Η πρόταση του Κ. Μητσοτάκη για την Κ. Σακελλαρόπουλου δείχνει, κατά τη γνώμη μου, πως είχε τα παρακάτω "στο μυαλό του":

1) Δεν ήθελε να διαμορφωθεί η εικόνα ενός διπόλου εξουσίας είτε ενδοπαραταξιακού είτε ευρύτερου.

2) Δεν επιθυμούσε να σχηματισθεί η εντύπωση πως συγκυβερνά με τον πλησιέστερο πολιτικό χώρο.

3) Δεν επεδίωκε μια λύση που θα μπορούσε να θεωρηθεί "αντίπαλη" προς ένα τμήμα του πολιτικού φάσματος αλλά, αντίστροφα, να είναι αδύνατο να απορριφθεί χωρίς μεγάλο κόστος.

4)Ήθελε να αποφύγει μια επιλογή προσώπου που σχετιζόταν στενά -έστω και θετικά- με την περίοδο της πολύχρονης κρίσης.

5) Προτιμούσε ένα πρόσωπο που θα ενίσχυε την πεποίθηση πως η χώρα κινείται με όρους αλλαγής εποχής και μέλλοντος.

6) Από την πολιτική ή άλλη σηματοδότηση επέλεξε αυτή της στέρεης πνευματικής και ηθικής συγκρότησης, της αξιοκρατίας, της σύγχρονης προοδευτικότητας, του αυτοδημιούργητου.

7) Επιζητούσε να καταγραφεί ως ο πρώτος που επιλέγει γυναίκα Π.τ.Δ., με δεδομένη και την κριτική που είχε δεχθεί για τη σύνθεση της κυβέρνησης του.

Κάπως έτσι νομίζω κατέληξε στην εξαιρετική πρόταση για την Κατερίνα Σακελλαρόπουλου.

Από ανάρτηση στο FB