Στις 20 Σεπτεμβρίου το διακύβευμα είναι η σωτηρία της χώρας. Η σωτηρία εξαρτάται απόλυτα από την αποδοχή και τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την τήρηση του Μνημονίου από εμάς ως ελάχιστη προϋπόθεση. Παρά το γεγονός ότι μέρος του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε τη Συμφωνία, οι υποσχέσεις τους ήδη κινούνται στον αστερισμό των «ισοδύναμων». Με άλλα λόγια, ο προεκλογικός ΣΥΡΙΖΑ μας λέει ότι «θα αλλάξει τη Συμφωνία». Αυτό δεν διαφέρει πολύ από το «σκίσιμο» που υπόσχεται η ΛΑΕ του κ. Λαφαζάνη. Με άλλα λόγια, στις εκλογές θα έχουμε μία ξεκάθαρη επιλογή. Μέσα ή έξω από την Ευρώπη, με τη δραχμή ως εναλλακτική λύση. Θα συμφωνήσετε, πιστεύω, ότι οι χαμηλόφωνες διαψεύσεις από κάποιους υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι επαρκώς πειστικές.
Είκοσι τρεις μέρες πριν από τις εκλογές, σε μια σύντομη εκλογική περίοδο, οι δημοσκοπήσεις θα παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Στις πρώτες πέντε που δημοσιεύθηκαν ως το Σάββατο 29/8, τα αποτελέσματα ήταν διφορούμενα. Το μόνο που μπορεί κανείς να δει είναι ότι η «ψαλίδα» μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων κλείνει έως εξαφανίσεως.
Υπάρχουν, όμως άλλα ενδιαφέροντα ευρήματα.
Εκανα μια «αυθαίρετη άσκηση» προσθέτοντας τα ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΕ με το άθροισμα των ποσοστών ΝΔ και ΠΟΤΑΜΙΟΥ. Στις δύο από τις πέντε δημοσκοπήσεις το άθροισμα των δύο φιλοευρωπαϊκών κομμάτων υπερτερεί, έστω οριακά, του αθροίσματος των κομμάτων που δεν θέλουν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Με την προσθήκη του ΠΑΣΟΚ, το αποτέλεσμα παύει να είναι οριακό. Πριν καν προκηρυχθούν οι εκλογές το αποτέλεσμα δεν είναι καν «ντέρμπι».
Η παραπάνω «άσκηση» μας δίνει ενδιαφέροντα αποτελέσματα, αλλά υπό προϋποθέσεις. Οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις αθροιζόμενες πλειοψηφούν σαφώς. Το ζήτημα είναι να βρεθεί ο τρόπος να εκφρασθεί αυτή η καθαρή λαϊκή βούληση εκλογικά, σε ένα σύστημα ελαφρώς παρανοϊκό, όπου η 1η θέση, έστω και με μία ψήφο συνήθως σχηματίζει κυβέρνηση.
Το ζήσαμε ήδη πριν από οκτώ μήνες. Με αυτή τη σκέψη πρέπει ο καθένας μας να αποφασίσει. Πριν από εμάς, όμως, πρέπει να αποφασίσουν οι πολιτικοί μας ηγέτες να διαμορφώσουν το πλαίσιο και τις σαφείς προϋποθέσεις συνεργασίας. Αλλωστε, ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι μόνο ένα κόμμα θέλει ως συνεργάτη που, όμως, δεν φαίνεται να μπαίνει καν στη Βουλή. Συνεπώς το παιχνίδι είναι «στα χέρια μας». Ευτυχώς!