Η ενότητα και ανανέωση της Δημοκρατικής Παράταξης με τη δημιουργία ενός ισχυρού φορέα της σύγχρονης Σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας θα προχωρήσει γιατί αποτελεί αίτημα χιλιάδων προοδευτικών πολιτών, αλλά και γιατί αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας. Το εγχείρημα όμως αυτό θα προχωρήσει εφόσον διαμορφωθεί ένας αξιόπιστος οδικός χάρτης που δεν θα αφήνει ξανά περιθώρια για παρελκυστικές τακτικές, άσκοπες προστριβές και σκόπιμες καθυστερήσεις, ούτε για την επανάληψη λαθών που συνέτειναν στην πρόσφατη εμπλοκή των διαβουλεύσεων.
Το πρώτο από τα λάθη που θα πρέπει να αποφευχθεί είναι να περιοριστούν οι διαδικασίες ανασυγκρότησης, μόνο σε επίπεδο κορυφής, αντί να επεκταθούν στην ίδια την κοινωνία, προκειμένου να αναπτυχθεί με τη συμμετοχή της ευρύτερης βάσης της Δημοκρατικής Παράταξης, εκείνη η κοινωνική δυναμική που θα είναι ικανή να υπερβεί κομματικές αγκυλώσεις και προσωπικές στρατηγικές.
Λάθος, επίσης, υπήρξε η εμπλοκή του ζητήματος των κυβερνητικών συνεργασιών στις διαπραγματεύσεις ΠΑΣΟΚ-Ποταμίου. Πρώτα απ’ όλα γιατί το ζήτημα αυτό θα πρέπει να απαντηθεί με βάση τα πολιτικά δεδομένα και τους κομματικούς συσχετισμούς που θα προκύψουν μετά τις επόμενες εκλογές, αλλά και επειδή στο ζήτημα των κυβερνητικών συνεργασιών μπορούν να συνυπάρχουν σε ένα δημοκρατικό κόμμα πλειοψηφούσες και μειοψηφούσες απόψεις.
Το μεγαλύτερο, όμως, λάθος ήταν η επιλογή να προηγηθεί του συνεδρίου η εκλογή ηγεσίας από τη βάση. Η εκλογή ηγεσίας ενός ανύπαρκτου φορέα, για τον οποίο δεν έχει αποφασιστεί το ιδεολογικοπολιτικό του στίγμα και η μορφή του, αναπόφευκτα οδηγεί στην ανάπτυξη αντιπαραθέσεων μεταξύ των υποψηφίων για την ηγεσία, οι οποίες αποκτούν αποκλίνουσες και αποσταθεροποιητικές διαστάσεις λόγω έλλειψης θεσμικού πλαισίου, πολιτικού και οργανωτικού, που να εξασφαλίζει τη συνοχή και την προοπτική του εγχειρήματος. Επιπλέον, όταν προηγείται η εκλογή ηγεσίας από τη συγκρότηση του φορέα, η κατάληξη δεν μπορεί να είναι άλλη από τη δημιουργία ενός αρχηγικού πολιτικού οργανισμού, τέτοιου που τα σημερινά αρχηγικά κόμματα θα ωχριούν μπροστά του.
Για το λόγο αυτό ο οδικός χάρτης θα πρέπει να οδηγεί σε ένα συνέδριο ενότητας και ανανέωσης, μέσα στο 2017, που θα αποφασίσει για τη μορφή, την ονομασία, τα σύμβολα, το πρόγραμμα, το καταστατικό του νέου ενιαίου φορέα της σύγχρονης Σοσιαλδημοκρατίας, που θα εκλέξει κεντρικό πολιτικό όργανο, που θα καθορίσει τον τρόπο και τον χρόνο εκλογής της ηγεσίας του.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος που καλείται να διαδραματίσει στην προσπάθεια αυτή η Δημοκρατική Συμπαράταξη, προϋποθέτει την ενίσχυσή της και την επιτάχυνση των διαδικασιών για την πολιτική και οργανωτική της συνοχή και αποτελεσματικότητα, ενώ καταλυτικό ρόλο καλούνται να αναλάβουν οι Κινήσεις Πολιτών για την προσέλκυση και άλλων συλλογικοτήτων και στελεχών του ευρύτερου χώρου.