Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου επιβεβαίωσε την αίσθηση ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εξελαβε το μήνυμα της κάλπης ως επιδοκιμασία του παραδείγματος διακυβέρνησης που εφαρμόστηκε κατά το προηγούμενο επτάμηνο. Πέρα από κάποιες εξαιρέσεις, όπως η παρουσία του Γ. Χουλιαράκη και η διατήρηση του Γ.Μουζάλα στο σχήμα με αρμοδιότητα για τη μετανάστευση τίποτα άλλο δεν δείχνει μεταρρυθμιστική βούληση, επίγνωση των λαθών που έγιναν και αποστασιοποίηση από το πολιτικό κόστος και τους κομματικούς τακτικισμούς. Βασικά είναι σαν να έγινε ανασχηματισμός και όχι σχηματισμός κυβέρνησης μετά από εκλογές. Υπάρχουν μάλιστα και κάποιες «λεπτομέρειες» που δείχνουν απελευθέρωση όπως η τοποθέτηση του Θ. Πελεγρίνη ως υφυπουργού Παιδείας και η αξιοποίηση της Θ. Τζάκρη.