Προφανώς και εντός της αβεβαιότητος και της επισφάλειας που βιώνουμε – και θα βιώνουμε κυματοειδώς πτωτικά- οι ιεραρχήσεις στην ζωή των πολλών μας αναφέρεται κυρίως στο – από γεννήσεώς μας αρχομένου – ένστικτο επιβιώσεως . Ωστόσο , κι αφήνοντας κατά μέρος ακραίες  παρανοειδείς αντιλήψεις περί συνωμοσιών ή άλλες τελεολογικού χαρακτήρα για το μάταιον της ζωής , ανακαλύψαμε οι πιο πολλοί με καταιγιστική αντίληψη τον ρόλο της Επιστήμης και δή της αποδεικτικής και της εισηγούμενης πολιτικές στην γενική κυβέρνηση  Όχι βέβαια με τον ακραίο αφοριστικό λόγο του ρεύματος του θετικισμού, που θεμελιώθηκε στους προηγούμενους αιώνες από τον Αύγουστο Κόντ, μα με μια πιο διασταλτική , πιο χωρητική σκέψη.

Οι ζωές μας κι αυτές που κερδίζονται κι αυτές, που χάνονται έχουν να κάνουν με τον τρόπο που ασκείται αλληλουχιακά η Επιστήμη , η κλινική Ιατρική, η επιδημιολογική Ιατρική , οι μαθηματικές καμπύλες , τα φυσικά φαινόμενα όπως αποτυπώνονται σε σμίκρυνση εντός του σώματός μας – ροή υπό πίεση , ανάσχεση αυτής , επεξεργασίες μηχανισμών αλλά και ψυχικές κατασκευές φόβου , προσμονής , εσωτερίκευσης, εξωτερίκευσης στο ψυχόσωμα ή και συνδυασμός όλων και άλλων – μα και με την  διαμορφούμενη υπό αίρεση  καινούργια κανονικότητα.

Διστάζω από την αρχή να γράψω αμιγώς συμπολιτευτικά ή αμιγώς αντιπολιτευτικά, δίχως να έχω αλλάξει αντιλήψεις  μα ίσως για να τις πλαισιώσω  με όσα από τα νέα εμπειρικά συμβάματα καταλαβαίνω.

Έτσι παρακολουθώ την αύξουσα δημοτικότητα του, έως τώρα , παραπαίοντος γερμανικού CDU  και της παρηκμασμένης Α.Μέρκελ προσωπικά.

Παρατηρώ την απίστευτη δημοφιλία της δικής μας Κ/δεξιάς Κυβέρνησης.

Βλέπω την αποδοχή του Κ/αριστερού σοφού ηγέτη της Πορτογαλίας και της εκεί συμμαχικής Αριστεράς δευτερευόντως , του Αντ. Κόστα.

Ο Μακρόν φιγουράρει αμφιθυμικά, παρότι βελτίωσε ως τον Δεκέμβριο πολλούς τομείς όπως την ανεργία , την απασχόληση , την εξωστρέφεια , τον οραματικό φεντεραλιστικό λόγο. Κι ο λόγος της αμφιθυμίας έναντι αυτού του μετασοσιαλιστή ηγέτη αποτυπώνει ακριβώς την τωρινή κρίση του εκλογικού κοινού για τις αρχικές παλινωδίες του αναφορικά με τις εισηγήσεις των επιστημόνων του.

Κι αν η Ιταλία πέραν του αιφνιδιασμού είναι ο μεγάλος αλληλέγυος πόνος , στην Ισπανία με το υπέρμετρα αυτονομιστικό Σύνταγμα του 1982 , χρειάστηκε να πειστεί ο Ιγγλέσιας έμμεσα όταν αρρώστησε η γυναίκα του , ενώ από κοινού με τον Σάντσεθ καλούσαν σε μαζικές διαδηλώσεις για την Ημέρα της Γυναίκας . Κι όμως η Ισπανία εν πολλοίς κρύβει πίσω της τα απόνερα της αστάθειας σε πολιτικό πεδίο , όπως και η Ιταλία με μπαλαντέρ τα 5 αστέρια πότε με τον Σαλβίνι , πότε με τους Δημοκρατικούς κι έναν αμφιλεγόμενο ΠΘ περιορισμένης εμβέλειας. Ούτε είναι τυχαίο πως διακινείται σε κύκλους κομματικούς και Καθολικούς η αμεσομελλοντική Πρωθυπουργία του Μάριο Ντράγκι .

