Η Τουρκία εξελίσσεται σε ένα αυταρχικό κράτος όπου οι πολίτες του δεν έχουν πια  σχεδόν κανένα δικαίωμα. Από την ημέρα του πραξικοπήματος μέχρι σήμερα  έχουν απολυθεί περισσότεροι από 100.000 δημόσιοι υπάλληλοι ανάμεσα τους εκατοντάδες ακαδημαϊκοί και το πιο τρομακτικό είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν νομικό τρόπο   αντίστασης και συχνά δεν γνωρίζουν τι είναι αυτό που προκάλεσε την απόλυση τους ή την προφυλάκιση τους.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα 300  ακαδημαϊκών που  απολύθηκαν επειδή  το 2016  είχαν υπογράψει μια  διακήρυξη που ζητούσε  να υπάρξει ειρήνη  ανάμεσα στους  Κούρδους και  τους Τούρκους.
Οι άνθρωποι αυτοί  δεν έχουν   τη δυνατότητα να προσφύγουν κατά της απόφασης απόλυσής τους ή κατά των κατηγοριών που τους βαρύνουν. Αυτό συμβαίνει επειδή  για   τον  σκοπό αυτό έχει δημιουργηθεί  μόνο μια ειδική επιτροπή που αποτελείται από 5 άτομα και εξετάζει όλες τις ενστάσεις από όλη τη χώρα .
5 δικαστές είναι   υπεύθυνοι για όλη την Τουρκία. Ειδική εξέταση για να προσφύγει κάποιος απευθείας  στο Συνταγματικό Δικαστήριο δεν υπάρχει. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει  η δυνατότητα προσφυγής στο   Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων γιατί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μπορεί κανείς να απευθυνθεί μόνον εφόσον έχει εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα στη χώρα του. Και αυτό τώρα είναι αδύνατον να συμβεί στην Τουρκία του Ερντογάν και όπως λένε ακαδημαϊκοί ο ρόλος της επιτροπής είναι να εμποδίζει τις υποθέσεις να φτάσουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Στα σχολεία της Τουρκίας ήδη παίζονται συχνά δύο πατριωτικά βίντεο που μιλούν για την “ δεύτερη επανάσταση “ της χώρας.
Αναφέρονται στον Κεμάλ Ατατούρκ και στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν .
Δείχνουν τον θρίαμβο του Κεμάλ στην Καλλίπολη το 1915 και του Ερντογάν στο πραξικόπημα του Ιουλίου .
Ο Ατατούρκ είναι ο δημιουργός και ο Ερντογάν ο προστάτης της νέας Τουρκίας.
Μόνο που η επανάσταση του Ερντογάν δεν έχει τελειώσει ακόμα.
Στις 16 Απριλίου οι Τούρκοι θα ψηφίσουν για την τελευταία πράξη της επανάστασης , θα ψηφίσουν στο δημοψήφισμα αν επιθυμούν να  δώσουν στον Ερντογάν εξουσίες που δεν είχε ούτε ο Κεμάλ Ατατούρκ.
Αν συμβεί αυτό τότε ο τούρκος πρόεδρος θα μπορεί να υπογράφει διατάγματα που θα είναι σχεδόν  αδύνατον να τα καταψηφίσει και να τα ακυρώσει το τουρκικό κοινοβούλιο.
Θα είναι παντοδύναμος και θα μπορέσει να χτίσει την  Τουρκία έτσι όπως το ονειρευόταν από την πρώτη μέρα της πρωθυπουργίας του.
Θα φτιάξει μία ισλαμική δημοκρατία που θα στηρίζεται σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο κομματικό κράτος.
Ακόμα και πριν το πραξικόπημα ο Ερντογάν είχε αρχίσει τις εκκαθαρίσεις . Άλλωστε όπως  λένε οι πρώην σύμμαχοι του Ερντογάν οι εκκαθαρίσεις είναι τόσο παλιές όσο η ίδια η Τουρκία.
Η μεγάλη διαφορά σήμερα είναι ότι αυτές οι εκκαθαρίσεις δεν έχουν τέλος και κανείς πια δεν νιώθει ασφαλής στην Τουρκία.
