Η συριζαίικη φάκα, το τυρί και το Ποτάμι

Πάνος Μπιτσαξής 25 Μαϊ 2019

  • Η λογική της παγίδας είναι παλαιόθεν  απλή.Η παγίδα δεν πρέπει να γίνει αντιληπτή.Αν φαίνεται, αν όλοι την καταλαβαίνουν, δεν είναι παγίδα είναι το πολύ ένα ακόμα εμπόδιο.Η παγίδα πρέπει να συγκαλύπτεται, να καμουφλάρεται,να προσελκύει το θήραμα με γευστικά δολώματα , με ήχους, με  μεθυστικές οσμές.Όταν πέφτεις στη παγίδα η μετάπτωση είναι πελώρια.Απο τη ψευδαίσθηση της επικείμενης ηδονής του δολώματος στη σύλληψη  το πόνο και το απόλυτο αδιέξοδο.Είναι τέτοια η παρόρμηση του ποντικού για το τυρί που δεν κοιτάει τίποτε άλλο παρά  μόνο το τυρί.Το απολαμβάνει ευτυχής πριν ακόμα αντιληφθεί ότι το πορτάκι της ανώδυνης,οικολογικής φάκας έχει κλείσε.Όταν χορτάτος το καταλάβει στριφογυρνάει έκπληκτος, έρμαιο στη βούληση του ανάλγητου θηρευτή.
  • Μια από τις πιο ανόητες πολιτικές ρήσεις που αναπαράγει κατά καιρούς ο πολιτικός συρμός είναι το ότι «η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα.»Έχει και παραέχει και μάλιστα πολλά.Μια επιλεκτική αναδρομή στην ιστορία της χώρας μας ,και όχι μόνο ,το δείχνει μετο πιο τραγικό τρόπο.Το σύνολο των εκτροπών και των εθνικών καταστροφών ήταν αποτέλεσμα αδιεξόδων της δημοκρατίας.Τα αδιέξοδα παράγονται κυρίως από τους πονηρούς παγιδευτές ,άλλο αν τελικά καταλήγουν και οι ίδιοι στη παγίδα που έστησαν για τους άλλους.
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη στήσει τη μεγάλη φάκα.Την παγίδα των μεθεπομένων εκλογών.Την απλή αναλογική.Την έχει σκεπάσει με τους θάμνους και τα κλαδιά ιδεολογημάτων περί ισότητας  της ψήφου ,δημιουργικών συγκλίσεων,αληθινής συμμετοχικής δημοκρατίας και άλλα φληναφήματα της αναμπουμπούλας την οποία επιδιώκει για να εξακολουθήσει να κυβερνά σε μια ακυβέρνητη στην ουσία Ελλάδα.Οι συνέπειες δεν τον απασχολούν.Όσο χειρότερες τόσο καλύτερα γι αυτόν ,πιστεύει.Το τυράκι για τα μικρά κόμματα είναι στιλπνό και ονειρώδες.Μερίδιο εξουσίας, αξιώματα,ρόλοι.Όλοι στρατηγοί ρακένδυτης  στρατιάς.Δεν είναι λίγοι στο ΚΙΝΑΛ αυτοί που πιστεύουν ότι μπορεί να είναι η Φώφη η μεθαυριανή πρωθυπουργός της τρίτης εντολής.Γι αυτό και λένε σήμερα το ακατάληπτο «να τα βρει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ σε μια εθνική Ελλάδας».Κυνηγούν  το τυράκι αλλά στη φάκα θα πέσουμε όλοι μαζί.
  • Ο Μητσοτάκης μέχρι πρόσφατα έδειχνε να κοιτάει το τυρί αλλά να προσέχει και τη φάκα.Η θέση ότι θα συνεργαστεί ακόμα και αν έχει αυτοδυναμία ήταν σοφή.Το άγχος των εκλογών όμως τον ξανοίγει σε μια ρητορική αναζήτησης της αποκλειστικότητας μέσα σε ένα δίπολο που θα τον παγιδεύσει στο λαϊκισμό που δεν τον εκφράζει ατομικά αλλά δεν θα μπορεί να τον αποφύγει. «μας τα μπερδεύει ο Μητσοτάκης» έγραψε σωστά η Λίνα Παπαδάκη.Αύριο  με ΣΥΡΙΖΑ στην αξιωματική αντιπολίτευση θα δούμε πως θα διαχειριστεί τις διάφορες εσωτερικές φατρίες της «ενότητας» της παράταξης.Το δείγμα γραφής ως τώρα είναι ότι εκων άκων υποχωρεί.Το τυράκι αφορά και τον ίδιο αλλά η παρόρμηση είναι το βασικό πολιτικό και πανίσχυρο ένστικτο.Ελπίζω πραγματικά να μη πέσει στη φάκα.
  • Μια Βουλή χωρίς Ποτάμι είναι αδύνατο να στηρίξει κυβέρνηση που να μπορεί να δώσει λύσεις και να μην ανακυκλώνει τις παθογένειες της κρίσης.Ποιός θα συνεννοηθεί με ποιόν και σε ποια βάση αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία ;Αλλά και αν υπάρχει αυτοδυναμία πως θα συνεννοηθούν και σε ποιά βάση οι «ξένοι στην ίδια πόλη» της πολύπλοκης νεοδημοκρατικής εσωτερικότητας μόνοι η με τους «ξένους στην ίδια πόλη» της πολύπλοκης πασοκικής εσωτερικότητας.Το αποτέλεσμα θα είναι επισφαλές και στη καλύτερη περίπτωση μέτριο.
  • Γι αυτό η μάχη ύπαρξης που σήμερα δίνουμε στο Ποτάμι δεν αφορά ούτε πρώτα ούτε κυρίως την πολιτική επιβίωση  του επειδή είμαστε καλά παιδιά και έχουμε ωραίες ιδέες.Αφορά τη χώρα και το μέλλον της.Θα τη κερδίσουμε;Δεν ξέρω ότι μπορούμε κάνουμε αλλά τα πάντα είναι θέμα των πολιτών και της δικής τους ευθύνης.
  • Πάλι πολλοί θα μου απαντήσουν πως η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και πάλι θα πω ότι έχει.Κυρίως όμως ως προς τη συριζαίικη φάκα και το τυρί όλες οι πλευρές πρέπει να προσέξουν γιατί  συμβαίνει και το αντίστροφο «όποιος σκάβει το λάκκο το αλλουνού πέφτει …ο άλλος μέσα»