TA NEA

Oι χθεσινές κάλπες επιβεβαίωσαν την αναμενόμενη πολιτική αλλαγή. Κοινότοπη η διαπίστωση ότι το εκλογικό αποτέλεσμα, ανοίγει μια νέα σημαντική σελίδα στην πολιτική ζωή της χώρας. Αναζωπυρώνει ελπίδες για ρεαλιστική προοπτική οριστικής εξόδου της χώρας από την κρίση.

Έχει χαρακτήρα τιμωρίας για την απερχόμενη κυβέρνηση αλλά συνάμα φέρει και μήνυμα θετικών προσδοκιών. Το αν οι προσδοκίες αυτές δικαιωθούν και σε ποια έκταση θα το δείχνει διαρκώς η πολιτική πράξη της νέας κυβέρνησης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έλαβε αυτό που ζήτησε. Aυτοδύναμη πλειοψηφία ικανή να του εξασφαλίσει άνετα περιθώρια κινήσεων στο πολιτικό και εσωκομματικό μέτωπο. Η σύνθεση του κυβερνητικού σχήματος καθώς και της ΚΟ ίσως δείξει πολλά για τη σταθερότητα της πολιτικής κατεύθυνσης και τις δυνατότητες της νέας κυβέρνησης, το πρόγραμμα της οποίας γνωρίζουμε μεν σε γενικές γραμμές η αποτελεσματική εφαρμογή όμως του οποίου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Και περίοδος ανοχής ή χάριτος δεν πρόκειται να υπάρξει. Τα προβλήματα της χώρας είναι πολύ σοβαρά για να υποστούν τη βάσανο της αδράνειας και της αέναης αναμονής.

Η κοινοβουλευτική αυτοδυναμία εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική σταθερότητα αλλά δεν είναι επαρκής. Για την επιτυχία των μεταρρυθμίσεων και την ομαλή πολιτική ζωή, απαιτούνται όχι μόνο ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές συναινέσεις και στήριξη αλλά και επάνοδος στους κανόνες του πολιτικού πολιτισμού που καταπατήθηκαν βάναυσα την προηγούμενη περίοδο.

Θα πρέπει μάλιστα να αποτελεί αυτονόητο αξίωμα ότι ιδιαίτερα ενώπιον των σοβαρών εξωτερικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα απαιτείται εθνική συνεννόηση, εθνική ενότητα και ομοψυχία. Επιβάλλεται η οριστική εγκατάλειψη του διχαστικού και εμφυλιοπολεμικού πολιτικού λόγου. Η ρητορική του μίσους πρέπει να αποτελέσει παρελθόν. Οριστικά και αμετάκλητα.

Δεν θα επανέλθω στους λόγους της εκλογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν κατά, κόρον επισημανθεί από σοβαρούς αναλυτές και σχολιαστές. Το θέμα είναι το πώς ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ θα ερμηνεύσει την ήττα του κι αν είναι διατεθειμένος για κάποια στοιχειωδώς ειλικρινή κριτική αξιολόγηση και αποτίμηση των πεπραγμένων του.

Κάτι τέτοιο αποτελεί όχι μόνο προϋπόθεση για το είδος της αντιπολίτευσης που θα αποφασίσει να ασκήσει αλλά και συνθήκη εκ των ουκ άνευ για το τι θέλει να γίνει. Διότι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απομακρύνθηκε μόνο από τις ιδέες και την ηθική της Αριστεράς αλλά απώλεσε και βασικά στοιχεία πολιτικής και ιδεολογικής ταυτότητας. Παραμένει μετέωρος. Βέβαια είναι σαφές, ότι η εκλογική επίδοσή του επιτρέπει στον κ. Τσίπρα και τον στενό του κύκλο να καθορίσουν τις εσωκομματικές εξελίξεις και να χαράξουν χωρίς διαλυτικούς εσωτερικούς τριγμούς, μια νέα πορεία. Να συστήσουν ένα διαφορετικό κόμμα που να κινείται στον Κεντροαριστερό χώρο όπου και η μεγαλύτερη δεξαμενή της εκλογικής του βάσης. Τίποτα, όμως, δεν είναι βέβαιο ή προβλέψιμο στη φάση αυτή. Είναι πολύ νωρίς. Μόνο λογικές υποθέσεις μπορεί κανείς να κάνει. Το βέβαιο είναι ότι η εκλογική επίδοση του ΣΥΡΙΖΑ επιτρέπει στον κ. Τσίπρα να διατηρήσει την αρχηγική του θέση στο κόμμα και να καθορίσει τις (μετ)εξελίξεις.

Ασφαλώς, η προσπάθεια του κ. Τσίπρα, ικανότατου στις στροφές, να κυριαρχήσει στο μεσαίο χώρο εφόσον διεκδικεί την παράδοση του Ελ. Βελιζέλου και της «Δημοκρατικής Παράταξης» στην οποία βεβαίως ουδέποτε ανήκε, ενδέχεται να συναντήσει τη σθεναρή αντίσταση του Κινήματος Αλλαγής. Το ΚΙΝΑΛ όμως, έχοντας χάσει την ευκαιρία να ανασυγκροτήσει τη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη με όρους που θα το έκαναν σοβαρό ανταγωνιστή του ΣΥΡΙΖΑ και με την σημερινή εκλογική του επίδοση να παραμένει καθηλωμένη δεν φαίνεται να μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο. Οφείλει να κοιταχτεί στον καθρέπτη. Φέρει το ίδιο την αποκλειστική ευθύνη για την αδυναμία του αυτή.

Κατά τη γνώμη μου, το πρόβλημα της ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς με σύγχρονους ευρωπαϊκούς, μεταρρυθμιστικούς και πολιτικούς όρους, στη βάση του αποθέματος των αξιών και αρχών της, σε πλήρη επαφή με τα σημερινά εγχώρια και ευρύτερα προβλήματα, δεν έχει λυθεί. Την λύση του καλούνται και πάλι να επωμιστούν όλες εκείνες οι δυνάμεις που ανεξαρτήτως της σημερινής εκλογικής τους επιλογής δεν έχουν απελπιστεί από το Σισύφειο έργο τους και δεν θέλουν να εγκαταλείψουν την προσπάθεια.