Οι πολιτικοί κρίνονται κυρίως από αυτά που λένε όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση, αλλά, αν και όταν φτάνουν στην εξουσία, κρίνονται κυρίως από την άσκηση διοίκησης. Ετσι είναι τα πράγματα και καθορίζονται από την αίσθηση ευθύνης που έχουν όταν είναι εκτός εξουσίας, στην οποία προστίθεται η αναγκαιότητα της ικανότητας όταν την καταλαμβάνουν. Είναι πολύ εύκολο να χρησιμοποιούν ρητορική καταγγελίας, παροχολογίας και υποσχεσιολογίας από τα έδρανα της αντιπολίτευσης και ακόμη περισσότερο από τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα, όπως συμβαίνει στις μέρες μας, ενώ, αντίθετα, η άσκηση διοίκησης σε μία χώρα ουσιαστικά «μη κυβερνήσιμη», όπως η Ελλάδα, είναι πολύ δύσκολη υπόθεση.
Στην άσκηση της διοίκησης κρίνονται οι πραγματικά καλοί δημόσιοι άνδρες και γυναίκες, καθώς πρέπει να επιδείξουν υπευθυνότητα, προσήλωση στη νομιμότητα, αποτελεσματικότητα, ευελιξία, κοινωνική ευαισθησία και αντίληψη περί δικαιοσύνης. Το φορτίο γίνεται ιδιαίτερα βαρύ όταν η δημόσια διοίκηση είναι ανίκανη έως διαλυμένη σε όλες τις μορφές της και επικρατεί σε μεγάλο βαθμό ασυδοσία και διαφθορά. Με αυτή την έννοια, ανάλογα βαρύ είναι και το φορτίο που έχει να σηκώσει η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου. Οχι μόνο γιατί η περιφέρεια Αττικής είναι τεράστια και οι προκλήσεις μεγάλες, αλλά και γιατί προέρχεται από ένα κόμμα που λέει πολλά και διάφορα ως αντιπολίτευση, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας, και τώρα καλείται ως εκπρόσωπός του να αποδείξει ότι μπορεί να ασκήσει αποτελεσματικά διοίκηση και να υπερασπιστεί τη νομιμότητα.
Ενα μεγάλο στοίχημα για τη Ρένα Δούρου θα είναι το πρόβλημα των σκουπιδιών, αλλά, προτού φτάσει η ώρα να κριθεί γι’ αυτό, καλείται να τοποθετηθεί στο θέμα της άρνησης 19 δημάρχων –οι περισσότεροι πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ– να δώσουν στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης στοιχεία εργαζομένων στους δήμους τους για να ελεγχθούν αν οι συμβάσεις έργου με τις οποίες προσλήφθηκαν μετατράπηκαν νόμιμα σε αορίστου χρόνου και αν τα πιστοποιητικά που προσκόμισαν είναι νόμιμα. Η περιφερειάρχης Αττικής έχει κάνει δηλώσεις με λογική συριζαϊκής αντιπολίτευσης, που αφήνουν σαφώς να διαφανεί ότι συμπαρατάσσεται μαζί τους, χωρίς να έχει τοποθετηθεί οριστικά και επίσημα. Παρέπεμψε το θέμα στο Συμβούλιο της Περιφέρειας, του οποίου βεβαίως ελέγχει την πλειοψηφία, για να πάρει την απόφαση, ώστε εκείνη να μπορεί να καλυφθεί από πίσω.
Γνωστά μικροπολιτικάντικα παιχνίδια, αλλά επί της ουσίας η Ρένα Δούρου δείχνει διατεθειμένη να αποτρέψει έναν έλεγχο με στόχο την ενδεχόμενη ανακάλυψη απατεώνων που διορίστηκαν και μονιμοποιήθηκαν με πλαστά πιστοποιητικά. Κάτι τέτοιο φαίνεται από τη δήλωσή της ότι είναι αντίθετη στις «στείρες λογικές δήθεν αξιολογήσεων που στοχεύουν στις απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων στο πλαίσιο της εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών». Εδώ όμως δεν πρόκειται για αξιολόγηση, αλλά για έλεγχο ώστε ο χώρος της τοπικής αυτοδιοίκησης που πρωταγωνιστεί στη διαφθορά και τα σκάνδαλα (οι ετήσιες εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν αφήνουν αμφιβολία) να απαλλαγεί τουλάχιστον από τους υπαλλήλους που κατέλαβαν τις θέσεις τους με ψευδή προσόντα. Παραβιάζοντας δηλαδή τον ποινικό κώδικα, συχνά εν γνώσει και με ανοχή δημάρχων και δημοτικών συμβουλίων.
Περί αυτού πρόκειται και όχι για αξιολόγηση, ούτε για επιταγή της τρόικας και του Μνημονίου. Αν όμως η περιφερειάρχης Αττικής θεωρεί ότι οι παράνομοι και οι απατεώνες, αν και όπου υπάρχουν, απειλούνται λόγω «μνημονιακής πολιτικής», τότε το πρόβλημα είναι τεράστιο. Σημαίνει ότι η ίδια και το κόμμα που εκπροσωπεί θέλουν άθικτους όσους παρανόμησαν, ότι η επιβολή του νόμου είναι περιττή, ότι δεν πρέπει να αλλάξουν τα κακώς κείμενα, ότι δεν χρειάζεται κάθαρση. Η μόνη άλλη ερμηνεία είναι ότι θέλει να προστατεύσει κάποιους ή αρκετούς «επίορκους» που τώρα δηλώνουν ότι ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάποτε δήλωναν ότι ψήφιζαν άλλα κόμματα. Και αν δεν θέλουμε να φτάσουμε σε εθνικό επίπεδο, αλλά να παραμείνουμε σε τοπικό, η φροντίδα είναι για εκλεκτούς «πελάτες» δημάρχων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η νοοτροπία προοιωνίζεται κακή συνέχεια. Δεν είναι τόσο ο φόβος της επιστροφής στο πρόσφατο παρελθόν, από το οποίο δεν έχουμε ξεφύγει άλλωστε, ούτε η αγωνία για το πολιτικό μέλλον και τις φιλοδοξίες που σίγουρα έχει η Ρένα Δούρου, αλλά δεν ενδιαφέρουν τους πολίτες. Είναι ο φόβος ότι οι δυνάμεις που δεν επιτρέπουν στη χώρα να αλλάξει είναι ανίκητες και ανανεώνονται συνεχώς. Εκτός και αν η περιφερειάρχης Αττικής κάνει την έκπληξη…