Έχω ακούσει, δει και διαβάσει πολλά για τους 199 «προδότες» που ψήφισαν το προμνημόνιο. Έχω ακούσει, δει και διαβάσει πολλά για τους ήρωες της «αντίστασης». Έχω ακούσει, δει και διαβάσει πολλά για στελέχη που αλλάζουν πολιτικούς χώρους σαν τα πουκάμισα. Ανάλογα με τις διαθέσεις των καιρών και των δημοσκοπήσεων. Εκείνων που ενώ συμμετέχουν στην εξουσία δεν είναι ποτέ εκεί μετά να υπερασπιστούν τα όσα έκαναν και δεν έκαναν.
Για μένα η σταθερότητα είναι αρετή. Είναι αρετή να μένεις στο μετερίζι που επέλεξες και να το υπερασπίζεσαι με τα καλά και τα κακά του. Δεν είναι «ωραίο» να βρίσκεις πρόθυμους να υπερασπιστούν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ του ΚΚΕ, των σκανδάλων συμπεριλαμβανομένων (η τελευταία αποστροφή δεν αφορά το ΚΚΕ που δεν έχει κυβερνήσει); Τουλάχιστον, αυτούς ξέρεις που θα τους βρεις. Δε χρειάζεται να ξεφυλλίζεις εφημερίδες και ψηφοδέλτια για να τους εντοπίσεις.
Δεν είναι άσχημο να βλέπεις στελέχη που ήταν δίπλα στον αρχηγό, εκ δεξιών του, να λένε τώρα ότι δεν τον ξέρουν; Πως έχουν καιρό να μιλήσουν μαζί του. Στελέχη που πρωταγωνίστησαν στο λεφτά υπάρχουν. Στελέχη που κατηγόρησαν για υπονόμευση όσους τότε έλεγαν ότι θα πρέπει να είναι πιο προσεχτικοί. Έλεγαν πως δεν ήθελαν να γίνει πρωθυπουργός ο Παπανδρέου.Λες και ήταν κάποια μοίρα που έπρεπε να εκπληρωθεί. Μοίρα που αποδείχθηκε μοιραία. Για αυτούς. Όχι για τον Γιώργο. Ο Γιώργος έγινε πρωθυπουργός και προσωπικά είμαι σίγουρος πως θα είναι πάντα εδώ να το υπερασπιστεί.
Ο Γιώργος, όμως, προδόθηκε από τα στελέχη του. Από όσους ο ίδιος ανέδειξε.
Δεν είναι άσχημο να βλέπεις όσους έφτιαξαν το μνημόνιο 1 να το παίζουν αντιμνημονιακοί στο μνημόνιο 2; Εν ενεργεία υπουργούς να βγάζουν την ουρά τους απέξω επιχειρώντας προσωπικούς απολογισμούς. Και οι οποίοι ψάχνουν τώρα νέα κόμματα. Ή προσπαθούν να «σπρώξουν» μπροστά τον Παπαδήμο για να καλυφθούν πίσω του. Στελέχη που δεν έχουν διδαχθεί ότι στην πολιτική δεν είναι όλοι ίδιοι, αλλά και κανένας δεν είναι μόνος. Δεν πρέπει να είναι μόνος. Στελέχη που διεκδικούν μια βολική για αυτούς νέα συλλογικότητα. Που θα τη χρησιμοποιήσουν για όσο τους παίρνει και στη συνέχεια θα την εγκαταλείψουν χωρίς απολογισμό. Κάτι σαν το άρθρο 99…
Φτωχές επιχειρήσεις, πλούσιοι ιδιοκτήτες. Κατεστραμμένα όνειρα, περιπλανώμενοι πωλητές…