Τα είπαμε όλα και ξανάρθαμε στα ίδια…
Στα μπάγια μας, θα έλεγε ένας παλιός κουμαρτζής…αλλά αμ δε;;;
Ο Ερντογάν πριν δεκαπέντε μέρες περίπου, εγκαινίασε ένα τζαμί-μαμούθ, στη Μόσχα, όλο κέφια και χαρές…
Συμφώνησε δε με τον Πούτιν, να αναπτύξουν οικονομικές σχέσεις, για την επόμενη δωδεκάμηνη περίοδο, ύψους ενός δις. δολαρίων…
Σήμερα ο Ερντογάν, απείλησε να απαντήσει στρατιωτικά, ζητώντας εμμέσως πλην σαφώς και τη στήριξη του ΝΑΤΟ, σε όποια επόμενη παραβίαση των τουρκικών συνόρων, στη Νοτιανατολική Τουρκία, από τα ρωσικά μαχητικά αεροπλάνα, που βομβαρδίζουν και χαίρονται μάλιστα και τον ωραίο καιρό, που τους κάνει και είναι κατάλληλος, όπως ανακοίνωσαν σήμερα, για βομβαρδισμούς εναέριους…
Εκεί δηλαδή, που υποτίθεται, ότι ο Ερντογάν, πολεμάει εναντίον του ISIS, εντόνως, αλλά παράλληλα χτυπάει και το ΡΚΚ του Ιράκ και το τούρκικο, με φανατισμό….
Και φυσικά βομβαρδίζει αδιακρίτως…
Μόλις εψές, βγήκε στο διαδίκτυο, ένα βιντεάκι, από τη θηριωδία τεσσάρων αστυνομικών, που έσερναν το πτώμα νεαρού κούρδου, αδερφού μιάς από τις βουλευτίνες του Δημοκρατικού κόμματος, με το περιπολικό της αστυνομίας, βρίζοντας σε βαθμό βαριάς ιεροσυλίας, για τα μουσουλμανικά δεδομένα και τα ταφικά τους έθιμα καθώς και τη σχέση τους, με τη σωρό του νεκρού…
Βγήκε βόλτα στην Ευρώπη, ο Ταγίπ, ένα γρήγορο τουρ που λένε, κυρίως για να πιέσεις τους Τούρκους της Ευρώπης, να του δώσουν τη δύναμη, να πετύχει τη δική του συνταγματική αλλαγή-εκτροπή…Την ίδρυση δηλαδή, μιας προεδρικής «αλά-τούρκα» δημοκρατίας, αποστεώνοντας πλήρως, τη στοιχειώδη ευρωπαϊκή δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος…
Στις εκλογές της 7ης Ιουνίου, έχασε το ΑΚΡ, όχι μόνον την αυτοδυναμία του, αλλά και την ευκαιρία να στηρίξει τα όποια σχέδια, του πασά…
Πίεσε αφόρητα τον Νταβούτογλου, να μην συγκροτήσει συμμαχική κυβέρνηση και ανακοίνωσε από μόνος του, επαναληπτικές εκλογές για την 1η Νοεμβρίου…
Στο μεταξύ, ξεκίνησε και το λουτρό αίματος και δεν σταματάει με τίποτε, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι στόχοι του…
Πριν τρεις μέρες, μελή των παραστρατιωτικών ομάδων του κόμματος του, σακάτεψαν έναν αρθρογράφο της Χουριέτ, που έχει και μια καθημερινή εκπομπή, πολιτικού σχολιασμού στο CNN-Turk…
Ήταν η δεύτερη ή τρίτη επίθεση, εναντίον του συγκροτήματος Ντογάν, για να σιωπήσει η φωνή της αντίρρησης…
Το ζητούμενο όμως είναι, πως βλέπουν οι Ευρωπαίοι, τον Ερντογάν, δεκατρία χρόνια αφ ότου ανέλαβε με το κόμμα του, τις τύχες της Τουρκίας;;;
Τότε τον αντιμετώπιζαν, σαν έναν συντηρητικό δημοκράτη, που έφτασε στις θέσεις αυτές προερχόμενος από δρόμους θρησκευτικούς…
Τότε τα επιτελεία του κόμματος και του κοινοβουλίου, όπου συμμετείχαν πολλές φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, έδιναν καθημερινές μάχες για τις απαραίτητες εναρμονίσεις και μεταρρυθμίσεις…
