Το κείμενο των «58» δεν είναι «διακήρυξη δημιουργίας νέου κόμματος, αλλά έκκληση-πρόσκληση προς πολίτες, κόμματα, κινήσεις …» του χώρου της Κεντροαριστεράς, για διάλογο και κοινή πορεία. Στο πλαίσιο που προτείνεται τα κόμματα διατηρούν την πολιτική και οργανωτική τους αυτονομία.

Το κείμενο δεν το υπογράφουν μόνον «ανένταχτοι» αλλά και άτομα που ανήκουν σε κόμματα και κινήσεις από όλο το φάσμα των δυνάμεων του χώρου. Η δική μου υπογραφή στο κείμενο (φαντάζομαι και των άλλων συντρόφων μου της ΔΗΜΑΡ που το συνυπογράφουν και των πολλών που με πολλούς τρόπους το στηρίζουν) απορρέει ως ανάγκη και καθήκον από τις ίδιες τις αρχές και τους στόχους του κόμματός μου ως «Αριστεράς της ευθύνης».

Μια ισχυρή φιλευρωπαϊκή δημοκρατική παράταξη είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να αποτρέψει αυτή την καταστροφική προοπτική, ενώ αντίθετα μπορεί να επιβάλει το αναγκαίο κλίμα ενότητας και σύμπνοιας, ώστε να ανακάμψει η χώρα.

Σ? αυτό το μπλοκ έχουν θέση όλες οι φιλευρωπαϊκές δυνάμεις ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Σοσιαλδημοκράτες, δημοκράτες αριστεροί, οικολόγοι, φιλελεύθεροι του Κέντρου, άνθρωποι της κοινής λογικής. Παρόλο που ο ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει στους κόλπους του μεταρρυθμιστές με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, εντούτοις δεν είναι αυτές οι δυνάμεις που καθορίζουν την πολιτική του.

Θεωρώ εσπευσμένη και αναιτιολόγητη την άρνηση της ηγεσίας της ΔΗΜΑΡ στην έκκληση των «58», ως απόρροια μιας συγκυριακής τάσης απομονωτισμού που επικράτησε, μετά την απομάκρυνσή μας από την κυβέρνηση. Ελπίζω πως στη συνέχεια, μέσα από την απήχηση που δείχνει να έχει αυτή η πρωτοβουλία, θα επικρατήσουν ψυχραιμότερες σκέψεις και η ΔΗΜΑΡ θα επανακαθορίσει τη στάση της.

.

Ο Σταύρος Λιβαδάς, συνυπέγραψε το κείμενο των 58