Η τελευταία ανάρτηση

Κώστας Σοφούλης 25 Ιαν 2020

Η τελευταία ανάρτηση του Κώστα Σοφούλη, λίγο πριν σιγήσει  από το εγκεφαλικό  αναφέρεται στον «υφέρποντα εκφασισμό των νησιών και τους ανθρώπους και μέσα που σχίζουν τα ιμάτιά τους ότι δεν είναι φασίστες

Στο κείμενο του που αναρτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου στην προσωπική του σελίδα στο Facebook σχολιάζει το πώς επηρεάζει η προσφυγική μεταναστευτική κρίση τις νησιώτικες κοινωνίες. 


«Βιώνω μία πλήρη επαλήθευση των προβλέψεών μου για τον έρποντα εκφασισμό της μικρής μου κοινωνίας στη Σάμο. Και όπως συμβαίνει πάντα στην Ιστορία, ο εκφασισμός γίνεται από ανθρώπους και μέσα που σχίζουν τα ιμάτιά τους ότι δεν είναι φασίστες. Το ίδιο ισχυρίζονται και μάλιστα με αντιπαραδείγματα οι οπαδοί για όσους παίζουν ηγετικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή. Και πράγματι, ο εκφασισμός, σε αυτή τη φάση, δεν γίνεται από φασίστες. Γίνεται από άτομα που εκδηλώνουν τυπική φασιστική συμπεριφορά, αλλά δεν έχουν αποδεχτεί ακόμη τον χαρακτηρισμό.. Δεν τον έχουν αποδεχτεί για δύο λόγους. Ο ένας είναι προφανής. Οι χαρακτηρισμοί φασίστας ή ναζί είναι σήμερα απεχθείς λόγω του παρελθόντος τους. Ποιος θέλει να ταυτιστεί σήμερα με τα κρεματόρια και τις γελοιότητες του Ντούτσε? Ο δεύτερος λόγος είναι ότι δεν ξεπερνούν και οι ίδιοι τι μπορεί να είναι ο σύγχρονος ξενοφοβικός φασισμός. Και λογικό είναι να μη ξέρουν, αφού πουθενά δεν διδάσκονται τα στοιχειώδη της αστικής δημοκρατίας. Από το σχολείο μέχρι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ο μέσος πολίτης έχει καταδικαστεί να ζει μέσα σε ένα νεφέλωμα ιδεών και παρ- εννοιών, όπου ο πατριωτισμός μπερδεύεται με τον νατιβισμό, όπου ο ξένος προβάλλεται εξ αρχής ως "εχθρός", όπου πίσω από τις κοινωνικές μεταβολές που φέρνει η παγκοσμιοποίηση βλέπουν συνωμοσίες σκοτεινών κύκλων, γιατί όχι και Εβραίων η Ισλαμιστών, όπου η φυλετική προκατάληψη δικαιολογείται με την δήθεν υπεροχή της δικης του ράτσας και την "βρώμα" των εγχρώμων, κ.ο.κ. Ο εκφασισμός προχωρεί πάνω στο στρωμένο έδαφος της ελλιπούς δημοκρατικής εκπαίδευσης, που δυστυχώς πολιτικά δεν δεν είναι τυχαίο μειονέκτημα της σύγχρονης Ελλάδας.
Και λοιπόν τι κάνουμε όσοι διακρίνουμε την απειλή? Για την ώρα απλώς προειδοποιούμε για τα χειρόπτερα. Όμως, δεν φτάνει. Ο εκφασισμός απειλεί την υπόσταση της πατρίδας μας. Τη φορά αυτή, φοράει τον μανδύα του Λαϊκισμού. Σε αυτές τις χωράει το μεγαλόστομο "εθνική πανστρατιά". Το τι μπορεί αυτό να σημαίνει είναι δουλειά των δημόσιων διανοουμένων να το βρουν και να το οργανώσουν, αντί να περιπλανώνται από κόμμα σε κόμμα για να εξαργυρώσουν την πνευματική προίκα τους ( με εξαιρέσεις, ευτυχώς)»