Ασημόπετρα λένε στο σινάφι τους οι αργυροχρυσοχόοι την Λυδία λίθο, δηλαδή την πέτρα πάνω στην οποία δοκιμάζουν για την γνησιότητα τους τα χρυσά τους κομμάτια. Για το Κίνημα Αλλαγής, μια χρυσή ευκαιρία για δοκιμή της φιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατικής συνέπειας έπεσε αυτές τις μέρες στα γραφεία του όπου και φυλάσσεται η ασημόπετρά του: Πρόκειται για το «προαπαιτούμενο» της ρύθμισης του δικαιώματος της απεργίας έτσι ώστε η σχετική απόφαση να λαβαίνεται από κομματικές μειοψηφίες αλλά από το 50%+1 του συνόλου των ταμειακά τακτοποιημένων μελών του συνδικάτου.
Απέναντι στο «προαπαιτούμενο» αντιπαρατάσσονται δύο ιδεολογικές τοποθετήσεις: Η συντεχνιακή, όπου δίνει το ελεύθερο σε δυναμικές μειοψηφίες να αποφασίζουν για απεργία, και η φιλελεύθερη (κατά τούτο και δημοκρατική) σοσιαλδημοκρατική, που θεωρεί υψηλής προτεραιότητας την ανάγκη για τα συνδικάτα να είναι γνήσια αντιπροσωπευτική και συνειδητά συνεπής στο συνδικαλιστικό ιδανικό (θεμελιώδες στοιχείο του συνεπούς εργατικού κινήματος).
Η λύση του 51%+1 ανήκει στην δεύτερη θέση για τους εξής λόγους:
- Παροτρύνει τους εργαζόμενους να συνδικαλιστούν και να είναι συνεπή μέλη των συνδικάτων τους. Άρα ενισχύει το γνήσιο εργατικό κίνημα.
- Εμπεδώνει την αξία των δημοκρατικών διαδικασιών στα εργατικά συνδικάτα.
- Εμποδίζει την δημιουργία «δυναμικών» μειοψηφιών που στηρίζουν συνδικαλιστικές ηγεσίες που εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα ή τα δικά τους του επαγγελματικού συνδικαλισμού.
- Καθιστά άσκοπη κάθε προσπάθεια κρατικής εξάρτησης των συνδικάτων και επομένως εντείνει τον ταξικό χαρακτήρα του συνδικαλιστικού κινήματος και αποδυναμώνει τον κρατισμό.
Σε αυτή την ασημόπετρα καλείται λοιπόν το Κίνημα Αλλαγής να κάνει την δοκιμή της ιδεολογικής γνησιότητάς του και τη πολιτικής του συνέπειας. Πολλά μέλη του Κινήματος κυριολεκτικά αγωνιούμε για την επιλογή που θα κάνει η ηγεσία. Θα είναι μια πρώτη σαφής ένδειξη των προοπτικών.