Δεν έχω σκοπό να παίξω τον ρόλο του εκλογολόγου, αναλύοντας τα αποτελέσματα, ή να δώσω συμβουλές σε ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ. Σκοπεύω όμως να δηλώσω θυμωμένος και εξοργισμένος με την ανοησία που κυκλοφορεί στην Κεντροαριστερά, ως να μην έλαβαν το μήνυμα που έστειλαν οι ψηφοφόροι.
Ο Ευ. Βενιζέλος αναγγέλλει συνέδριο για την επανασύσταση της δημοκρατικής παράταξης, ο Στ. Θεοδωράκης ιδρυτικό συνέδριο του Ποταμιού και ο Φ. Κουβέλης συνέδριο για να εξετάσει τα αίτια της ήττας. Και οι τρεις δεν αντελήφθησαν, ως φαίνεται, ότι ηττήθηκαν, αφού η μεν Ελιά (ΠαΣοΚ +) έλαβε 4,1% λιγότερα από το ποσοστό του 2012, Το Ποτάμι δεν έπιασε τον στόχο του διψήφιου ποσοστού, που το ίδιο έθεσε, ενώ η ΔΗΜΑΡ εξαϋλώθηκε. Πληροφορούμαι, μάλιστα, ότι καθένας εξ αυτών θέλει να είναι το κέντρο του κόσμου, απορρίπτοντας τους άλλους και πιστεύοντας ότι έτσι θα συσπειρώσει όλους εμάς υπό τη σκέπη του. Ας γνωρίζουν ότι οι πολίτες θυμώνουν και, όταν ο θυμός μετατραπεί σε οργή, τους στέλνει στο χρονοντούλαπο της Iστορίας, για να μην πω στον διάβολο.
Το ΠαΣοΚ τελείωσε, ακολουθώντας αντίστροφη πορεία από εκείνη που ακολούθησε από το 1974 έως το 1981. Η εξαΰλωση της ΔΗΜΑΡ οφείλεται στην αμφιθυμία των θέσεων της ηγεσίας της, στην εγκατάλειψη της ιδέας της «Αριστεράς της ευθύνης» και στην υπονόμευση της δημιουργίας της ενιαίας Κεντροαριστεράς. Η πορεία της δεν είναι πλέον αντιστρέψιμη. Αναφερόμενος, τέλος, στο Ποτάμι, οι τελευταίες παρουσίες του σε τηλεοπτικές εκπομπές αποδεικνύουν ότι δεν έχουν πολιτικό προσανατολισμό και συνεχίζει να θολώνει τα νερά. Η τελευταία δήλωση ότι δεν ταυτίζονται με το ΕΣΚ, αλλά απλώς θα συνεργαστούν, αποδεικνύει ότι ενεργούν απολίτικα, λες και φοβούνται μη μολυνθούν από τα άλλα κόμματα και ομάδες. Αυτό δεν θα πάει μακριά, οι πολίτες θα το στιγματίσουν ως καιροσκοπικό μόρφωμα.
Ενας είναι ο συνετός και βέβαιος δρόμος, που πρέπει να ακολουθηθεί. Μία είναι η ήδη ασφαλτοστρωμένη λεωφόρος, που χάραξαν οι ψηφοφόροι της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης. Πολλοί από αυτούς έδωσαν 8% στην Ελιά (ΠαΣοΚ +) για κυβερνητική σταθερότητα και όχι γιατί πιστεύουν ακόμη στο ΠαΣοΚ, 6,6% στο Ποτάμι για να ενθαρρύνουν μία νέα πορεία ή γιατί δεν είχαν τι άλλο να ψηφίσουν και 1,2% στη ΔΗΜΑΡ γιατί δεν ανέχθηκαν την ασυνέπεια της ηγεσίας της. Ολοι όμως δεν είναι πλέον διατεθειμένοι να ανεχθούν τις αρχηγικές μεγαλοστομίες των ηγετών των τριών σπαραγμάτων της Κεντροαριστεράς.
Θεωρώ ότι η κίνηση για τη δημιουργία του αναμενόμενου πόλου δεν μπορεί να αναληφθεί από ένα κόμμα, και ο νέος πόλος δεν μπορεί να είναι τεχνητή συνένωση κομμάτων. Η Ιστορία, πρόσφατη και παλιά, διδάσκει! Περιμένουμε όλοι να υπάρξει πρωτοβουλία από άτομα της πολιτικής, της Αυτοδιοίκησης και της διανόησης για ένα κάλεσμα προς όλους τους χώρους. Εγώ θα απευθύνω το ερώτημα σε ανθρώπους με βαρύτητα και επιρροή στη κοινωνία, που αναμένουν την πρόσκληση της Ιστορίας ή ακόμη διστάζουν να πάρουν την πρωτοβουλία. Κυρία Διαμαντοπούλου, κύριε Γιαννίτση, κύριε Φλωρίδη, κύριε Ραγκούση, κύριε Λυκούδη, κύριε Μόσσιαλε, κύριε Βούλγαρη, αγαπητοί δήμαρχοι κύριε Mπουτάρη και κύριε Καμίνη, μήπως αύριο θα είναι πολύ αργά;
Προτείνω, λοιπόν να αποδεχθούν όλοι την άμεση συγκρότηση μιας ομάδας, που θα αποτελείται από τους ανωτέρω αναφερθέντες και από στελέχη των σημερινών κομμάτων του μεσαίου χώρου, η οποία θα επιφορτιστεί να οδηγήσει την παράταξη σε ιδρυτικό συνέδριο πριν από το φθινόπωρο του 2014. Η οργανωτική και ηγετική αυτή ομάδα πρέπει να παρουσιάσει θέσεις για τα χιλιοειπωμένα θέματα, που απασχολούν την κοινωνία, όπως είναι το χρέος, η ανάπτυξη, η ανεργία, η Παιδεία, η Υγεία, το Ασφαλιστικό, η μεταρρύθμιση του κράτους και η ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Αυτό περιμένουν οι πολίτες, αυτό απαιτεί το εθνικό συμφέρον, αυτό διεμήνυσαν οι πολίτες με την ψήφο τους. Τα παραδείγματα του Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, του Καμίνη στην Αθήνα, του Λαμπρινού στο Ηράκλειο, του Βάμβουκα στα Χανιά και άλλων αυτό υποδεικνύουν. Οσοι δεν λάβουν το μήνυμα θα είναι υπόλογοι απέναντι στην Ιστορία. Οσοι υπονομεύσουν αυτή την πρόταση θα αποβληθούν από την κοινωνία. Ο χρόνος στερεύει. Η ανοχή έφθασε στο τέλος.