Η «ρουκέτα» που εξαπέλυσε στα «καλά καθούμενα» ο κ. Κουτσούμπας για τον κ. Τσίπρα και την «απλή αναλογική» είναι πειστική. Το ερώτημα είναι γιατί το έκανε και η απάντηση απλή. Αντιλαμβάνεται πως μόνο να κερδίσει έχει από την «πτώση Τσίπρα». Οχι «κανονική» πτώση, αλλά «γκρέμισμα», που δεν θα του επιτρέψει να ξανασηκώσει κεφάλι. Τότε η Αριστερά θα επιστρέψει στη φυσική της «μικρή αλλά έντιμη» κοιτίδα, όλοι θα ξεχάσουν το «Πρώτη φορά Αριστερά» και το ΚΚΕ θα μείνει, επιτέλους, για πρώτη φορά μόνο. Αυτό είναι και το πρώτο μεγάλο όφελος για τη χώρα, και κάθε δημοκρατικός πολίτης πρέπει να «ευγνωμονεί» τον κ. Κουτσούμπα.
Το μεγαλύτερο κέρδος θα έχουμε ως πολίτες όταν εκλέξουμε μια άλλη κυβέρνηση. Είναι πολλά που δεν θα «επαναληφθούν», πολλά που η όποια νέα κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να αναπαραγάγει από τα πρότυπα και την εμπειρία των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι μόνο τα πρόσωπα. Αλλωστε, γραφικοί, άσχετοι, ανίκανοι και απατεώνες υπήρξαν και σε άλλες κυβερνήσεις. Δεν είχαν, όμως, το θράσος να συμπεριφέρονται σαν να «τους χρωστάει η χώρα, η Ιστορία, ο Θεός ο ίδιος, και γι’ αυτό ό,τι κάνουν είναι καλά καμωμένο». Ακόμη μεγαλύτερο όφελος θα είναι στη διακυβέρνηση της χώρας. Η νέα κυβέρνηση, μάλλον κυβέρνηση Μητσοτάκη, θα έχει δύο αρνητικά πρότυπα να αποφύγει. Του κυβερνητικού εαυτού της και του ΣΥΡΙΖΑ. Κοινός παρονομαστής η άρνηση της πραγματικότητας με την οποία πρέπει, επιτέλους, όχι απλώς να συμβιβαστεί, αλλά να «υιοθετήσει». Η πρόσφατη ομιλία Μητσοτάκη στον ΣΕΒ δείχνει πως έχει εμπεδώσει τα… «στραβά» του παρελθόντος. Τα περί «κρατικοδίαιτου καπιταλισμού» και «σφικτού εναγκαλισμού» επιχειρηματιών και κράτους προφανώς δεν αφορούσαν μόνο την εποχή του ΠΑΣΟΚ.
Η τελευταία διάσταση είναι διεθνής. Η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι η μόνη μας ελπίδα, αλλά έχει κατανοήσει και δεν θα ανεχθεί άλλο το «ελληνικό παραμύθι», αλλά και κανένα «αριστερό παραμύθι» τύπου Podemos. Οι αγκαλιές με τον Γιούνκερ ή άλλον Ευρωπαίο αξιωματούχο θα είναι γι’ αυτούς πικρή ανάμνηση. Μένει ο κ. Πιτέλα, αλλά δεν τον βλέπω να επιμένει και μάλλον θα… «αρκεστεί» στην κ. Φώφη Γεννηματά. Δύο χρόνια ταλαιπωρίας, ζημιά 100 δισ. και εκατοντάδες χιλιάδες κατεστραμμένες, για πάντα, ζωές είναι το τίμημα που «ξαναπλήρωσε» η Ελλάδα, 70 χρόνια μετά τον Εμφύλιο, για να βάλει αυτήν την Αριστερά για πάντα στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. «Το δις εξαμαρτείν ου… χώρας σοφής». Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξει και τρίτη… συνέχεια.