Είναι γεγονός ότι εμπόδιο στις φιλοδοξίες του τούρκου προέδρου αυτά τα 14 χρόνια έχει σταθεί τόσο το κοσμικό  καθεστώς όσο και το  Συντάγμα  που του έθεταν όρια στις υπερβολές του.
Μετά το πραξικόπημα κάθε έννοια του κράτους δικαίου εξαφανίστηκε στη χώρα.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που οι υπουργοί υποσχέθηκαν ότι θα κρατούσε αυστηρά 90 μέρες ισχύει ακόμα και έχει δώσει τη δυνατότητα στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να κυβερνά με διατάγματα.
Ακόμα και το Συνταγματικό Δικαστήριο , το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, έχει δηλώσει πως δεν έχει την εξουσία να ελέγξει ή να ακυρώσει τα διατάγματα του Ερντογάν.
Και καθημερινά οι ακαδημαϊκοί που αμφισβητούν το δημοψήφισμα απολύονται , οι εφημερίδες που του ασκούν κριτική κλείνουν , οι δημοσιογράφοι απολύονται ή συλλαμβάνονται , οι επιχειρήσεις που δεν θεωρούνται πιστοί στον πρόεδρο βλέπουν τα περιουσιακά τους στοιχεία να κατάσχονται και οι δάσκαλοι  που υποστηρίζουν τους Κούρδους απαγορεύεται να βρίσκονται κοντά στα σχολεία που δίδασκαν.
Οι άνθρωποι αυτοί χάνουν τα πάντα. Τον μισθό τους , τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα , τη σύνταξη τους και το διαβατήριο τους.
Τη θέση όσων απολύονται παίρνουν άνθρωποι πιστοί στον Ερντογάν , μέλη του κόμματος του.
Περιουσιακά στοιχεία αξίας  10 δισεκατομμυρίων δολαρίων  έχουν κατασχεθεί από επιχειρηματίες που κατηγορήθηκαν ότι ήταν πιστοί στον ορκισμένο εχθρό του Ερντογάν Φετουλάχ Γκιουλέν.
Εδώ και χρόνια ο Ερντογάν ένιωθε ότι για να αλλάξει κάτι έπρεπε να κινήσει γη και ουρανό. Του πήρε δέκα χρόνια για να άρει την απαγόρευση να φορούν μαντίλα  οι  γυναίκες που δουλεύουν σε δημόσιες υπηρεσίες.
Και μόλις την περασμένη εβδομάδα κατάφερε να άρει την ίδια απαγόρευση για τις γυναίκες στο στρατό.
Στόχος του τώρα είναι το Συνταγματικό Δικαστήριο. Ήδη έχουν συλληφθεί δύο από τους 17 δικαστές και έχουν αντικατασταθεί από συμβούλους του τούρκου προέδρου .
Το Συνταγματικό Δικαστήριο αρνείται να δικάσει υποθέσεις που έχουν να κάνουν με την νομιμότητα η μη  των διαταγμάτων του Ερντογάν και χιλιάδες άνθρωποι  δεν μπορούν να καταφύγουν στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια.
Ο Ερντογάν θύμωσε πολύ όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάσισε να μην προφυλακιστεί πριν τη δίκη του ο διευθυντής της Τζουμ Χουριέτ και μόλις λίγες μέρες μετά το πραξικόπημα προχώρησε στην εξουδετέρωση του.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε να κάνει μία εξαίρεση αψηφώντας τους κανόνες  και να εκδικάσει την υπόθεση των φυλακισμένων αδελφών Αχμετ και Μεχμέτ Αλτάν , είναι συγγραφείς που βρίσκονται στις τουρκικές φυλακές με την κατηγορία ότι συνεργάστηκαν με τους πραξικοπηματίες.
Αυτό ανοίγει τον ασκό του Αιόλου και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο πρέπει να ετοιμάζεται για ολομέτωπο πόλεμο με τον πιο ισχυρό άνθρωπο της Τουρκίας. Και μία απόφαση για απελευθέρωση των δύο αδελφών  θέτει ένα δικαστικό προηγούμενο που  χιλιάδες άλλοι που σαπίζουν άδικα στις τουρκικές φυλακές θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν. Αυτός είναι ο λόγος που τόσο η ΕΕ όσο και το Συμβούλιο της Ευρώπης άσκησαν σκληρή κριτική στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.