Μου προκαλεί εντύπωση το πως τα έχει καταφέρει ο Νίκος Φίλης και έχει κερδίσει στον ευρύτερο αντισύριζα χώρο ένα είδος ασυλίας, που τον διαχωρίζει από τους «άλλους» του κόμματος του, ως μετριοπαθή, σκεπτόμενο και δεν ξέρω τι άλλο.
Πρόσφατα ο Πάσχος Μανδραβέλης (Καθημερινή 13.11) με αφορμή το επιδεικτικά απαξιωτικό σχόλιο του Φίλη προς την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, «φοβάστε τις κόκκινες μπογιές; γιατί αυτό ήταν πάντως, κόκκινες μπογιές» (!), για την επίθεση που δέχτηκε το γραφείο της, έγραψε: «Από ελάχιστους σαν τον κ. Φίλη, περιμέναμε κάτι καλύτερο»…
Ασφαλώς, ο Φίλης δεν είναι Πολλάκης, δεν εκφράζεται με τον πρωτογονισμό του ορεσίβιου συντρόφου του. Προέρχεται από τη δημοσιογραφία, έχει εργαστεί σε διάφορα Μέσα εκτός της Αυγής, έχει κάνει ρεπορτάζ, έχει λειάνει τη δημόσια συμπεριφορά και τον πολιτικό λόγο του.
Μέχρις εκεί όμως. Γιατί η πολιτική που εκφράζει δεν διαφοροποιείται καθόλου από την αριστερίστικη, δογματική, διχαστική, αντιδραστική, σε τελική ανάλυση, πολιτική του Συριζα. Ίσως να είναι και πιο επικίνδυνη, ακριβώς γιατί διατυπώνεται με μια φαινομενικά ήπια φρασεολογία και επίπλαστη συναινετική συμπεριφορά.
Δεν χρειάζεται να ανατρέξω στο ιστορικό των κατά καιρούς δηλώσεων και παρεμβάσεων του Φίλη. Οι πρόσφατες δηλώσεις του για τα όσα συνέβησαν στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο είναι χαρακτηριστικές και αποδεικνύουν ότι δεν διαφέρει σε τίποτα από τα άλλα στελέχη του Σύριζα, π. χ. τον Τζανακόπουλο, που «κάνει πλάκα» για το ίδιο θέμα, λέγοντας, «Καλά, δεν βρήκαν και καλάσνικοφ»!…
Πρώτα όμως οι δηλώσει του Φίλη:
«Δημιουργείται μια ρητορική και μια προπαγάνδα από ΜΜΕ, με κυβερνητική επίνευση βεβαίως, για παράδειγμα ακούμε ένα συσχετισμό και ένα συνεχές ανάμεσα στην οργανωμένη εγκληματική τρομοκρατία από τη μια και σε φαινόμενα κοινωνικά όπως είναι αυτά στο χώρο της νεολαίας με την έκφραση βίας, με τις μολότοφ κλπ. Είναι ριζικά διαφορετικά ζητήματα»…
Εχουμε και λέμε, λοιπόν:
Πρώτον, ο Νίκος Φίλης παραμένει πιστός στην επίσημη γραμμή του Σύριζα, ότι δεν υπάρχουν γεγονότα, όπως τα «ευρήματα» στα υπόγεια της πρώην ΑΣΟΕΕ, αλλά ότι πρόκειται για «προπαγάνδα από ΜΜΕ», τα οποία, βεβαίως, έρχονται να υπακούσουν στην «κυβερνητική επίνευση», είναι επομένως κατευθυνόμενα…
* Τι άλλο από αυτό λένε όλα τα στελέχη, αρχής γενομένης από τον Τσίπρα και φθάνοντας ως τον Πολάκη που βάζει στον λόγο του και τους συνήθεις πολακισμούς;
