Βρέθηκε επιτέλους, μετά από πολλά βάσανα, το αντίπαλο δέος για τον σουλτάνο και νομίσανε όλοι, ότι ο σουλτάνος θα τους αφήσει να χαρούνε νίκη.
Νομίσανε όλοι, ότι ήγγικεν γαρ η βασιλεία των ουρανών.
Και θα τους άφηνε ο σουλτάνος να χαρούνε.......
Όσοι παρακολουθούν το τι συμβαίνει στη γειτονιά μας, θα γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι ο Ερντογάν επειδή δεν δικαιούται τρίτη θητεία , ετοιμάζεται να παραιτηθεί, ούτως ώστε η θητεία την οποία μπορεί να κερδίσει με εκλογές στο ενδιάμεσο, να μην θεωρείται τρίτη αλλά, συνέχεια της δεύτερης.
Τούτου δοθέντος και γνωρίζοντας ο Ιμάμογλου τις προθέσεις του αυθέντου, που δεν τις έκρυψε φυσικά με τίποτε ο Σουλτάνος, ξεκίνησε εδώ και μια βδομάδα την προεκλογική του εκστρατεία, ως υποψήφιος για τις Προεδρικές εκλογές . Δεν ήθελε πολύ ο Ερντογάν, έχοντας στημένα τα σχέδιά του, τον κατηγόρησε για συνομωσία σε βάρος της Cumhuriyet και τον συνέλαβε μαζί με το Δήμαρχο του Σισλί , το Δήμαρχο της πόλης που προηγουμένως ήταν αυτός Δήμαρχος και καμιά εκατοστή συνεργάτες, του Μητροπολιτικού Δήμου της Istanbul.
Μέχρι την Δευτέρα υπάρχει χρόνος, για να καταλάβουμε ποιες είναι οι τελικές προθέσεις του Ερντογάν. Εάν είναι δηλαδή η ίδια η Δημαρχία και άρα η πλήρης , εάν είναι δυνατόν, διάλυση του αντιπάλου του ή , τα λεφτά της Δημαρχίας της Istanbul στα οποία θέλει να βάλει χέρι ο σουλτάνος.
Η ατυχία του Ιμάμογλου, συναντιέται με το γεγονός ότι η Ευρώπη δεν σημαίνει τίποτε για τον Τούρκο πολίτη και την Τουρκία. Όταν λέμε όμως τίποτε, το εννοούμαι. Ντιπ τίποτε.
Και το λέω αυτό γιατί, η Ευρώπη σήμερα, δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο και δεν επηρεάζει το οτιδήποτε σε όλη την περιοχή. Δεύτερον, η πρακτική του Ερντογάν και ο εκφασισμός κάθε κίνησής του, δεν επηρεάζουν κανέναν, αντιθέτως μάλιστα μπορούν να βρουν αρκετούς συμμάχους θα έλεγα στη σημερινή Ευρώπη.
Ξεκινώντας από τον Ρουμάνο υποψήφιο Πρόεδρο, συνεχίζοντας με τον Όρμπαν, με τον Πολωνό Πρόεδρο, που όμως είναι ισχυρά φιλοευρωπαίος για να βάλει την προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε δεύτερη μοίρα και πάει λέγοντας, υπολογίζοντας όλες τις ισχυρές πλέον δυνάμεις της αντιδραστικής Δεξιάς , στην Ευρώπη.
Ο τέως Δήμαρχος της Αθήνας, Κωστής Μπακογιάννης, και ισχυρός φίλος του Δημάρχου Ιμάμογλου, κινήθηκε δυναμικά από την νέα του θέση ως Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Κλιµατικής Αλλαγής και Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών, απαίτησε δηλαδή ότι πρέπει η Ευρώπη να πάρει θέση και να υπερασπιστεί τον διωκόμενο αδίκως, Δήμαρχο της Istanbul.
«Η δημοκρατία δεν φυλακίζεται. Η Ευρώπη δεν μπορεί να παρακολουθεί σιωπηλή και αμέτοχη τη συνεχιζόμενη καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μια χώρα που αλλάζει προσωπεία κατά το δοκούν».
Και το αδίκως , είναι πλήρως αποδεδειγμένο, διότι, ο Ιμάμογλου διώκεται ως επικεφαλής Οργάνωσης τρομοκρατικής οργανωσης, που πρόσκειται στους Κούρδους, ενώ, ο σουλτάνος χαριεντίζεται με τον Οτσαλάν και έχει δεδομένη τη δήλωσή τουμ για αφοπλισμό των Κούρδων του PKK.
Θα βγουν πολλοί στα εύκολα να δηλώσουν συμπαράσταση. Για ένα θα πρέπει να έχουν σαφή εικόνα, αυτοί που βγαίνουν στο δρόμο , σε όλη την Τουρκία, διαμαρτυρόμενοι για την αυθαιρεσία του καθεστώτος Ερντογάν, δεν βγαίνουν με την ευκολία και τη διευκόλυνση που είχαμε στις πρόσφατες κινητοποιήσεις , στην Ελλάδα, σε όλες τις πόλεις. Εκεί, ο φόβος της σύλληψης και της εξαφάνισης, είναι μια καθημερινότητα που τη ζουν και τη βιώνουν οι Τούρκοι πολίτες, που αντιτίθενται στο σημερινό καθεστώς. Απλώς να σας υπενθυμίσω, πως ο φίλος μου ο Σουλεϊμάν έμεινε εννιά μήνες στη φυλακή, επειδή είχε καταγγείλει την εμπλοκή κάποιας κυρίας, που σήμερα εκπροσωπεί την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Ερντογάν σήμερα, βασίζεται στο γεγονός ότι, η Ευρώπη έχει ανάγκη τη συμμετοχή του νατοϊκού στρατού του, στη λεγόμενη αμυντική ασπίδα της Ένωσης. Η οποία Ευρώπη, όλως τυχαίως, λησμονεί τη σχέση του και με τον ISIS και με το σημερινό καθεστώς της Συρίας. Αποσκοπεί κυρίως η Ευρώπη ότι θα βάλει ένα φρένο στην πρόσβαση προς την Ένωση, των χιλιάδων νέων προσφύγων που δημιουργεί η πολιτική των φανατικών Ισλαμιστών που κυβερνούν τη Συρία.
Για τον Ερντογάν αποτελεί το επιχείρημα, που πιστεύει ότι θα τον φέρει για μια τρίτη τετραετία, τουλάχιστον, στο Προεδρικό αξίωμα όπου θα μπορέσει να ολοκληρώσει το καταστροφικό του έργο, της τελευταίας πενταετίας.
Αυτή η περιθωριοποίηση της Ευρώπης αποτελεί την πραγματικότητα και θα πρέπει να προβληματίσει τους πάντες σε σχέση με τη πολιτική που εξυπηρετεί σήμερα, η πλήρης απουσία ηγετικού πυρήνα υπέρ της Ευρωπαϊκής συσπείρωσης.
Εδώ είμαστε και περιμένουμε για την συνέχεια.
Αδερφέ μας Σουλεϊμάν καλό κουράγιο είμαστε δίπλα σου.