Η ριζοσπαστικοποίηση δεν αποτελεί συνέπεια της αποτυχημένης ενσωμάτωσης

dimart 01 Απρ 2016

Μετά τις επιθέσεις στις Βρυξέλλες, ο Olivier Roy προειδοποιεί για μια βεβιασμένη σύνδεση Ισλάμ και τρομοκρατίας. Ως ερευνητής του Ισλάμ εξηγεί στη συνέντευξη ποιό είναι το πραγματικό πρόβλημα του τζιχαντισμού.

Συνέντευξη στη Michaela Wiegel
Frankfurter Allgemeine Zeitung (26.03.2016, Παρίσι)
Μετάφραση για το dim/art: Γιώργος Μονογιούδης

* * *

Κύριε Roy, βλέπετε κάποιου είδους συνάρτηση μεταξύ της τρομοκρατίας και της αποτυχημένης ενσωμάτωσης στις ευρωπαϊκές κοινωνίες υποδοχής μεταναστών;

Δεν πιστεύω ότι η ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση είναι συνέπεια της αποτυχημένης ενσωμάτωσης. Πρόκειται για κατ’ επίφασιν πρόβλημα. Πολλοί νέοι άνθρωποι που στρατεύονται στο τζιχάντ είναι ενσωματωμένοι. Μιλούν γαλλικά, αγγλικά ή γερμανικά. Το «Ισλαμικό Κράτος» ίδρυσε ένα γαλλόφωνο τάγμα επειδή οι νέοι Γάλλοι ή Βέλγοι δεν μιλάνε καθόλου αραβικά. Το πρόβλημα δεν είναι η ελλειπής πολιτισμική ενσωμάτωση. Ακόμα και κατά τη ρήξη τους με την κοινωνία οι ευρωπαίοι τζιχαντιστές παραμένουν συνδεδεμένοι μ’ ένα πολύ δυτικό μοντέλο. Είναι μηδενιστικό, κάτι το οποίο δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην ισλαμική παράδοση. Γοητεύονται από την αισθητική της βίας, την οποία γνωρίζουν μέσω των ταινιών και των video. Ως προς αυτό μοιάζουν περισσότερο στους σφαγείς του Λυκείου Columbine ή στον μανιακό δολοφόνο Anders Behring Breivik.

Επομένως δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ μετανάστευσης και τζιχαντισμού;

Για μένα το υψηλό ποσοστό προσήλυτων αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα ένδειξη. Δεν υπάρχει πουθενά στον μουσουλμανικό πολιτισμικό κύκλο μία οργάνωση όπως το Ισλαμικό Κράτος με 25% προσήλυτους. Συνεπώς, οι πολιτισμικές ερμηνείες από μόνες τους δεν είναι επαρκείς για να αιτιολογήσουν την ελκυστικότητα του Ισλαμικού Κράτους. Επίσης, νέοι άνθρωποι χωρίς μεταναστευτικό υπόβαθρο νιώθουν έλξη προς το τζιχάντ.

Πώς εξηγείτε όμως τότε το γεγονός ότι οι τρομοκράτες επικαλούνται το ισλάμ;

Δεν αρνούμαι την ύπαρξη της θρησκευτικής διάστασης. Είναι σημαντική γιατί με αυτόν τον τρόπο οι τζιχαντιστές μπορούν να παρερμηνεύσουν τον μηδενισμό τους ως υπόσχεση του παραδείσου. Η αυτοκτονία τους εγγυάται την απόλυτη ζωή. Τονίζω μόνο: αυτοί οι νέοι άνθρωποι δεν προέρχονται από τη μουσουλμανική κοινότητα. Οι περισσότεροι δεν έχουν θρησκευτικό υπόβαθρο, ενώ βρέθηκαν σπάνια σε τζαμί. Σχεδόν όλοι υπήρξαν προηγουμένως μικροεγκληματίες. Έχουν πιει αλκοόλ και έχουν πάρει ναρκωτικά.

Τι ρόλο παίζει το αποικιοκρατικό παρελθόν;

Η μετα-αποικιακή θεώρηση των αριστερών είναι ανεπαρκής. Κατά τη γνώμη μου η ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση δεν μπορεί να αποδοθεί ούτε στη σημερινή εξωτερική πολιτική ούτε στα αποικιακά πεπραγμένα. Αυτοί οι νέοι ριζοσπάστες δεν μιλάνε ποτέ για τον πόλεμο στην Αλγερία, ακόμα και αν ο παππούς τους προέρχεται από την Αλγερία. Συνήθως έχουν πλήρη άγνοια γι’ αυτά.

Διαβάστε τη συνέχεια στο dim/art