Η εκδήλωση της 3ης Σεπτεμβρίου στο Ζάππειο, έσωσε την τιμή της Δημοκρατικής Παράταξης.
Αποδοκίμασε έμπρακτα τους τραμπουκισμούς και τις ασχήμιες της 1ης Σεπτεμβρίου, που θύμισαν πρακτικές παρακρατικών αγανακτισμένων της προδικτατορικής περιόδου και Συριζοψεκασμενων.
Οι ομιλίες του Κώστα Σημίτη και του Βαγγέλη Βενιζέλου επανέφεραν την πολιτική στο προσκήνιο.
Ήταν διαφωτιστικές αναλύσεις για το πώς φτάσαμε σε αυτή την βαθιά κρίση και ταυτόχρονα έδωσαν το στίγμα για το τι πρέπει να γίνει στο μέλλον στη χώρα και άρα, ποιο είναι το χρέος της Δημοκρατικής Παράταξης. Αναδείχτηκαν, ο πολιτικός πολιτισμός, η νηφάλια πολιτική σκέψη, η προτεραιότητα των ιδεών απέναντι στα πρόσωπα. Καταδικάστηκε έτσι ο νεομοναρχισμός της ανορθολογικής προσκόλλησης σε κάποια πρόσωπα και η κληρονομική αντίληψη της πολιτικής. Και ήρθαν τα μυαλά μας στη θέση τους από τον παραλογισμό να ζητούν να φύγει η Δεξιά οι πρωτεργάτες της συνεργασίας με ΝΔ και ΛΑΟΣ.
Και τώρα επείγει η συνέχεια. Πρέπει να προχωρήσουν γρήγορα οι διαδικασίες για το συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης. Η συγκρότηση μιας αντιπροσωπευτικής οργανωτικής επιτροπής είναι το πρώτο βήμα.
Όλες οι υγιείς δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, τα κόμματα, οι κινήσεις και οι προσωπικότητες της κεντροαριστεράς και κυρίως ο ανέστιος κόσμος που πιστεύει στη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα και δεν θέλει το νέο τεχνητό μικρό διπολισμό, πρέπει να βρουν έκφραση και ρόλο σε αυτήν.
Οι διαδικασίες αυτοργάνωσης του κόσμου είναι αναγκαίες. Πρέπει να πάμε σε ένα συνέδριο χωρίς μηχανισμούς, χωρίς επετηρίδες που λες και έχουν χαραχθεί σε πλάκες του Μωυσή, με ανανέωση του στελεχικού δυναμικού, χωρίς μεταφερόμενους άσχετους ψηφοφόρους από γραφεία βουλευτών, πρώην βουλευτών και παραγόντων, με θέληση των παλιών να κάνουν ένα βήμα πίσω.
Ένα συνέδριο που θα τα δούμε όλα από την αρχή. Που θα προσδιορίσουμε τι σημαίνει σοσιαλδημοκρατία στο σύγχρονο κόσμο, ποιες μεταρρυθμίσεις θα αποτρέψουν να ξανακυλήσουμε στην κρίση, πώς θα πετύχουμε την διαγενεακή αλληλεγγύη, ποιο είναι το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας, τι σημαίνει σήμερα δημοκρατία, πλουραλισμός, διαφορετικότητα, ανθρώπινα δικαιώματα, ποια είναι η σύγχρονη πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος, πώς θα κάνουμε την Ευρώπη πιο δημοκρατική, κοινωνική και δίκαιη, ποια είναι η θέση μας στην ΕΕ και την ευρωζώνη.
Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό.
Αλλά γρήγορα.