Εντέλει οι μόνοι συνεπείς καταστροφικοί υπήρξαν οι λαϊκιστές σαν τον Τραμπ ή τον Τζόνσον, ενώ υπήρξαν και επηρμένες πολιτικές ελίτ σαν της Σουηδίας συλλήβδην, που ενόμισαν το Κοινωνικό Κράτος  κάτι σαν το εμβόλιο, που δεν υπάρχει.

Που ή ποια είναι στην πράξη η Αριστερά, η Δεξιά, το Κέντρο; Είναι αυτές οι καθοδηγητικές ελίτ στις χώρες, που ακούμπησαν με αίσθηση ευθύνης στον ορθολογισμό, που εν προκειμένω εκφράστηκε κατά πλειονότητα από τους Επιστήμονες ως διακόνους και την Επιστήμη ως νέο Διαφωτισμό.

Η πορεία της ΕΕ θα ακολουθήσει, διαισθάνομαι, την σταδιακή οικονομική πορεία του καλού προς το καλύτερο στον κόσμο και της δικής της αβεβαιότητας, όπου οι μόνες σταθερές παραμένουν οι άνθρωποι και το χρήμα, το τελευταίο πιά και με χρώματα αλληλεγγύης.

Τα άκρα, αλλού περιθωριακά  αλλού σε πρόσκαιρη άνοδο(;)  θα επενδύουν πολιτικά άλλοτε στην ανοσία της αγέλης, άλλοτε στις αβελτηρίες των δημοκρατικών κι άλλοτε στην κόπωση. Ο λουθηρανισμός της παρούσης Γερμανίας ως πολιτικό καταπίστευμα που έγραφε κι ο Βέμπερ, ήδη μπάζει καθώς η απόκρουση του ΑfD  θα συνδυαστεί με τα μισαλλόδοξες αντίστροφες ανόδους του Vox , της Λεπέν ή του Σαλβίνι και της Διεθνούς των απεσταλμένων του Τράμπ

Τα παλαιά διλήμματα ήδη είχαν τρωθεί, τώρα αποκτούν κι άλλες ενισχυτικές αποδυνάμωσης. Το κριτήριο είναι η αποτελεσματικότητα διά της Υγειονομικής Πολιτικής, της κεϋνσιανής αντίληψης για την Υγεία της Κεντροσυντηρητικής Γερμανίας, την νέα προσπάθεια ώστε το Σ.Υ. να ερείδεται σε εξωκομματικές αντιλήψεις κατά το δυνατόν και την προώθηση των ΣΔΙΤ της Υγείας, όπου ο μέγας ωφελημένος θα είναι το νέο Σ.Υ η εδώ το Ε.ΣΥ.

Δέστε την αμηχανία της εδώ αντιπολίτευσης, του ΣΥΡΙΖΑ , και τα τυποποιημένα στερεότυπα της επέλασής του το 12 , που αναπαράγει. Δέστε το φτωχό λεξιλόγιο που περιορίζεται σε λέξεις όπως : επίταξη , πρόσληψη, επίδομα, λαός, κοκ. Δεν ανταποκρίνεται ακριβώς αυτό που θα γράψω ευθύς αμέσως όμως κι ο Στάλιν έκανε καιρό να καταλάβει τους ναζιστές και χρειάστηκε ο Σούκωφ και κανά δυό Τσαρικοί Στρατηγοί για να γυρίσουν τα πράγματα, κάτι που δεν έκανε στις σιτοδείες όπου οι άνθρωποι πέθαιναν, η εξαγωγική παραγωγή ανέβαινε και η απογραφή της Σ.Ε. πειράζονταν με μπαλαμούτια για να μην φανεί ο αφανισμός και αμαυρωθεί το τίμημα, τα εξαγώγιμα σιτηρά.

