Είναι λογικό όλοι μας να αναρωτιόμαστε για τα κάπως πρωτοφανή συμβάντα στην συνέντευξη τύπου των Δένδια , Τσαβούσογλου. Με όσα όμως συνέβησαν τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο;
Ας το πάρουμε χαμπάρι στην παγκόσμια σκηνή ήδη συμβαίνουν μεγάλες αλλαγές. ΟΙ “τεκτονικές” πλάκες μετακινούνται. Και στη διαχωριστική γραμμή της Ευρασίας συμπυκνώνονται, ως συνήθως, πολλές αντιθέσεις. Από το Γιβραλτάρ ως την Κριμαία. Οι μεγάλες συμμαχίες ανασυντάσσονται και τα έθνη-κράτη παραμένουν, με ευθύνες, στο προσκήνιο. Ως χώρα, ως “έθνος γεωπολιτικό”, δυστυχώς ή ευτυχώς, η γεωγραφία μας τοποθέτησε στο μέτωπο των μεγάλων αλλαγών.
Φυσικά επιδιώκουμε την ειρηνική εξέλιξη μέσα βέβαια και στις νέες δυσκολότερες συνθήκες. Και, με πρότυπο το Ελσίνκι, ο διάλογος για μια νέα ισορροπία και ειρηνική εξέλιξη στην περιοχή είναι πάντα υπό συζήτηση.
Αυτό, πάντως, που έγινε στην Άγκυρα δεν ήταν παρά η ψύχραιμη απάντηση, ενώπιος ενωπίω, στο λόγο αλλά και στις πράξεις της Τουρκίας του Ερτογάν, να ηγεμονεύσει και να επιβάλλει, υπερβάλλοντας, παρελθολοντικές εξελίξεις στη χώρα μας και στην Ανατολική Μεσόγειο. Το ακροατήριο βέβαια είναι ευρύτερο της Τουρκίας και της Ελλάδας. Δεν είναι μόνο το Ευρωπαϊκό και γενικότερα το Δυτικό. Είναι και το περιφερειακό και το ευρύτερο διεθνές.
Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει την παρουσία και το λόγο του Έλληνα υπουργού ριψοκίνδυνο. Αντίθετα, ίσως και γι αυτό το λόγο, έχει καθαρτήριο αποτέλεσμα. Τώρα κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί, κοινή γνώμη και ηγεσίες, ότι δεν γνωρίζει.
Ο δύσκολος, και για την Τουρκία, διάλογος, ελπίζουμε, θα συνεχιστεί, στηριζόμενος σε καλλίτερες, πιο καθαρές, βάσεις. Και φυσικά, χωρίς να αγνοούμε και τις δικές μας δυσκολίες. Ξεκινώντας από το Κυπριακό.
Ως χώρα έθνος –κράτος, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και γενικότερα της Δύσης, αλλά και ως χώρα της Ανατολικής Μεσογείου είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες. Η Ελλάδα, με τον δικό της ιδιαίτερο ρόλο, αλλά και η περιοχή, με διάλογο στηριγμένο στο διεθνές δίκαιο, μπορούν να βελτιώσουν την θέση τους, να παγιώσουν την ειρήνη κι όχι να επιστρέψουν στην εποχή αυτοκρατοριών του απώτερου παρελθόντος.
Έτσι για λόγους ιστορίας ας ρίξουμε μια ματιά στη φωτο της πρώτης συνάντησης Μητσοτάκη –Ερτογάν. Ίσως αναθυμηθούμε πλευρές της νέας πραγματικότητας στην οποία έχουμε εισέλθει.