Η όμορφη Ζάκυνθος έχει κάπου 40.000 κατοίκους και 15.000 μετανάστες. Νόμιμους. Ένας από αυτούς είναι κινέζος και βρέθηκε με νόμιμα χαρτιά, χωρίς να έχει πατήσει το πόδι του στο «Φιόρο του Λεβάντε». Κόστος, 7.000 ευρώ. Μια δημοσιογράφος της αθηναϊκής ιστοσελίδας «Newspost.gr» έψαξε το θέμα που αναστατώνει τώρα τον γεμάτο αυτοκριτική (καλά, εμείς κοιμόμασταν;) τοπικό τύπο, από όπου και οι πληροφορίες. Άλλη πηγή δεν έχω.
Η μηχανή στήθηκε στον ζακυνθινό Δήμο Αρκαδίων, που έχει και τους
σχετικούς με τις άδειες φακέλους. Άδειους! Φυσικά. Πρόσφατα «βρέθηκαν» σε ένα χωράφι τα παραστατικά της οικονομικής
διαχείρισης του Δήμου Ζακυνθίων, χαμένα από χρόνια. Δηλαδή από την
ημέρα που ο τότε δήμαρχος, γόνος καλής δεξιάς οικογένειας, έβαλε
φουκαράδες μετανάστες να κάψουν το σχετικό γραφείο για να καλυφθούν διάφορες «παρατυπίες» και πάει από τότε από δικαστήριο σε δικαστήριο. Ποιος ξέρει γιατί και πώς μερικά χαρτιά προτίμησαν να τα θάψουν και όχι να τα κάψουν, όπως τα άλλα.
Κάθε τόσο όλο και κάτι μαθαίνουμε για το πλήθος των αναπηρικών ή
παράνομων συντάξεων που κάλυπταν οι αρμόδιοι. Γελάσαμε ανά τη χώρα και την Ευρώπη, μαθαίνοντας ότι ένας από τους 700 τυφλούς με σύνταξη, ήταν και είναι οδηγός ταξί. Ορισμένοι αρμόδιοι είναι πια μεγαλοκτηματίες.
Διαβάσαμε πρόσφατα ότι ο νέος διοικητής ασφάλειας θα βάλει μια τάξη
στον τέως πανέμορφο Λαγανά (του αφαίρεσαν την μπλε σημαία, λέτε να την αντικαταστήσουν με κόκκινα φανάρια;) όπου από χρόνια συμβαίνουν τα πάντα και τα αντίθετά τους, κυρίως με βρετανούς τουρίστες. Το ίδιο λένε κάθε άνοιξη. Και το ξεχνούν κάθε καλοκαίρι. Ως και ο βρετανός πρέσβης έχει πάει εκεί για ειδικές συσκέψεις.
Είμαι ζακυνθινής καταγωγής, το πονάω το νησί και όλα αυτά που γράφω
-τα λίγα γιατί υπάρχουν πολλά άλλα, όπως τα αυθαίρετα έργα στην
παραλία της Πόλης- με πληγώνουν.
Συμβαίνουν και αλλού; Ίσως. Αλλά πάντως συμβαίνουν στη Ζάκυνθο.
Συμβαίνουν στην Ελλάδα. Συχνά και συνήθως. Κατά τα άλλα, μιλάμε για
μνημόνια και ανάπτυξη. Μα γιατί δεν μιλάμε και για την πάντα
προκλητικά ανθούσα παραοικονομία, στοιχείο κεντρικό της τουριστικής
πολιτικής εκεί και παντού αλλού; Που μετατρέπει τους πολίτες σε
αδίστακτα παμφάγα;
Κατά τα άλλα, αν ο Μίκης ήταν μπάτσος, θα είχε αφαιρέσει το διαβατήριο της Ρεπούση, αν η κυβέρνηση ήταν ουσιαστικά δημοκρατική, δεν θα ζούσαμε το επικίνδυνο και ως προς τον Σαμαρά ύποπτο παιχνίδι με το αντιρατσιστικό, κάτι θα κάναμε ως κοινωνία αλλά και ως χώρα της ΕΕ για την Τουρκία… και τόσα άλλα. Όπως για παράδειγμα για την ανάπτυξη: περιμένουμε στα σοβαρά την Μέρκελ να έρθει εδώ, να σκάβει
αυτοκινητόδρομους για μας, χωρίς εμάς;
Από τη Ζάκυνθο ξεκίνησα και να πού φτάσαμε. Ναι, πού φτάσαμε. Εκεί και ανά την επικράτεια!