Ζάκυνθος. O χωροφύλακας σούζα, όπως ο άλλος συνάδελφός του στην Κρήτη, μπροστά στον χρυσαυγίτη βουλευτή, που απειλούσε ότι «θα τσακίσει» όποιον χαλάσει τη φιέστα με τη διανομή τροφίμων μόνο για Έλληνες.
Δεν προκαλεί έκπληξη η στάση κάποιων αστυνομικών. Το ένα τρίτο από αυτούς ψήφισαν υπέρ της Χρυσής Αυγής στις τελευταίες εκλογές, χωρίς βέβαια αυτό να δικαιολογεί την ανοχή (τουλάχιστον) που επιδεικνύουν στα ρόμποκομπ. Ούτε βέβαια αποτελεί έκπληξη η «φιλοξενία» των χρυσαυγιτών από τον Γιώργο Τράγκα στην περιβόητη πλέον τηλεοπτική εκπομπή του. Τι περιμένατε δηλαδή από τον Τράγκα, δημοσιογραφία τύπου ΒΒC; Μήπως ο ίδιος, ως ερτζιανός μυαλοπώλης -perfomer όπως αυτοαποκαλείται- δεν έστρωσε το δρόμο σε τέτοιου είδους φαινόμενα; Περισσότερο ανησυχητική είναι μάλλον η στάση άλλων μεγαλοδημοσιογράφων, που αντιμετωπίζουν τα ανδρείκελα ως νούμερα τηλεθέασης και όχι, όχι, όχι μόνο (σκοπίμως τρις) δεν αντιπαρατίθενται μαζί τους, αλλά έχουν βάλει… υποβρύχια κάμερα μέσα στο νερό του Κασιδιάρη για να μη χάσουν το πλάνο!
Οι πολιτικοί όμως, τι κάνουν; Ο πρόεδρος της Προανακριτικής, Χρήστος Μαρκογιαννάκης, σε δηλώσεις του μετά το επεισόδιο Κασιδάρη-Βενιζέλου, είπε ότι φοβήθηκε «μην σπάσουν τα γυαλιά του και του μπουν στα μάτια». Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Προκόπης Παυλόπουλος. Μούγκα, τσιμουδιά! Και έτσι, οι χρυσαυγίτες γίνονται δύο φορές μάγκες, δικαιώνοντας αυτούς που λένε ότι έστειλαν τους χωροφύλακες στη Βουλή για να «έχουν το φόβο τους» οι πολιτικοί.
Πέρα από τη θεσμική αντιμετώπιση, πέρα από την εφαρμογή των νόμων και των κανονισμών που διέπουν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου -εφαρμόζονται άραγε;- δεν μπορεί οι λαλίστατοι κατά τα άλλα πολιτικοί του δημοκρατικού τόξου να δείχνουν φοβισμένοι μπροστά στους ψευτοτσαμπουκάδες των φασιστόμουτρων. Θα πει κανείς, τι να κάνουν; Να μετατρέψουν τη Βουλή σε αρένα, προνομιακό πεδίο των χρυσαυγιτών; Μην ανησυχείτε, σκυλί που γαβγίζει δεν δαγκώνει.
Υπάρχει όμως η γλώσσα, ο αιχμηρός λόγος, ο σαρκαστικός λόγος, ο καυστικός λόγος, ο δηκτικός λόγος, που μπορεί να εκθέσει την επικίνδυνη βλακεία των χρυσαυγιτών. Για να καταπιούν τη γλώσσα τους. Και επιτέλους, υπάρχουν και όρια στον λεγόμενο πολιτικό πολιτισμό. Ο τραμπουκισμός δεν αντιμετωπίζεται με «γαλλικά και πιάνο»!
Ομολογώ ότι πολύ χάρηκα με όσα είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος απευθυνόμενος προφανώς στον Ηλία Κασιδιάρη: «Διακρίνω μια αυξημένη ένταση λόγω τεστοστερόνης. Είναι θέμα ενδοκρινολογικό. Και σε κάθε περίπτωση, η ιατρική δεν έχει απαντήσει αν η ψυχιατρική προηγείται της ενδοκρινολογίας ή το αντίθετο.»
Καμιά φορά, χρειάζεται η πλάκα για να αντιμετωπίσεις κάποιον σοβαρά. Όπως η παρακάτω αμφισημία:
Ηλία τω Κασιδιάρη/ ανδρί φρενήρει και ευήθει/ την τε ιδέα αστείω/ και την πνοήν βρομείω/ κολερών ακέστορι/ και λασίων πύκτη/ανθ ων/ της πολιτικής κατοργάδος/ τους κατωρύχας εξεκαύλωσε/και της πολιτικής οινάδος τα βλαστήματα έκλασε/ τους πολυψόφους των λόγων κολοσυρτούς/ ψολόεις κατουρίσας/και πάντας κατακυλήσας/κατ’ αξίαν, ει και αιδώς φυσά/ ανάθεμα.
Το απόσπασμα είναι παραλλαγή του «επαίνου» που έγραψε ο Νίκος Ποριώτης για τον Γεώργιο Μιστριώτη, δυναμικό υπέρμαχο της καθαρεύουσας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Τώρα, τι σημαίνει, ας ρωτήσει ο Κασιδιάρης τους καθοδηγητές και αρχαιογνώστες της Χρυσής Αυγής.