Μπορείς να αυτοπροσδιορίζεσαι όπως θές καθώς και στους θρησκευόμενους η πράξη είναι το διαπιστευτήριο της πίστεως. Η διαχείριση του ανθρωπίνου είδους από την ελληνική Πολιτεία υπήρξεν αξιοθαύμαστη παρά κάμποσες κομπογιαννίτικες μεθοδεύσεις εντός της συνεχιζομένης κρίσεως. Όμως η μεγάλη εικόνα μένει όπως και η συσχετιστική της σύγκριση με τους  άλλους.

Ναι η κυβέρνηση της Κ/δεξιάς τα πάει καλά κάνοντας πολιτική των χαρακωμάτων της Κεντρώας ιδεολογίας , ναι ο Αντόνια Κόστα τα πάει καλά γιατί ακολουθεί την μετριοπάθεια του εμπεδωμένου ορθολογισμού , ναι ο Σάντσεθ  ακολούθησε δίχως αύριο μιάν ανερμάτιστη αρχική παλαιολαϊκιστική πολιτική.

Κάπως έτσι με προσοχή και φιλαλληλία θα δομούμε το αβέβαιο μέλλον με ερείσματα στις διδαχές της Επιστήμης και αφουγκραζόμενοι  το νοιάξιμο των φτωχών, αφού πρώτα τους ορίσουμε με επικαιροποιημένα κριτήρια. Και  - πάλι - κάπως έτσι μέσα στο τούνελ του ακορντεόν ίσως παντρέψουμε την ψηφιακή επανάσταση με αλλαγές προσανατολισμού στην πορεία προς μιάν επικαιροποιημένη ανάπτυξη , με Κατασκευές, Ελαφρά και Βαριά Βιομηχανία κατά περίπτωση , πρωτίστως τα Συστήματα Υγείας και τις επενδύσεις σ΄αυτά, με την ορθολογική πράσινη Ανάπτυξη κι όχι τα Πράσινα κονδύλια για αναπλάσεις πλατειών, που κι αν δεν υπάρχουν πρέπει να εφευρεθούν για να φύγουν τα λεφτά , όπως οι γραφειοκράτες σχεδίασαν τα αποθανέντα – ευτυχώς – βάουτσερς. Την ψηφιοποίηση των αναδασμών και των σκόρπιων  γεωτρήσεων θέλουμε για εγγεοβελτιωτικά έργα άλλων - πλήν βάμβακος - καλλιεργειών.

Οι παλιές λοκομοτίβες είναι σαν τις προστατευτικές καραντίνες, ωσότου φτιαχτούν τα οριστικά θεραπευτικά φάρμακα. Το μέλλον είναι εδώ με τους φόβους και τις ενσυναισθήσεις, έτσι θα προσαρμοστούμε κατ΄αναγκαιότητα  κι όσο για το πώς νοιώθει μέσα του κάποιος δεν αφορά, αφορά αν η όποια διαχείριση της όποιας διακύβευσης  σε διοικητικό, κυβερνητικό επίπεδο είναι προοδευτική, λογική , δημοκρατική, αστικοφιλελεύθερη ή και ρεφορμιστική ή απλώς κακής χρήσεως και αλυσιτελής. Μητσοτάκηδες και Κόστα χρειαζόμαστε κι όχι νεόκοπους φιλόδοξους και εμμονικούς, πολύ δε περισσότερο παραφυάδες φανερές ή καλυμμένες των Μουσολινιστών σαν την Διεθνή των Τραμπιστών – Ορμπανιστών….