Είναι προφανές ότι η χώρα μας αντιμετωπίζει κίνδυνο χρηματοδοτικής ασφυξίας. Οι δανειακές υποχρεώσεις μέχρι το τέλος του 2015 είναι πολύ μεγάλες, οι αντοχές της ελληνικής οικονομίας δεν επιτρέπουν παρά μόνο οριακή άντληση από τα αποθέματα, οι πιστωτές έχουν ξεκαθαρίσει ότι η δόση των 7 δισ που εκκρεμεί θα εκταμιευθεί μόνο αφού γίνει θετική αξιολόγηση της εφαρμογής των μέτρων που συμφωνήθηκαν, η έξοδος στις αγορές είναι αδύνατη. Ηδη ευρωπαϊκά ΜΜΕ προαναγγέλλουν νέο «πακέτο».
Ενα νέο δάνειο θα προκαλέσει αντιδράσεις στη Γερμανία, όπου βαραίνει επικίνδυνα το κλίμα μέσα στη Βουλή ως προς το ελληνικό ζήτημα. Αλλά θα φέρει και μια σοβαρή δοκιμασία για την κυβέρνηση Τσίπρα και για τη χώρα μας αφού νέο δάνειο εκ των πραγμάτων θα σημαίνει νέο μνημόνιο.
Η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε μάλλον δεν έχει γίνει κατανοητή από σημαντικό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ και των συγκυβερνώντων ΑΝΕΛ, ενδεχομένως και από σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας. Είναι επείγουσα ανάγκη να εγκαταλειφθούν τα παιχνίδια με τις λέξεις και οι επικοινωνιακές ασκήσεις, να ειπωθεί ολόκληρη η αλήθεια και να αναζητηθεί η ευρύτερη δυνατή πολιτική συναίνεση προκειμένου να βρθεί διέξοδος.
Το πρόβλημα δεν είναι οι αντιρρήσεις του Π. Λαφαζάνη και όποιων άλλων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα είναι ότι τα ταμεία είναι άδεια και η βοήθεια από τους πιστωτές γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Αν συμφωνήσουν όλα τα δημοκρατικά κόμματα ποιο είναι το πρόβλημα και αν το συζητήσουν, ίσως έχουμε πιθανότητες εξεύρεσης λύσης.
Η πρωτοβουλία των κινήσεων ανήκει στην κυβέρνηση. Και ο χρόνος πιέζει.