Εκείνη την εποχή, δυστυχώς, οι ελαχιστότατοι ευρωπαίοι ηγέτες, με επικεφαλής τον κοντό ολετήρα της Γαλλίας, τους Αυστριακούς και την αντιπολιτευόμενη Μέρκελ, ξεκίνησαν έναν αγώνα, υπέρ πίστεως και πατρίδος, για την αποτροπή, της όποιας δυνατής προσέγγισης, της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση…
Λησμονώντας το απλό γεγονός, ότι αυτή τη στιγμή περισσότερα από δεκατέσσερα εκατομμύρια τούρκοι, εργάζονται στην ένωση και παράγουν ΑΕΠ για την περιοχή, που γερνάει χωρίς σταματημό και επιστροφή…
Η στάση αυτή, ενεθάρρυνε τις αντιευρωπαϊκές δυνάμεις στην Τουρκία και σήμερα πλειοψηφούν…
Παρά τις όποιες επικλήσεις, εκείνη την εποχή, της TUSIAD και του TOBB, δηλαδή του συνόλου της τουρκικής ιδιωτικής οικονομίας, που ζητούσαν από την Ευρώπη, συμπαράσταση και συμμετοχή…
Ένα μόνον να θυμηθώ, ελάχιστο αλλά ενδεικτικό…
Το πρόγραμμα προβολής και προώθησης, της ιδέας της Ευρώπης στην Τουρκία, το 2004-05 χρηματοδοτήθηκε με το ποσό των πέντε περίπου εκατομμυρίων ευρώ, όταν το αντίστοιχο στη Βουλγαρία, των οκτώ εκατομμυρίων πολιτών, ήταν πάνω από επτά εκατομμύρια…
Σήμερα, λοιπόν, ο πασάς, έχει δυο όπλα στα χέρια του πολύ ισχυρά…
Το ένα είναι οι πρόσφυγες, που υπόσχεται ότι τους κρατάει στη χώρα του και τους πληρώνει κανονικά…
Αυτό είναι εν μέρει, αλήθεια, αλλά επίσης δεν κάνει και τίποτε ιδιαίτερο, για να σταματήσει τις ροές προς τα σύνορα του με την Ευρωπαϊκή Ένωση…
Γιατί τα νότια του σύνορα, είναι αδύνατον να ελεγχθούν, όταν μαίνεται ο πόλεμος, οι βομβαρδισμοί και όλα τα υπόλοιπα καλά…
Το δεύτερο, είναι η φανερή πλέον τάση των αμερικανών, να αποσυρθούν από την περιοχή, διότι είναι πια άνευ ενδιαφέροντος, γι αυτούς και να στραφούν δυναμικά στο Ιράν, που ανοίγεται ζητώντας περισσότερα από τρακόσια δις επενδύσεις, για τον εκσυγχρονισμό της υποδομής του κράτους του…
Η Ευρώπη είναι αδύνατον να αντικαταστήσει, έστω και με το ΝΑΤΟ ή τη δυτικοευρωπαϊκή ένωση, τον αμερικάνικο παράγοντα, ενώ η Ρωσία φαίνεται ότι δεν ημπορεί και αυτή, διότι δεν έχει τη δύναμη να το κάνει…
Οπότε ο πασάς, απαιτεί να μην τον πολυενοχλούν στο έργο που ξεκίνησε, για πλήρες ξεκοίλιασμα της τούρκικης πραγματικότητας…
Κι εμείς;;;
Θα μου πείτε, το γνωρίζω, ότι είμαι μπαγλαμάς με σκουλαρίκι και με το δίκιο σας…
Κι όμως, εάν δεν είχαμε ένα στόκο υπουργό για τα εξωτερικά μας και ένα βδέλυγμα, για δήθεν αρμόδιο των ευρωπαϊκών θεμάτων, θα μπορούσαμε να κάνουμε σοβαρή δουλειά…
Διότι τώρα ξεκινάει ο σχεδιασμός της διαπεριφερειακής πρωτοβουλίας INTERREG…
Προϋπολογίστε, βρε άθλιοι γραφειοκράτες κι ένα ποσό της τάξης των 70-80 εκατομμυρίων, για ανάπτυξη συνεργιών και κοινών δραστηριοτήτων, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και δώστε λύσεις σοβαρές και κυρίως βιώσιμες, στο πελώριο πρόβλημα των προσφύγων….