Η τεχνική εκπαίδευση είναι ο μεγάλος ασθενής και ταυτόχρονα το μεγάλο ζητούμενο για την χώρα.
Ενώ λοιπόν ένα χρόνο τώρα η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε, ξαφνικά η κατάργηση ειδικοτήτων και μαζί τους συγκεκριμένων σχολών, βαφτίζεται ως μεταρρύθμιση.
Το σενάριο δυστυχώς επαναλαμβάνεται. Οι κυβερνήσεις παγώνουν μπροστά στο μέγεθος των προβλημάτων κι όταν ο κόμπος φτάσει στο χτένι (δηλ. η εκταμίευση στην τρόικα), ο αυταρχισμός, η τσαπατσουλιά και η μονομέρεια, ονομάζονται αποφασιστικότητα και η αποσπασματική δράση, μεταρρύθμιση. Νομίζουν ότι προχωρούν σε τομές και η διάλυση του Δημόσιου τομέα απορυθμίζει τη χώρα και την πολιτική. Οι πολίτες και οι πλέον μετριοπαθείς, αν συνεχιστεί αυτή η ανικανότητα και το πελατειακό βασίλειο, θα αμφισβητήσουν αυτή καθ’ αυτή τη Δημοκρατία.
Μετά από τρία χρόνια κρίσης, όλοι ξέρουμε! Χωρίς ανάπτυξη το πρόγραμμα δεν βγαίνει. Την ανάπτυξη δεν θα μας την προσφέρει κανείς: ούτε γιατί θα τον πείσουμε, ούτε γιατί θα τον απειλήσουμε. Εμείς, μόνοι μας, έχοντας ελάχιστο πια χρόνο, πρέπει να αλλάξουμε το κράτος και τη δημόσια υπηρεσία, για να αλλάξουμε την οικονομία και να δώσουμε προοπτική. Η ανάπτυξη δεν έρχεται από μια βροχή από ευρώ, έρχεται από ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς.
Τελευταίο παράδειγμα, η κατάργηση ειδικοτήτων και οι διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών. Η συζήτηση εστιάζεται σ’ αυτά τα δύο θέματα! Τι γίνεται με τα παιδιά (350.000 μαθητές), με την αγορά εργασίας, με την ανάπτυξη που χρειάζεται άλλου είδους τεχνικούς και υπηρεσίες; … Σιγή. Αν δεν παρέμβουμε άμεσα και με σχέδιο για τη μεταρρύθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης, γρήγορα θα μιλάμε για νέα κατάργηση σχολών και πολλές απολύσεις.
Είναι εξαιρετικά μεγάλης σημασίας το γεγονός ότι δεν ψηφίσθηκε, λόγω των πολιτικών αναταράξεων και της ακατανόητης άρνησης του κ. Σαμαρά, η μεταρρύθμιση για το Τεχνικό Λύκειο, το 2012. Το τίμημα προκύπτει βαρύ. Η ήδη εξαιρετικά προβληματική Τεχνική Εκπαίδευση, αντί να αναδιαρθρωθεί, κινδυνεύει με κατάρρευση. Τουλάχιστον ας κατατεθεί τώρα, τη Δευτέρα, το νομοσχέδιο για την τεχνική εκπαίδευση, που είναι η μήτρα για την αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου για τη χώρα. Υπάρχει πλήρης έρευνα και μελέτη (2010) με λεπτομερή καταγραφή της κατάστασης και αποτύπωση των πλέον επιτυχημένων ευρωπαϊκών συστημάτων. Είχε γίνει ευρύτατη διαβούλευση (2011), το τελικό κείμενο είχε διαμορφωθεί από το ΕΣΥΠ (Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας) και κατατέθηκε πλήρες νομοσχέδιο, στο οποίο συμφώνησαν τα κόμματα(2012)! Τα δημοσιοποιώ όλα στην ιστοσελίδα μου.
.
Ας γίνει ένα βήμα, που να δείχνει πως δημοσιονομική εξυγίανση μπορεί να συνδυασθεί με πραγματικές μελετημένες και συναινετικές μεταρρυθμίσεις, που μπορούν να αλλάξουν τη χώρα! Που μπορούν να δώσουν προοπτική. Οι θέσεις εργασίας στο Δημόσιο θα διατηρηθούν μόνο αν τελικά προσφέρουν πραγματική υπηρεσία στη χώρα. Οι κινήσεις πανικού και οι ηρωικές αντιδράσεις (οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος), χωρίς αλήθεια και χωρίς στόχο επιταχύνουν την καταστροφή.