Μπορεί να ένιωσαν απέχθεια για τη ρετσινιά της αριστείας αλλά από τη ρετσινιά του λαϊκισμού δεν φαίνονται διατεθειμένοι να απαλλαγούν. «Tροπολογία, με την οποία προτείνεται να εισάγονται στα ΑΕΙ, καθ΄υπέρβαση, μαθητές και μαθήτριες της Β΄και Γ΄ Τάξης και οι απόφοιτοι των ΓΕΛ και ΕΠΑΛ, των οποίων οι γονείς αποβιώνουν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ». Προτείνει, δηλαδή, η αξιωματική αντιπολίτευση να φοιτήσουν στα Πανεπιστήμια της χώρας μαθητές, ανεξαρτήτως γνώσεων και επιδόσεων, με μοναδικό κριτήριο την απώλεια των γονιών τους. Ο λαϊκισμός και η ψηφοθηρία παίρνουν πλέον και μακάβριες διαστάσεις.

Όσο κι αν είναι σοκαριστική, η τροπολογία αυτή είναι απολύτως συνεπής με τις πρόσφατες τοποθετήσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης. Καταλαβαίνει κανείς γιατί ο Τσίπρας καταγγέλλει τον καθορισμό βάσης εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, αφού αδιαφορεί παντελώς για το αν οι φοιτητές των Πανεπιστημίων είναι ικανοί να καταφέρουν να αποφοιτήσουν. Του αρκεί η ψήφος τους. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι αντιδράσεις του για τη δημιουργία της πανεπιστημιακής αστυνομίας που αποτελούν, στην ουσία, την επίσημη αναγνώριση του πανεπιστημιακού ασύλου ως άσυλο παρανομίας και εγκληματικότητας.

Η παιδεία είναι σήμερα η «αχίλλειος πτέρνα» της χώρας. Καμία ουσιαστική πρόοδος ή αλλαγή παραγωγικού μοντέλου ούτε και ανάπτυξη δεν θα επιτευχθεί αν δεν αναβαθμιστεί και δεν εκσυγχρονιστεί το εκπαιδευτικό σύστημα. Αν παραμείνουν τα ΑΕΙ «ξέφραγο αμπέλι» των κάθε λογής λαϊκιστών και αν η παιδεία μας, αντί για πεδίο συναίνεσης συνεχίσει να είναι πεδίο κομματικής και ιδεοληπτικής αντιπαράθεσης. Μέχρι τότε θα συνεχίζουμε να τη βλέπουμε να απαξιώνεται και να θρηνούμε για τα φωτεινά μυαλά που ξενιτεύονται.