Ένα έντυπο της λούμπεν ακροδεξιάς ("ΜΑΚΕΛΕΙΟ") και ένας τυχοδιώκτης έμπορος, που πουλάει μέχρι τον Χριστό, επινόησαν εκ του μηδενός ένα ψέμα: την φερόμενη ως "συγκάλυψη" του δυστυχήματος των Τεμπών.

Το επινόημα αυτό των ακροδεξιών υιοθέτησαν, για λόγους δημαγωγικής ιδιοτέλειας και εν γνώσει τους ότι είναι τερατώδες ψέμα που εκτρέπει την έρευνα, όλες οι πτέρυγες της αριστεράς.

Ακολούθως, μία ασυνείδητη αριστερά και ένας ακροδεξιός υπόκοσμος, με κοινές δημόσιες παραστάσεις, πέτυχαν να πείσουν και τους γονείς ακόμη με το ψέμα τους.

Και δικαιολογημένα πείστηκαν οι τελευταίοι. Διότι πώς να αντέξει ένας γονιός το αδιανόητο της απώλειας του παιδιού του για ένα λάθος; Δεν αντέχεται.... Και αυτήν την ευαισθησία και ευαλωτότητα των ανθρώπων εκμεταλλεύτηκαν όλοι οι έμποροι των Τεμπών.

Κάτι που είχε ως συνέπεια να πειστούν για να κατέβουν στους δρόμους χιλιάδες άνθρωποι, διαμαρτυρόμενοι για μία "συγκάλυψη" που εγκαταβιώνει μόνον στο σκοτάδι του μυαλού μιας λούμπεν ακροδεξιάς και μιας ασυνείδητης αριστεράς.

Το γεγονός όμως ότι στα πλήθη που βρέθηκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τη δήθεν "συγκάλυψη" - χωρίς να υπολογίζουν ότι έτσι πράγματι συσκοτίζουν και συγκαλύπτουν τις πραγματικές αιτίες του δυστυχήματος - υπάρχουν και άνθρωποι σοβαροί, που δεν έδιναν την εικόνα των ανορθολογικών, με υποχρέωσε να "ξανανοίξω τα βιβλία".

Με πρώτο απ' όλα την "Ψυχολογία των μαζών..." του Φρόυντ.

Ανοίγοντας λοιπόν, πέφτω πάνω στο πρώτο απόσπασμα από την εισαγωγή που είχα υπογραμμίσει όταν το πρωτοδιάβασα και είναι δάνειο από τον Λε Μπον:

"...μόνο με τη συμμετοχή του σε μία οργανωμένη μάζα, ο άνθρωπος κατεβαίνει πολλές βαθμίδες στη σκάλα του πολιτισμού. Στη μοναξιά του ήταν ίσως ένα μορφωμένο άτομο, στη μάζα γίνεται ένας βάρβαρος, ένα ορμικό ον. Διαθέτει τον αυθορμητισμό, την ορμικότητα, την αγριότητα και ακόμη τον ενθουσιασμό και ηρωισμό πρωτόγονων όντων".

Παρακάτω έχει και άλλα, ακόμη πιο απελπιστικά...