείς ενέργειες που θα είναι σύμφωνες με τις εξαγγελίες του, το Ποτάμι θα μπορεί να περηφανεύεται ότι σε 5 χρόνια ζωής, κατάφερε να εφαρμόσει το 80% την πολιτικής του ατζέντας χωρίς καν να βρεθεί στην Κυβέρνηση!
Λέω το 80% γιατί στην οικολογία και για για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν υπάρχει σαφής πολιτική ατζέντα, στην δικαιοσύνη δεν έχω δει σαφείς προθέσεις, στην υγεία υπάρχει μια αμφιλεγόμενη ηγεσία και ασαφείς (για νά μην πω λάθος) προθέσεις, ενώ και στην εκπαίδευση η προσήλωση στο θέμα του ασύλου και την ψευδεπίγραφη και ταλαιπωρημένη αριστεία, είναι για την ώρα αντιπαραγωγική.
Επίσης, από τη ΝΔ έχουμε δει ήδη και ευτράπελα: καμία πρόθεση εξορθολογισμού της επιδοματικής πολιτικής, αμφιλεγόμενες μεθοδολογικά ενέργειες όπως την κατάργηση του ΑΜΚΑ για αλλοδαπούς, αστειότητες όπως την κατάργηση-επανίδρυση της Υπηρεσίας Διαστήματος, αλλά και την γελοιότητα με το γραφείο του Πρωθυπουργού στην Θεσαλλονίκη.
Ας δώσουμε όμως μια ευκαιρία στη ΝΔ να δείξει για τουλάχιστον μισό χρόνο τις πραγματικές της προθέσεις. Ας προσπαθήσουμε και να βοηθήσουμε τουλάχιστον τεχνοκρατικά όπου οι πολιτικές μας συμπίπτουν. Ας βρεθούμε όμως και έτοιμη της αρχή της Άνοιξης του 2020 να απαντήσουμε στο κρίσιμο ερώτημα:
Χρειάζεται ακόμα η Ελλάδα το Ποτάμι;
Αν κρίνουμε σε ένα ανοιχτό συνέδριο την Άνοιξη, με συμμετοχή παλιών και νέων φίλων μας, αν η Ελλάδα χρειάζεται ακόμα το Ποτάμι.
Αν κρίνουμε πως όχι, διότι οι βασικές μας επιδιώξεις έχουν πλέον επιτευχθεί, ας αποχωρήσουμε περήφανοι για την πορεία μας, έχοντας αφήσει και το πολιτικό μας στίγμα, αλλά και νέα δυναμικά στελέχη στην πολιτική σκηνή.
Αν κρίνουμε πως ναι, ας θυμηθούμε ότι τα ποτάμια όταν έχουν υπάρξει οι απαραίτητες συνθήκες τον χειμώνα, την άνοιξη αγριεύουν, και στην κοίτη του “ξεροπόταμου” εμφανίζεται ένας νέος ποταμός. Ένα Ποτάμι, ορμητικό, ασυμβίβαστο, που θα παρασύρει στο διάβα του ότι αντιστέκεται ακόμα.
Ας είμαστε έτοιμοι λοιπόν. Όχι σιωπηλοί. Όχι αδρανείς. Αλλά ούτε και βιαστικοί. Απλά έτοιμοι.