Έγινε και ο τρόμος ρουτίνα!
Je suis New York, je suis Charlie, je suis Istanbul, je suis Paris, je suis Bruxelles.
Η ανθρωπότητα φαίνεται να παρακολουθεί φοβισμένη και ανήμπορη την τυφλή φονική επίθεση που εξελίσσεται χωρίς τέλος.
Δεν μπορείς ν’ αντιμετωπίσεις μια επίθεση αν δεν εντοπίσεις τον εχθρό. Κι αυτό φαίνεται να είναι το μεγάλο πρόβλημα στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Οι συνειδητές ή ασυνείδητες προσπάθειες να εντοπισθούν οι εχθροί εκεί που δεν υπάρχουν, ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες σε μια σειρά από παράπλευρους κινδύνους αυτού του πολέμου – ρατσισμός, εθνικισμός, φασισμός – που απειλούν τις αξίες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε ο πολιτισμός. Ο εχθρός στον πόλεμο αυτό δεν είναι οι μουσουλμάνοι, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, οι «φτωχοδιάβολοι» της Ευρώπης. Είναι και αυτοί θύματα μιας ομάδας ακραίων, φανατικών ισλαμιστών που αποφάσισαν να θυσιάσουν, μαζί με τις δικές τους ζωές και τις ζωές αθώων πολιτών του κόσμου αδιακρίτως θρησκείας, χρώματος, εισοδήματος και εθνικότητας. Ποιος μπορεί να τα ξεχωρίσει άλλωστε όλα αυτά σε κορμιά που τινάζονται στον αέρα στο διεθνές αεροδρόμιο της πρωτεύουσας της Ευρώπης. Εχθρός είναι το λεγόμενο ισλαμικό κράτος και οι κινούμενες βόμβες του σε όλο τον κόσμο.
Στις κρίσιμες αυτές στιγμές, η Ελλάδα αντιμετωπίζει τις δικές της δύσκολες καταστάσεις. Βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μια βαθιά και χρόνια οικονομική κρίση, η μόνη από τις ευρωπαϊκές χώρες που είναι ακόμα σε καθεστώς μνημονίου και στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης του προσφυγικού αδιέξοδου που αναμένεται να οξυνθεί.
Η στάση της Ελλάδας αυτή τη στιγμή είναι στρατηγική τόσο για το δικό της μέλλον όσο και για την ταυτότητα της Ευρώπης. Η Ελλάδα οφείλει να ξεπεράσει τον ¨ψεκασμένο¨ εαυτό της που ευνοεί την καρποφορία κάθε είδους θεωρίας συνομωσίας και να λειτουργήσει με τα δημοκρατικά και Ευρωπαϊκά της αντανακλαστικά. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή το τιμόνι της χώρας κρατάει μια κυβέρνηση που αποδείχτηκε απολύτως ακατάλληλη και ανίκανη να χειριστεί επι της ουσίας τα μεγάλα αυτά εθνικά προβλήματα ενώ αντίθετα περιορίζεται σε επικοινωνιακούς και λαϊκίστικους λεονταρισμούς. Αρκεί να θυμηθούμε την απειλή, πριν ένα χρόνο ακριβώς, του υπουργού Άμυνας προς τους εταίρους μας: «Αν η Ευρώπη δεν στηρίξει την Ελληνική κυβέρνηση, θα γεμίσει τζιχαντιστές».
Την ώρα που ένας νέος σκληρός και απρόβλεπτος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη, η Ελλάδα χρειάζεται να διαρρήξει την οικιοθελή της απομόνωση και να προωθήσει μεταρρυθμίσεις, που θα την φέρουν ξανά στον σκληρό πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Η Ευρωπαϊκή ταυτότητά μας, μας χρειάζεται περισσότερο από ποτέ.