Κι όμως, αυτό το μακρινό ταξίδι ήταν ο ουσιαστικός γυρισμός για να υποστηρίξω αυτό που ήμουν: Την αγάπη, την ομορφιά, την αξιοπρέπεια, τον έρωτα για τη ζωή και είμαι, γι’ αυτά και γι’ αυτούς που τα πιστεύουν, πάντα πάνω στην Τήλο, δίπλα τους.
Μη με ρωτήσετε πότε έφυγα.
.
( ένας πρωθύστερος χαιρετισμός του Τάσου Αλιφέρη)
.
Το δημιουργικό κοινό της «Μεταρρύθμισης» προφανώς και δεν χρειάζεται οδηγίες «μεταρρυθμιστικής» πλεύσης… Νομίζω όμως πως χρειαζόμαστε «παραδείγματα» ζωής για να προσγειώνουμε τη θεωρία στην πράξη.
.
Ο Τάσος Αλιφέρης, αποτέλεσε μεγάλη προσωπικότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης στο χώρο της Ευρώπης και δίδαξε, με τη ζωή του, τι σημαίνει μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ένας γενναίος άνθρωπος, με όραμα και αποτέλεσμα! Από αυτούς που «αλλάζουν» τον κόσμο, με υπομονή και επιμονή, έμπνευση και πάθος για τα μικρά (νησιά) αλλά και τα μεγάλα (ανθρώπους).
.
Βρέθηκε ως αγροτικός γιατρός στο νησί της Τήλου και αγάπησε τον τόπο και τους κατοίκους του τόσο, ώστε να εγκατασταθεί μόνιμα στο νησί. Εξελέγη πέντε φορές δήμαρχος και στη διάρκεια της παρουσίας του οδήγησε το νησί στο δρόμο της ανάπτυξης, δίνοντας καθημερινά μάχες για την επίλυση των πολλαπλών προβλημάτων του νησιωτικού χώρου.
.
Ως δήμαρχος, μαχόταν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική ισότητα, την οικολογική ανάπτυξη, πάντα με σημείο αναφοράς την Τήλο, ενώ δε δίσταζε να συγκρουστεί με συμφέροντα και προκαταλήψεις.
.
«Έως τις τελευταίες του στιγμές, αγωνιζόταν για την ενίσχυση της νησιωτικότητας και την καθιέρωση του Μεταφορικού Ισοδυνάμου».
.
Ένα από τα πολλά επιτεύγματά του, ήταν ότι από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 κατάφερε να υπερδιπλασιαστεί ο πληθυσμός του ακριτικού νησιού, με εκπληκτική ηλικιακή σύνθεση, με πλειοψηφία νέων, με αναπτυξιακούς δείκτες πρωτοφανείς για τα ελληνικά δεδομένα, αξιοποιώντας αναπτυξιακά σχέδια, πρότυπα για όλη την Ευρώπη.
.
Το παράδειγμα που μας άφησε, αποτυπώνεται στις φράσεις του, στο χαιρετισμό του για το site της Τήλου:
.
«Εδώ, οι πολίτες αυτού του κόσμου αναμετριόνται πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό τους, σε μια προσπάθεια ανύψωσης που μετριέται με το αν η ευτυχία τους, με ό,τι αυτοί αντιλαμβάνονται, έχει μια βασική προϋπόθεση… την ευτυχία των άλλων!.
Η απαραίτητη ολόπλευρη αυτάρκεια που απαιτείται για να διαβιώσει κάποιος στο νησί, έχει μία και μοναδική εξαίρεση, την επίτευξη κοινωνικού πλεονάσματος ευτυχίας. Αυτή η αναγκαιότητα, καθοδηγεί έναν ωραίο ομαδικό αγώνα, όπου μόνιμοι κάτοικοι και επισκέπτες συμμετέχοντες, απολαμβάνουν, πέραν της φυσικής ομορφιάς και μια ανθρώπινη ικανοποίηση, που είναι ό,τι πιο πολύτιμο προσφέρουμε.
.
Όλοι μαζί, οι εραστές αυτού του ονείρου, είμαστε καλά όταν προσπαθούμε να το κάνουμε πραγματικότητα και αποκτάμε στο ταξίδι αυτό και άλλους συντρόφους. Δεν ξέρουμε πότε και αν φτάσουμε, απολαμβάνουμε όμως τη διαδρομή και αυτό έχει αξία, γιατί αυτή η πλάση, χωρίς ανθρωπιά και ευαισθησία, γίνεται κόλαση.»
.
Γνωριστήκαμε, μια παρέα συναδέλφων και φίλων, στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε την έννοια του «μεταφορικού ισοδύναμου» (2006) και να την κάνουμε πρακτική διεκδίκηση και όχι απλό σύνθημα. Δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε το στόχο μας…
.
.
Βιογραφικά στοιχεία της πολιτικής του δραστηριότητας
.
Από τη δεκαετία του ’60 μέλος της ΕΔΗΝ, στο δύσκολο πολιτικά γεωγραφικό χώρο της Λακωνίας. Αυτό, είχε ως συνέπεια μια σειρά δυσμενών «μεταχειρίσεων», με κορυφαία το 1970 τη μη εγγραφή του στο Πανεπιστήμιο, παρ’ ότι στις Πανελλαδικές εξετάσεις είχε συγκεντρώσει την απαραίτητη βαθμολογία. Ανεπιτυχής προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας και επαναφορά του θέματος στην πρώτη μεταπολιτευτική Βουλή, όπου η ΝΔ απέρριψε το αίτημα, γιατί στην Ιατρική φοιτούσαν πολλοί και «δεν χωρούσαν 5 αυτής της κατηγορίας»…
.
Ακολούθησαν σπουδές στην Ιταλία. Μέλος του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του στην Οργάνωση του Πειραιά, στη συνέχεια μέλος και πρόεδρος ΠΑΣΠ Σιέννας και επί 4 χρόνια πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών, μέλος τοπικής και νομαρχιακής οργάνωσης ΠΑΣΟΚ Ιταλίας, αργότερα στην Τήλο με θέσεις Γραμματέα Συντονιστικής Επιτροπής Τοπικής Οργάνωσης και μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής Νότιας Δωδεκανήσου. Δήμαρχος Τήλου από 1/1/95 έως και το θάνατό του. Συνιδρυτής του Ελληνικού Δικτύου Μικρών Νησιών και αναπληρωτής εκπρόσωπός του στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δικτύων Μικρών Νησιών. Πρόεδρος του ΣΥ.Ν.Δ.ΚΕ (Συμβούλιο Νησιώτικων Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας) από το 2006 έως και σήμερα.