Όλοι μαζί γιατί ουδείς περισσεύει. Θυμάμαι πόσο κοινότοπες θεωρήθηκαν και λοιδωρήθηκαν αυτές οι εκφράσεις όταν επίμονα τις επαναλαμβάναμε πριν από μήνες , τότε που το σχέδιο για την συγκρότηση της ευρείας κεντροαριστεράς ήταν στα σπάργανα.
Και πόσο ρεαλιστικές και ταυτόχρονα ελπιδοφόρες ακούγονται σήμερα.
Ουσιαστικά όλους αυτούς τους μήνες δύο σχέδια αντιπαρατέθηκαν. Ένα ρητά διατυπωμένο και ένα που κυκλοφορούσε ως πιθανότητα. Ένα με κατάληξη το Ιδρυτικό Συνέδριο και κρίσιμους ενδιάμεσους σταθμούς το Συνέδριο της ΔΗΣΥ και την εκλογή ηγεσίας από καθολική ψηφοφορία του κόσμου της παράταξης . Το άλλο εξάντλησε την δυναμική του στην αντιπαράθεση με το πρώτο χωρίς ποτέ να δώσει αντίστοιχο οδικό χάρτη. Το πρώτο είχε πρωταγωνιστές και ομάδα. Το άλλο είχε πληθώρα δυνάμει πρωταγωνιστών και απουσία ομάδας. Καθόλου περίεργη η επικράτηση του πρώτου. Δεν είναι προς θάνατον για όσους με ευπρέπεια υποστήριξαν – έστω δι αντιπαράθεσης με το πρώτο – ένα άλλο σχέδιο που απεδείχθη μη σχέδιο. Στην πολιτική γίνονται λάθος εκτιμήσεις που διορθώνονται. Η παράλογη εμμονή στο λάθος δύσκολα θεραπεύεται.
Και όλο αυτό το διάστημα απαντήθηκαν μία προς μία οι ενστάσεις και επιφυλάξεις που φανερά η υποδόρια διακινούντο. Ας τις δούμε μία μία. Πρώτη: Η ΔΗΣΥ θα γίνει δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ. Έγινε η πιο ουσιαστική και από προοδευτική σκοπιά αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτοχρόνως δεν έγινε και παρακολούθημα της ΝΔ αλλά διεκδίκησε πεισματικά τον χώρο της απέναντι στις αμφίπλευρες πιέσεις. Αρνήθηκε την αυτοκτονική προεκλογική επιλογή συμμάχου. Δεύτερη: Το Συνέδριο της ΔΗΣΥ θα είναι από αδιάφορο ως συνέδριο παρωδία. Ήταν ένα επιτυχημένο Συνέδριο. Τρίτη: Δεν θα δώσει δεσμευτικό στίγμα. Έδωσε σαφές σοσιαλδημοκρατικό – κεντροαριστερό. Τέταρτη: Θα παραπέμψει το ιδρυτικό Συνέδριο στις καλένδες. Το όρισε μέσα στο 2017. Πέμπτη και ιδιαιτέρως επίκαιρη: Η εκλογή Προέδρου από καθολική ψηφοφορία η δεν θα παρέχει εγγυήσεις αντικειμενικότητας η θα είναι παράσταση για ένα ρόλο χωρίς ενδιαφέρον. Η επιτροπή Αλιβιζάτου απάντησε στο πρώτο και από χτες έχουμε παράσταση για δύο τουλάχιστον ρόλους (Γεννηματά – Καμίνης) και η διαδικασία είναι σε εξέλιξη.
Αλλά αρκετά κοιτάξαμε προς τα πίσω. Μέσα από μύριες όσες δυσκολίες, αμφιβολίες, ρίσκα γιατί τίποτε δεν ήταν δεδομένο φτάσαμε μέχρι εδώ. Και φτάσαμε καλά. Και θα προχωρήσουμε καλύτερα. Και η πρόσκληση για να πάμε περισσότεροι, για να πάμε όλοι μαζί , δύσκολα θα συναντήσει αυτή την φορά πειστικό αντίλογο.