Μέσα στο καθεστωτικό πολιτικό κέλυφος ενδημεί μια ιδιότυπη δικτατορία , αυτή της γραφειοκρατίας η οποία σαφέστατα καταπατά νόμους, που αφορούν στην απρόσκοπτη και ελεύθερη διαβίωση των πολιτών.
Συνεπώς υπάρχει ένα κοινοβουλευτικό πέπλο, κάτω του ένα σύστημα με επιχειρούμενο καθεστωτισμό και εντός του μια στυγνή έκνομη δικτατορία της γραφειοκρατίας, η οποία στην παρούσα φάση – μάλλον εκουσίως – στηρίζεται από το κυβερνών σύστημα και στηρίζει αυτό. Και βέβαια είναι από τις βαθύτερες αιτίες της απουσίας προκοπής και ανυπαρξίας παραγόμενου εθνικού πλούτου.
Επειδή ακούω πολλούς να λένε πως και στην περίπτωση της τωρινής κυβέρνησης, θα ισχύσει η σοφιστεία περί πτώσεως του ώριμου φρούτου, λέω το εξής : Το μόνο σαπισμένο φρούτο , που θα πέσει – ούτε καν ώριμο – είναι η Ελλάδα . Το ότι πιθανόν θα πέσει κι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι παρεμπίπτον. Όσοι, λοιπόν, έχουν να πουν κάτι που να αντιστοιχεί σε τωρινή ή μελλοντική κοινοβουλευτική αριθμητική, η οποία πάλι θα αντιστοιχεί σε εναλλακτικότητα διακυβέρνησης ας το κάνουν – αν μπορούν – τώρα κι όχι πιο μετά, γιατί τα πράγματα θα είναι εντελώς ανεπίστρεπτα.
Ειδάλλως κρύβουν την δικιά τους αδυναμία πίσω από το ανίσχυρο θεώρημα του ώριμου φρούτου.
Συνεπώς η λογική και η επεξεργασία της μας λέει – περίπου – τα εξής :
- Η παρούσα βουλή νομιμοποιεί Κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας και επεξεργασμένης αλλαγής τρόπου διακυβέρνησης και οικονομικής , γεωπολιτικής διπλωματίας.
- Στην περίπτωση νέων – απευκταίων – εκλογών η φιλο Ευρωπαϊκή Αντιπολίτευση κάνει αυτό , που δεν έκανε το φθινόπωρο: κοινό εκλογικό μέτωπο καθόσον η ΝΔ τείνει να καταστεί ακέφαλη και ανομοιογενής , η Συμπαράταξη παρουσιάζει μιαν αξιοπρόσεκτη σταθερότητα πλην χωρίς φανερή και εντυπωσιακή τάση ανόδου ενώ το ΠΟΤΑΜΙ εμφανίζεται ασταθές με – ίσως – καθοδική τάση.
Υ. Γ. Τις ώρες που γράφω αυτές τις γραμμές διαβάζω πως ο Μαδουρισμός κλονίζεται. Πιθανόν και να υπάρξει έξαρση της ελεγχόμενης απολυταρχίας του. Όμως έτσι κι αλλιώς απομένει ο δικός μας νοτιοευρωπαικός Μαδουρισμός μείον τους πολιτικούς κρατουμένους.
Επιπλέον ο Σαρκοζί κάνει επικίνδυνα παιχνίδια με την Λεπέν , την οποία με την τωρινή στάση του νομιμοποιεί , νομίζοντας πως στο τέλος θα την αφοπλίσει όπως και τον Ολάντ. Η Κ/δεξιά των φωτισμένων Ντε Γκωλ και Βαλερύ , για την ώρα πάει περίπατο.
Ανάποδοι δρόμοι για την Ευρώπη και την Λατινική Αμερική… Ένας λόγος παραπάνω για περισσότερη πολιτική σταθερότητα στην χώρα μας, που δεν είναι παρά ένας από τους πιο ασταθείς κρίκους της Ευρώπης παρά την ιδιότυπη γεωπολιτική της θέση. Άλλωστε η ευρισκόμενη σε κρίση ταυτότητας, Ευρώπη αν αποφασίσει να σμικρυνθεί , τους πρώτους που θα αφαιρέσει θα είναι οι πιο αδύναμοι κρίκοι της αλυσίδας.