Το μοναδικό κριτήριο της ψήφου των Βρετανών, στις σημερινές κρίσιμες εκλογές δεν μπορεί να είναι άλλο από το μέλλον του Ηνωμένου Βασιλείου και τη σχέση του με την Ευρώπη. Όχι ότι τα άλλα προβλήματα των πολιτών είναι λυμένα. Κάθε άλλο. Αλλά η αποχώρηση από την Ενωμένη Ευρώπη θα δημιουργήσει ένα καινούργιο, δυσμενέστερο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο για την επίλυση των προβλημάτων αυτών.

Ο πρώτος στόχος των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων δεν είναι άλλος από την αποτροπή της αυτοδυναμίας του Μπορίς Τζόνσον. Ένας ανεκδιήγητος και επικίνδυνος λαϊκιστής που οδήγησε – με συνεταίρο τον Φάρατζ – στην υπερψήφιση του Brexit και κατάφερε να αναρριχηθεί στο αξίωμα του πρωθυπουργού με στόχο την ολοκλήρωση του έργου του. Δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να λάβει λευκή εντολή για τη διαχείριση του μέλλοντος της Μ. Βρετανίας.

Ο Τζέρεμι Κόρμπιν, από την άλλη, διατηρεί στο ακέραιο τις ευθύνες του για την δραματική τροπή που πήραν τα πράγματα. Κι αυτό, όχι μόνον γιατί στην περίοδο προ του δημοψηφίσματος ένιψε τας χείρας του για το αποτέλεσμα υπακούοντας στις αντιευρωπαϊκές ιδεοληψίες του αλλά και γιατί, ακόμα και σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο δεν τόλμησε να πάρει θέση στο ζωτικής σημασίας για τη χώρα του και την Ευρώπη ζήτημα. Οι εργατικοί των μεγάλων προοδευτικών παραδόσεων αξίζουν ασφαλώς έναν καλύτερο ηγέτη.

Όσο πιο ισχυρές βγουν από την κάλπη οι δυνάμεις που ζητούν επίμονα ένα δεύτερο δημοψήφισμα τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες υπάρχουν για το σχηματισμό μιας νέας πλειοψηφίας που θα υποχρεώσει τον Κόρμπιν να υιοθετήσει το αίτημά τους ώστε ν’ ανοίξει δρόμος για το Bremain.

Το «νησί» της Ευρώπης έχει μια τελευταία ευκαιρία να μην ακολουθήσει τον δρόμο της οριστικής απομάκρυνσής του από το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης.