Αναρωτιούνται πολλοί, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αν γύριζε ο χρόνος πίσω, θα συνεργαζόταν ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Καμμένο;
Το ερώτημα αυτό, συνιστά ιστορικό αναχρονισμό, δηλαδή λογικό σφάλμα, που επιχειρεί ερμηνεία γεγονότων του παρελθόντος με όρους του παρόντος. Πρόκειται για ιδεολογική χρήση της Ιστορίας.
Η λανθάνουσα απορία αυτής της ερώτησης είναι το αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διδαχτεί από τα σφάλματα της κυβερνητικής του θητείας. Αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα, όχι μόνο για το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για την ίδια τη Δημοκρατία μας. Ο ρόλος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι κρίσιμος και καθοριστικός στη λειτουργία του πολιτεύματος.
Δυστυχώς, μοιάζει ότι ο τρόπος σκέψης που κυριάρχησε στην κυβερνητική πρακτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συνεχίζει να είναι ηγεμονικός στο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες. Κύριο χαρακτηριστικό αυτού του, κυνικού κατά βάση, τρόπου είναι ότι η χώρα είναι διχασμένη ανάμεσα στις δυνάμεις του φωτός και τις δυνάμεις του σκότους.
Αυτή η μανιχαϊστική, κατά βάση ηθικολογική και θεολογική, αντίληψη των πραγμάτων, είναι ένα remake της τετραετίας 2015-2019. Η στοχοποίηση των μέσων ενημέρωσης, η δαιμονοποίηση της κυβέρνησης, η τυφλή αντιπολίτευση, η αγκύρωση στα στερεότυπα της παρελθόντος είναι στην ημερήσια διάταξη. Είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Κανείς αναστοχασμός. Καμιά αυτοκριτική, πραγματική και όχι προσχηματική, για αποφάσεις και πρακτικές που υπονόμευσαν τη Δημοκρατία, πολιτικά, ιδεολογικά και θεσμικά.
Παράλληλα, όσο αυξάνονται οι αποκαλύψεις για τις παραθεσμικές κυβερνητικές πρακτικές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τόσο εκπέμπεται ένας πολιτικός λόγος κάλυψης και υποστήριξης της αντιδημοκρατίας. Ένας πολιτικός λόγος βαθιά διχαστικός, λαϊκιστικός, εμφυλιοπολεμικός.
Με αυτά τα δεδομένα, εάν μπαίναμε στον πειρασμό του ιστορικού αναχρονισμού, απαντώντας στο ερώτημα αν γύριζε ο χρόνος πίσω, θα ξανασυνεργαζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Καμμένο, η απάντηση μοιάζει προφανής. Όχι μόνον με τον Καμμένο αλλά και με τον διάβολο τον ίδιο, αυτοπροσώπως, θα συνεργαζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να ασκήσει ξανά εξουσία.
Τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, είναι ένα καμπανάκι κινδύνου για την ασταθή Δημοκρατία μας. Δεν είναι δυνατό να πορευτούμε σε δύσκολες, παγκοσμίως, συνθήκες με την θεσμική υστέρηση μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης που είναι εκτός θέματος, εκτός τόπου και εκτός χρόνου.
Πολύ περισσότερο που δεν διαφαίνεται οποιαδήποτε δυνατότητα μετεξέλιξης αυτού του μορφώματος σε σοβαρό πολιτικό οργανισμό.
Το επόμενο χρονικό διάστημα η χώρα θα αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα, λόγω της πανδημίας. Οικονομικά, πολιτικά και υγειονομικά. Χρειαζόμαστε επειγόντως έναν πολιτικό φορέα που θα αρδεύσει από το φιλευρωπαϊκό, εκσυχρονιστικό, μεταρρυθμιστικό δυναμικό της κοινωνίας, που αντιστάθηκε στις μεθοδεύσεις των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και κράτησε όρθια τη χώρα, κόντρα στη δυστοπία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το 2015-2019.
Πηγή: www.tanea.gr