Δεύτερο, αποσυνδέοντας τα φαινόμενα ανομίας, έκφρασης βίας με μολότοφ, από την «οργανωμένη εγκληματική τρομοκρατία», όχι μόνο υποβαθμίζει έτσι την «έκφραση βίας με μολότοφ», αλλά ακόμη χειρότερα, κάνοντας λόγο για «φαινόμενα κοινωνικά όπως είναι αυτά στο χώρο της νεολαίας με την έκφραση βίας, με τις μολότοφ κλπ», τα αποδίδει συλλήβδην στο «χώρο της νεολαίας», ωσάν η νεολαία συνολικά να είναι που επιδίδεται σε ρίψεις μολότοφ και όχι κάποιες συγκεκριμένες περιθωριακές ομάδες που τις χρησιμοποιούν ως όπλο στον «πόλεμο» που φαντασιώνονται ότι διεξάγουν «ενάντια στο κράτος και τις δυνάμεις καταστολής του»…
Τρίτο, δίνοντας έμφαση στο ότι η οργανωμένη τρομοκρατία και η έκφραση βίας με μολότοφ, «είναι ριζικά διαφορετικά ζητήματα», επιχειρεί να ξεπεράσει κάποια πολύ συγκεκριμένα και επίμαχα θέματα, όπως:
* ότι και η έκφραση βίας με μολότοφ είναι οργανωμένη, προέρχεται από συγκεκριμένες ομάδες κουκουλοφόρων που τις χρησιμοποιούν ως όπλο εναντίον όσων θεωρούν εχθρούς στον αγώνα τους, δεν πρόκειται για κάποιο αυθόρμητο μέσο αντίδρασης απέναντι στην αστυνομική καταστολή. Και πάντως, οι μολότοφ είναι που προηγούνται της αστυνομικής καταστολής.
* ότι η μολότοφ μπορεί να μην είναι καλάσνικοφ, όπως λέει ο Τζανακόπουλος και υπονοεί και ο Φίλης, αλλά πάντως είναι όπλο και επιφέρει θανάτους:
* Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών (έγκυος 4 μηνών), Επαμεινώνδας Τσάκαλης, 36 ετών και Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών
Αυτά είναι τα θύματα της εγκληματικής επίθεσης με μολότοφ στα γραφεία της Μαρφίν, στις 5 Μαίου 2010…
Κι αυτούς τους θανάτους από μολότοφ, όπως και τους δεκάδες τραυματισμούς, τους εμπρησμούς δημόσιων κτηρίων, κατοικιών και περιουσιών, τα στελέχη του Συριζα και φυσικά και ο Νίκος Φίλης, αγνοούν προκλητικά, όταν λένε ότι το φονικό όπλο μολότοφ «καλά, δεν είναι και καλάσνικοφ»…
* Και το πλέον επίμαχο, για το οποίο δεν γίνεται κουβέντα: Σε ποιο σημείο η «οργανωμένη εγκληματική τρομοκρατία» τροφοδοτείται από την, οργανωμένη τελικά, «βία της μολότοφ»; Σε ποιό ακριβώς σημείο αυτά τα δύο συναντώνται;
Όταν μπουν στη συζήτηση αυτά τα επίμαχα, όταν σταματήσει η προσπάθεια επικάλυψης της ανομίας και της βίας με μολότοφ με ιδεολογικά και δήθεν κοινωνιολογικά προσχήματα, τότε θα μπορέσει κανείς να αποτιμήσει πρόσωπα, απόψεις και συμπεριφορές..
Προς το παρόν, ούτε ξέρω, ούτε και με ενδιαφέρει το πώς προσπαθεί να πλασαριστεί ο Νίκος Φίλης στο κομματικό ακροατήριο του Σύριζα, εν όψει και των όσων υποτίθεται ότι γίνονται για το «νέο κόμμα».
Αυτό που πιστεύω και που και οι πρόσφατες εμφανίσεις του επιβεβαιώνουν, είναι ότι δεν εκφράζει τίποτε το διαφορετικό. Ουδέποτε και για τίποτε διαφοροποιήθηκε. Ούτε για την πρώτη καταστροφική κυβερνητική θητεία του Σύριζα, το πρώτο εξάμηνο του ΄15, ούτε φυσικά για την τετραετή συγκυβέρνηση με τον Καμμένο και τους καμένους του, τους παλαιοπασόκους, και τους παπαγγελόπουλους.
Από πού προκύπτει ότι μπορεί κάποιος να περιμένει από αυτόν «κάτι καλύτερο»;
Ενας συριζαίος παλαιάς κοπής είναι και αυτός όπως και οι άλλοι.