Τα πράγματα φαίνονται ζόρικα φίλοι μου αλλά επειδή «Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα» συνεχίζουμε ανέμελοι τον ύπνο μας αλλάζοντας πλευρό, το σωστό πλευρό της ιστορίας.
Δεν ξέρω ποιος σκαρφίστηκε το απόφθεγμα αλλά ακούγεται καθησυχαστικό.
Γενικά δηλαδή τα αποφθέγματα, ως συμπυκνωμένη σοφία κάποιου εξυπνότερου από εμάς, μας προσφέρουν έτοιμες προκάτ λύσεις ώστε να μη χρειάζεται να κουράζουμε και πολύ το μυαλό μας.
Τώρα που το λέμε, ο πιο καλός αποφθεγματούχος που ξέρω ήταν ο πρόεδρος της Κίνας ο Μαο Τσε Τουνγκ οποίος κατά τη διάρκεια της λεγόμενης Πολιτιστικής Επανάστασης, όπου οι μαθητές διαπόμπευαν και λίντσαραν τους καθηγητές τους και όποιον άλλον τους είχε στραβοκοιτάξει, καλή ωρα σαν και τους δικούς μας που μπούκαραν στο γραφείο του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο κι αφού τα έκαναν λίμπα τον απείλησαν με εκτέλεση, έ παιδιά είναι..βράζει το αίμα τους, λοιπόν αυτός ο Μαο έβγαλε κι ένα βιβλιαράκι 50 σελίδων μεγέθους τσέπης όπου μάζεψε τα σοφά του λόγια για να μην χάνουν χρόνο οι νέοι διαβάζοντας άχρηστα βιβλία, η θέση τους είναι στη φωτιά.
«Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση», δικό του αγαπημένο απόφθεγμα και σκέφτηκα ότι από «αναταραχή» καλά πάμε αλλά το «θαυμάσια» που το είδε ο μεγάλος;
Έχουμε τον Τραμπ και τα έχει κάνει λαμπόγυαλο με μας τους Ευρωπαίους γιατί ερωτεύτηκε τον Πούτιν, δεν είναι μόνο οι γεροντοέρωτες αλλά κι η ζήλεια, σου λέει πως κατάφερε αυτός να είναι 25 χρόνια στην εξουσία, πες μου ρε Βλαντιμίρ το μυστικό, και τα πίνουνε παρέα και κάνουν λογαριασμούς, εσύ τόσα, εγώ τόσα, χωρίς τον κακόμοιρο τον ξενοδόχο, δηλαδή τον Ζελένσκι, δεν παραδίδει κι αυτός όλο τον πλούτο της χώρας στον Αμερικάνο έμπορο αντί πινακίου φακής, δηλαδή γιατί πολέμησε, κι έχει τώρα απέναντι του και τις δύο Υπερδυνάμεις, καλά τα λέγαμε στα νιάτα μας εμείς οι Μαοϊκοί αλλά ποιος νοιάζεται, η συνήθεια αμβλύνει το συναίσθημα. Ειρηνοποιός ο Ντόναλντ, μετά τον διαμελισμό της Ουκρανίας έρχεται η σειρά της Ευρώπης αλλά μέχρι τότε θα μετακομίσει όλους τους Παλαιστινίους, θα δούμε που, και θα φτιάξει ξενοδοχειάρες με ολυμπιακές πισίνες στη Γάζα.
Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα αλλά προσφέρει ευγενώς το μαχαίρι στους εχθρούς της κι έτσι οι Γερμανοί βρεθηκαν με τον Χιτλερ αγκαλιά και κατέληξαν με τον Στάλιν, μωρέ διέξοδος να σου πετύχει, κι εμείς ένα πρωί ξυπνήσαμε με τον Τραμπ, ως ταύρο εν υαλοπωλείο, πάει κι η συμμαχία κι όσα θεωρούσαμε δεδομένα, είμαστε και 27 και μέχρι να αποφασίσουμε ο Πούτιν θα έχει φτάσει στη Μαδρίτη. Κι άντε να πείσεις τον Ευρωπαίο ότι πρέπει να έχει μια κυβέρνηση ενιαία κι ισχυρή με Βέλγο πρωθυπουργό και Γερμανό υπουργό εξωτερικών και να μη λέει ο καθένας το δικό του γιατί αλλιώς δεν μας βλέπω καλά…
Εμείς ως συνήθως περί άλλα τυρβάζομεν, τσακωνόμαστε μέχρι τελικής πτώσεως για τα Τέμπη όπου ο καθένας πιστεύει ότι τον βολεύει και γίναμε πάλι όλοι ειδικοί, κι ανακριτές και δικαστές, άντε πάλι τα λαϊκά δικαστήρια κι οι πλατείες, ο πόνος πολλά δικαιολογεί αλλά όχι τους αυτόκλητους μπροστάρηδες, ακροδεξιούς κι αριστερολογούντες.
Που βλέπουν την τραγωδία ως ευκαιρία…
Μεγάλη αναταραχή παντού και γαία πυρί μειχθίτω…
Σχόλιο στην εκπομπή «Καθρέφτης» του Χρήστου Μιχαηλίδη στo Α΄Πρόγραμμα της ΕΡΤ