ΤΑ ΝΕΑ
Αυτήν την εβδομάδα, σε ένα από τα σημαντικά ηλεκτρονικά μέσα διάβασα με έκπληξη και απορία επίθεση κατά του κ. Σχοινά. Με αφορμή την φημολογούμενη υποψηφιότητα τού συνεργάτη του κ.Γιούνκερ για την θέση του Έλληνα Επιτρόπου, ο αρθρογράφος εξαπέλυσε μια βίαιη επίθεση κατά της πιθανής επιλογής του. Και μου έκανε εντύπωση η «κατηγορία» κατά του εκπροσώπου της Ε.Ε., ότι στάθηκε στο πλευρό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην διάρκεια της κρίσης.
Θα ήθελα να διευκρινίσω κατ΄ αρχάς, ότι ο κ. Σχοινάς εκπροσωπεί με τρόπο επαγγελματικό το σύνολο της Ε.Ε. Και με αυτήν την έννοια είναι υποχρεωμένος να στηρίζει τις προσπάθειας τής -όποιας- Κυβέρνησης αγωνίζεται να επαναφέρει την χώρα στην κανονικότητα. Επίσης, ο εκπρόσωπος της Επιτροπής δεν έχει ως ρόλο να καταδικάζει, να αφορίζει ή να αντιδικεί με τις Κυβερνήσεις.
Τον ρόλο του τιμωρού τον έχουν άλλες υπηρεσίες των Βρυξελλών. Ανταγωνισμός, δημοσιονομική πειθαρχεία, παραβιάσεις της κοινοτικής νομοθεσίας, διαφθορά ή καταπάτηση των κοινοτικών αξιών, όλα αυτά είναι πολιτικές που έχουν αποφασίσει τα κράτη –μέλη, και η Επιτροπή είναι ο εκτελεστικός βραχίονάς τους.
Δεν γνωρίζω σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαπραγμάτευση της Ελληνικής Κυβέρνησης με την νέα Πρόεδρο της Ε.Ε. η οποία ζήτησε επειγόντως τις προτάσεις των κρατών – μελών για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν την νέα Επιτροπή. Οι περισσότεροι υποψήφιοι είναι ήδη γνωστοί. Και όλοι θα περάσουν κάποιες ώρες τον Αύγουστο στις Βρυξέλλες με την κ. Ούρσουλα που θα κάνει την τελική επιλογή.
Δεν θα αισθανόμουν την ανάγκη να γράψω αυτό το κείμενο, αν οι ανακρίβειες και οι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί περιορίζονταν στον κ. Σχοινά. «.. Οι πιο άχρηστοι ευρωπαίοι πολιτικοί (με ελάχιστες εξαιρέσεις) και γραφειοκράτες είστε βολεμένοι και παρκαρισμένοι στο χυδαίο κράτος των Βρυξελλών, το πρόσωπο του οποίου το έχουμε υποστεί όλα αυτά τα χρόνια..». Για στάσου, είπα μέσα μου.
Αυτά κάπου τα έχω ξανακούσει. Μα ναι.. Μας τα έλεγε η κ. Θάτσερ στο παρελθόν, τότε που η κ. Βάσω Παπανδρέου πάλευε να περάσει την ‘’κοινωνική χάρτα’’. Και πιο πρόσφατα, ο κ. Φάρατζ, ο κ. Σαλβίνι και η παρέα τους, τα ίδια λένε.
Για τους πολιτικούς δεν με αφορά να σχολιάσω, όμως για τους υπαλλήλους.. Σε πρόσφατο διαγωνισμό για τα όργανα υπήρξαν 22.000 αιτήσεις. Επελέγησαν 187!! . Και οι Έλληνες υπάλληλοι είναι υψηλότατου επιπέδου. Η αξιοκρατία στο τετράγωνο.
Την απάντηση στην αρχική απορία μου την έδωσε ο συγγραφέας στην τελευταία παράγραφο του άρθρου. «.. Όσο αφορά για το διαζύγιο με την Αγγλία, οι Άγγλοι είναι τυχεροί και γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν. Οι Άγγλοι έδωσαν μια κλωτσιά στα καπούλια του κράτους των Βρυξελλών ..»
Είναι προφανές, ότι ο συγγραφέας στην-σεβαστή- άποψή του για την
Ευρώπη επέλεξε την μέθοδο επίθεσης κατά υπαλλήλων που
εφαρμόζουν πολιτικές δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων, αντί να
προβάλει επιχειρήματα σχετικά με την αναγκαιότητα διάλυσης της Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Πάντως, σε τίνος τα καπούλια έδωσαν κλωτσιά οι Άγγλοι, ας
ρωτήσει τα Συνδικάτα εργαζομένων και εργοδοτών της Μ. Βρετανίας.